Caput

 1     1|        uulgus hominum, quorum animos mundus hic praestigiator blandissimis
 2     1|         fronte pariter atque a tergo mundus hic nos oppugnat, qui iuxta
 3     3|            enim unus eam donat, quam mundus non potest dare. Ad hanc
 4     3|         Christi uero sapientia, quam mundus stultitiam putat, ita legis:
 5   8,1|              unum uniuersus insaniat mundus, uertantur elementa, desciscant
 6   8,3|           relinquere, si qua commoda mundus habet, sed leuiora cum potioribus
 7   8,4|          utentes. Hanc mentem, scio, mundus ut stultam ac male sanam
 8   8,5|              spiritus. Quicquid agit mundus superior in sibi subiectam
 9   8,5| reprehenduntur.~ ~ ~ ~Reclamet ilico mundus et oblatrent clamosi quidam
10   8,5|            monachis, quorum mores et mundus detestatur, sed de his,
11   8,6|             odii uocabulis uide quam mundus abutatur. Cum adolescens
12   8,6|            Excutiamus et illud, quid mundus gloriam, ignominiam ac pudorem
13   8,6|              Esto sane uel uniuersus mundus explodat exsibiletque, non
14   8,6|           rem faciunt lautiorem. Hoc mundus, qui et mendax est ipse,
15   8,6|             Atque illud, quod in nos mundus solet iacere, in ipsum retorquebo.
16   8,6|          gerens, nihil refert, si te mundus non uocat Simoniacum, ille
17   8,6|      referunt, qui monachi non sunt. Mundus in euangelio, apud apostolos,
18   8,6|         ueris amplectuntur. Hic enim mundus Christum, uerum lumen, non
19   8,6|         meram stultitiam amentiamque mundus existimat, sed per hanc
20  8,20|     pretiosum, nihil tam uoluptarium mundus hic possidet, qui cum uelit
21   9,5|              mortem eligit. Sed quem mundus contempsit, hunc glorificauit