Caput

 1     1|        tibi cura integro hoste rem esse, sed cura eo, qui iam
 2     3| Proinde, ne quiuis sibi temere rem tantam arroget, ut ipsi
 3     5|   iracundior, sed attention ad rem. Neque desunt, qui prodigiosis
 4   8,3|  ludibriis inanibus contemptis rem ipsam pressius fixiusque
 5   8,4|    perniciosa. Vitium enim est rem bonum non bene agere.~ ~ ~ ~
 6   8,4|           Qui uero pecuniam ut rem magnam ingenti sollicitudine
 7   8,4|   aberrabis usquam a uia neque rem ullam in uita aut facies
 8   8,5|         Hoc praeceptum adeo ad rem pertinet, ut eius siue neglectu
 9   8,5| theologicas, qui dicendi copia rem quamlibet etiam ieiunam
10   8,6|        non admirantem eos, qui rem quocumque modo fecerunt
11   8,6|        Prudentiam uulgo uocant rem parare strenue, partam probe
12   8,6|    prouidus" de iis, qui breui rem faciunt lautiorem. Hoc mundus,
13   8,6|     mittimus et illud, quod ad rem pertinet, prae oculis habere
14   8,6|       sollicitus uide, quomodo rem communem tractes. Tu credebas
15   8,6|      ille prouentu feturae deo rem illius fortunante ditatus
16   9,1|    negligere amicos, prodigere rem patriam, rapere alienam,
17   9,1|        et intuetur abyssos. Et rem adeo foedam, ut homuncione
18   9,3|    necessitas nos hortatur, ut rem faciamus, quae si fuerit
19   9,3|     ita ualde miror istos, qui rem uniuersam suam semel relinquunt,
20   9,5|       si ab homine defertur ob rem inhonestam utique a turpibus,