Caput

 1     2|   ingruerit hostis, ubi te relicta uitia sollicitant, ut statim mentem
 2     2|            descripta magis horrere uitia et contentione turpium uehementius
 3     5|         opinionem, ut se dicant ad uitia cogi. Alii contra imperiti
 4     5|        aduigilet rex oportet. Sunt uitia quaedam paene gentilicia,
 5   8,4|             dicam audacius immo et uitia quaedam leuiora, in quae
 6   8,4|          rationibus amicos, odisse uitia, gaudere plis sermonibus.
 7   8,5|        singulorum honorera singula uitia mutare aut singuas uirtutes
 8   8,5|          colis, ad quos nonnunquam uitia tolluntur corporum, cur
 9   8,5|         non litteras magis, quibus uitia sanantur animarum? Signa
10   8,5|           Nulla enim periculosiora uitia, quam quae uirtutem imitantur.
11   8,5|        carnis recensens, uide quae uitia commemoret: Manifesta sunt
12   8,5|           oportet hoc sermone, qui uitia notat, non homines. Quod~ ~
13   8,5|       paulatim defluatur in maiora uitia. Audio et approbo, uerum
14   8,5|       amabis, hoc magis oderis tua uitia; nam odium peccati consequitur
15   8,6|   amplissimam. Ingenium hominis ad uitia procliue perniciosum exemplum
16   8,6| contempseris. Si bene saeuieris in uitia, hominem beneficio iuueris.~ ~
17   8,6|            magnos uiros in quaedam uitia labi, ne nos lapsi desperemus,
18   8,6|         est de moribus, posteaquam uitia uirtutum nominibus donauimus
19   9,1|           contra specialia quaedam uitia et primum contra libidinem.~ ~ ~ ~