Caput

 1     1|       inuictissimo, nimisque falli uulgus hominum, quorum animos mundus
 2     4|        Quodsi praeposteris uicibus uulgus indomitum et faex illa ciuitatis
 3   8,1|           haesitanter, quemadmodum uulgus facit Christianorum, sed
 4   8,5|        corriguntur, propterea quod uulgus imperitum religionem uiolari
 5   8,5|         promoueat. Atque hue denuo uulgus Christianorum uideo reuolutum.
 6   8,5|         reuolutum. Quid autem dixi uulgus? Ferendum hoc, nisi et sacerdotum
 7   8,5|       detestatur, sed de his, quos uulgus miratur non ut homines,
 8   8,5|   elementis huius mundi, uidelicet uulgus indoctum et non nisi de
 9   8,6|             quam unquam ehtnicorum uulgus receperit. Non audiant accepta
10   8,6|       uiuendi tum sentiendi auctor uulgus est. Neque unquam ita bene
11   8,6|          factitant."~ ~Hi profecto uulgus non sunt. Nihil te moueant
12   8,6|         alia te sentire uelim quam uulgus opinatur.~ ~ ~ ~Eum uero,
13   8,6|         insanus puelam deperit, id uulgus amorem appellat, cum nullum
14   8,6|         Non ea discat in te mirari uulgus, quibus illa ipsa facinora
15  8,14| exsecrantur. Bona pars eorum, quos uulgus integros et incorruptos
16   9,3|  magnificum est. Sed reclamat mihi uulgus nomine tantum Christianorum
17   9,3|         pauperiem consideras? Quam uulgus si uideret, tam miserandum
18   9,5|        quorum cupiditate tantopere uulgus aestuat. Primum enim, a