Caput

 1     1|   insanis, quae cum hominibus homines uel ferina rabie uel certe
 2     1|   raro reuocarunt ad uitam et homines pii. Animam uero mortuam
 3     2|      Ut mentiantur, ut errent homines, ueritas dei neque fallit
 4     6|   Paulus eodem in homine duos homines facit adeo conglutinatos,
 5     7|      pecora. Anima constituit homines, spiritus pios, caro impios,
 6   8,5|       te Circes pocula docent homines uoluptatibus tanquam ueneficiis
 7   8,5|   deum, sed in manifesto apud homines? Quod si in spiritu ambulasti,
 8   8,5|    quam: Non sum sicut ceteri homines raptores, adulteri et ieiuno
 9   8,5|  nihil ad se pertinere putant homines ad suis blandiendum uitiis
10   8,5|    quos uulgus miratur non ut homines, sed ut angelos. Quos ipsos
11   8,5| sermone, qui uitia notat, non homines. Quod~ ~si boni uiri sunt,
12   8,6|       ut reliquos prae se uix homines esse iudicent. Sed horum
13   8,6|      probes non quae mirentur homines, sed quae sit uoluntas dei
14   8,6|     Humanitate emendandi sunt homines, non decipiendi.~ ~ ~ ~
15  8,11|   Canon undecimus.~ ~ ~ ~Pios homines duplex potissimum habet
16   9,6|      deo inuisius est et apud homines in primis ubique odiosa
17   9,7|      copula. Porro ubi desunt homines, quorum conuictus te reddat