Caput

 1     5|            interclusam ad uirtutem uiam, sed uberiorem uirtutis
 2     5|        arduam initio esse uirtutis uiam, uerum ubi ad cacumen erepseris,
 3     7|            uocaret transeuntes per uiam et gentes in itinere suo.
 4   8,0|           propositum est, utcumque uiam aperuisse et quasi siluam
 5   8,0|    infirmitas, ne turpius uirtutis uiam deseramus quam fueramus
 6   8,0|            Infirmitas animanda, ne uiam artam ingressus uel uacilles
 7   8,0|     exsultes ut gigas ad currendam uiam semper in ea, quae sunt
 8   8,2|        diuinis, proximum autem, ut uiam salutis non cunctanter,
 9   8,3|           et cum hac uita comporte uiam uirtutis, quae statim desinit
10   8,3|       ambulauimus uias difficiles, uiam autem domini ignorauimus.
11   8,3|     uertuntur in bona. Hanc igitur uiam dubitas capessere et illam
12   8,4|        infirmitatem, sed cum Paulo uiam demonstro excellentiorem.
13   8,6|         recto discedit atque extra uiam currit. Proinde Plato grauiter
14   8,6|      onusti nec possunt per arctam uiam Christum nudum sequi nec
15   9,7| assumpsimus, ut tibi ueluti digito uiam, quae compendio ducit ad