Caput

 1     2|      relicta uitia sollicitant, ut statim mentem cura certa fiducia
 2   8,3|          et phantasmata, quae tibi statim uelut in ipsis Auerni faucibus
 3   8,3|       comporte uiam uirtutis, quae statim desinit esse aspera, fit
 4   8,6|      procliue perniciosum exemplum statim arripit non aliter quam
 5   8,6|            hoc argumento sit, quod statim ad iubentis dei uocem filium
 6   8,6|       errare lapsus est, admonitus statim resipuit. Tu prudens, sciens,
 7   8,7|     uirtutis facere disciplina, ut statim ad optima nitamur. Quod
 8   8,9|           esse queas, ut irruentem statim fortiter retundas exsibilesque,
 9   8,9|    fortiter retundas exsibilesque, statim pestiferi serpentis caput
10  8,11|          in consolatione spiritali statim gratias agas illi de suo
11  8,16|            te ig}tur in pedes, sed statim magnoque animo, atque in
12  8,17|         Cum irritat ira, succurrat statim ille, qui uelut agnus coram
13  8,18| sollicitante ad impietatem affectu statim ob oculos mentis reuocent,
14   9,5|           remediis eum praemunies: Statim iuxta ea, quae superius
15   9,6|       deformatissimi, ita flet, ut statim subsidant cristae. Ad haec