Caput

 1     2|       ad litteram intellectorum cotidie percenseant, neque aliud
 2     5|          Nihil laboriosius, qui cotidie de uita periclitatur. Nihil
 3     6|         callidus ille coluber~ ~cotidie sollicite. Ea corrupta pergit
 4   8,5|    faciendum in his rebus, quae cotidie sunt obuiae sensibus nostris
 5   8,5|        adsit spiritus? Tu forte cotidie sacrificas et tibi uiuis,
 6   8,6|        copulation. An non audis cotidie ab iratis laicis atrocis
 7   8,6| facinora inuitantur, in quae tu cotidie animaduertis. Tolle admirationem
 8  8,14|         stirpem euellere, tamen cotidie de malis nostris aliquid
 9  8,15|       adeo ignauum esse, ut cum cotidie succumbat tentationi, non
10  8,17|   dominicae passionis historiam cotidie relegunt aut crucis imaginem
11  8,19|      locupletauit? Qua lenitate cotidie sustinet delinquentem?~ ~
12  8,19|         adeo quid aliud molitur cotidie, nisi ut uniuersum hominum
13   9,7|    Nonne inimicus? Qua lenitate cotidie te tolerat ueteres iterantem