Caput

 1     2|    Quis ergo nos separabit a caritate Christi? Tribulatio an angustia
 2     2|  alia poterit nos separare a caritate dei, quae est in Christo
 3   8,5|      etiam sibi tolerabiles, caritate frigidos, ira feruidos,
 4   8,5|     de cibo aut potu, sed de caritate~ ~mutuo seruanda. Quid aliud
 5   8,5|  caerimoniis quam in proximi caritate sitam esse:~ ~Quaerite iudicium,
 6   8,5|    excelsi in Christo, ampli caritate, robusti et ad utramque
 7   8,6|      mihi dare paras, iam tu caritate amissa damnum grauissimum
 8   8,6|  autem, inquit, facientes in caritate crescamus in illo per omnia,
 9   8,6|     in aedificationem sui in caritate. Et alibi iubet inuicem
10   8,6|     submittas, ut omnibus in caritate inseruias. Si claro genere
11   8,6|    summum tenere locum et in caritate nullum discernere locum.
12   8,6| desunt." Audit animalis et a caritate frigidus hunc esse caritatis
13   9,1|      quos cruciatus ille tui caritate susceperit. Praeter communes