Caput

 1     1| homines uel ferina rabie uel certe misera necessitate gerunt,
 2     1|        mortis aut nullus aut certe breuissimus est sensus,
 3     2|     omnino non attingere aut certe non introspicere penitius,
 4     2|  caelum, ut terra intereant, certe de uerbis diuinis ne unum
 5     2|      non animi, sed naturae, certe non obstrepat lis, qui potiora
 6     3|    rideri paene laudari est, certe gloriosum capitis nostri
 7     7|   non uidet aut conniuet aut certe facile placabitur."~ ~Iam
 8   8,3|      nisi uel inexpertus uel certe stultissimus? Deum immortalem,
 9   8,3|  fugientes, fugit sequentes. Certe quicquid acciderit diligentibus,
10   8,6| sentiant, uiderint ipsi. Hoc certe indubitatissimum est fidem
11   8,6|   non uocat Simoniacum, ille certe ut Simoniacum puniet. Si
12   8,6| coguntur ferre aures, animus certe non agnoscat, sed haec omnia