Caput

 1     1|     excubant nequissimi daemones, mille dolis, mille nocendi artibus
 2     1| nequissimi daemones, mille dolis, mille nocendi artibus in nos armati,
 3   8,3|        Ipsa per se uita mortalium mille aerumnis obnoxia est, quae
 4   8,3|     miscuit, famam, uitaw, animam mille periculis obiecit, si quidem
 5   8,5|    concubitus atque id genus alia mille. Proinde ubique contempta
 6   8,6|           Catonis integritatem ac mille pulcherrima omnium uirtutum
 7   8,6|         et carie uitiatur.~ ~Tibi mille aureos unius noctis alea
 8   8,6|         quicunque te angariauerit mille passus, uade cum illo et
 9   8,7|          animos retrahere, saltem mille incommoda deterreant, quae
10  8,20|        permutare. Hanc contra cum mille alia mala tum miserrimus
11   9,3|         qua nihil homini dulcius, mille curis dilaniant. Neque unquam