Caput

 1     5|   conceptum urge. Nihil unquam uehementer imperauit sibi humanus animus,
 2   8,6|      superciliis tamquam de re uehementer ardua disserentes et magno
 3   8,7|        a turpibus. Et quamquam uehementer periculosum est hoc in statu
 4  8,10|     tentator his modis, si uel uehementer auerseris animo statimque
 5  8,10| aliquando senseris animum tuum uehementer commoueri.~ ~ ~ ~
 6  8,17|    esse non debet, uerum etiam uehementer optabile ac iucundum, si
 7   9,1| speciem interimit. Valetudinem uehementer laedit, morbos innumerabiles
 8   9,6|   documentum quam si quis sibi uehementer placeat; praeterea nullum
 9   9,6| attulit stultitia, quod animum uehementer mordeat, id ante oculos
10   9,7|      si iuuat cognoscere, quam uehementer sit indecorum homini ab