Caput

 1     2|  alas, modo diuina sapientia praeter ceteras sit unica tua, formosa
 2   8,1| momentaneis his uoluptatibus praeter infelicem illum consciae
 3   8,4|  nihil horreas, nihil fugias praeter unam turpitudinem aut propter
 4   8,4|   bonum uirum queat laedere, praeter unam turpitudinem. Quaedam
 5   8,5|   piis sint superstitiosi et praeter cognomen Christi non admodum
 6   8,6|  bene administrata republica praeter honestam opinionem nihil
 7   8,6|    incendio superstitem esse praeter sese non turpi, sed pio
 8  8,20|   amentia amentior. Iam uero praeter ista habent et in hac interim
 9   9,1|     tui caritate susceperit. Praeter communes humanae uitae iniurias
10   9,3|   iuxta Epicteti partitionem praeter unam animi uirtutem reliqua