Caput

 1     7|  alterutri partium accedere; hinc atque hinc sollicitatur,
 2     7| partium accedere; hinc atque hinc sollicitatur, liberum habet,
 3     7| biuio stat anima? Sollicitat hinc caro, illinc spiritus. Dicit
 4   8,5|    non in carne ambulent. Et hinc ista tanta animorum infirmitas
 5   8,5|    ubi summum est periculum. Hinc illa perpetua in Christo
 6   8,7|    est felicitatis meta, sed hinc propior ad felicitatem gradus.
 7  8,12|    non solum non pecces, sed hinc tibi arripias occasionem
 8  8,19|  exitium trahat? His omnibus hinc atque hinc~ ~recte pensiculatis
 9  8,19|       His omnibus hinc atque hinc~ ~recte pensiculatis ita
10  8,22|   turpitudinem lapsus, sed~ ~hinc reuocare gradum superasque