Caput

 1     4|      fabricatos fuisse, alterum diuinum et immortale, alterum quasi
 2     4|         nimirum, ut hac superne diuinum animal homo plane in pecudem
 3     6| diffidit, nisi uxoris consilium diuinum oraculum comprobasset. Non
 4     6|       implorandum esse auxilium diuinum. Deinde tentationes uiris
 5   8,5|       gaudium purae mentis, cui diuinum lumen irradiat. Atque admonente
 6   8,5|       Iuda felicius, qui ore os diuinum pressit? Adeo sine spiritu
 7   8,5|     Attende et illam, quam mire diuinum fastidium propheta facundus
 8   8,6|    praesertim cum adhuc uigeret diuinum praeceptum : crescite et
 9   9,1|      sit ea uoluptas, quae nos, diuinum plasma, non pecudibus modo,
10   9,6|          cum contra modestia et diuinum fauorem conciliet et hominum