Caput

1     1|     oportet nil aliud esse uitam mortalium nisi perpetuam quandam militiam
2     2|  claudentis. Quod candidum nulla mortalium doctrina est, quae non sit
3   8,2|       semita est, per quam pauci mortalium~ ~ambulant. Sed hanc ipse
4   8,3|       occurret. Ipsa per se uita mortalium mille aerumnis obnoxia est,
5   8,6|     Christus. Et si quicquid est mortalium applaudat atque acclamet
6   8,6|           Ad hunc modum si omnes mortalium curas, gaudia, spes, metus,
7   8,6|          quod ius est. Quod ulli mortalium turpe futurum erat, id ne
8   8,6|         neque ullum iam usquam~ ~mortalium ex tam uasto incendio superstitem
9  8,14| contemptui. Qua in re non paucos mortalium misere falli comperio. Fallunt