Caput

1     2| antidotus tuo uitio uertatur in uenenum et manna tibi putrescat,
2   8,5|  formidanda mors animae. Horres uenenum uisibile, quod perniciem
3   8,5|        interimit animam. Cicuta uenenum corporis, at multo praesentius
4   8,5|  corporis, at multo praesentius uenenum animae, uoluptas. Horrescis,
5   8,5| uipereum linguae obtrectatricis uenenum, animum tumidum, ceruicem
6   8,6|     solent) Aiacis risus, dulce uenenum, blanda pernicies. Vera
7   8,6|        sucum nobis uertentes in uenenum. Quid tibi cura diuite Abraham,
8   9,6|     uertamus in remedium, quasi uenenum ueneno pellentes. Id ita