Caput

1     6|             qui fecit utraque unum, uenit dirimere bellum salutare
2   8,5|             Mulier crede mihi, quia uenit hora, quando neque in monte
3   8,5| Hierosolymis adorabitis patrem. Sed uenit hora et nunc est, cum ueri
4   8,5|           fide iustificemur. At ubi uenit fides, iam non sumus sub
5   8,5|           eramus seruientes. At ubi uenit plenitudo temporis, misit
6   8,6|             aliud ex alio in mentem uenit, subtexam et sextam regulam
7   8,6|         Adeo Christus in contemptum uenit mundo, ut pulchrum existiment