Caput

1     1|       Nobis summo atque ancipiti periculo res geritur, neque de laude,
2     1| immortalis. Proinde cum tam nouo periculo nobis sit dimicandum, quis
3   8,3|          potes, qui utrumque tuo periculo didicisti. Iam uero quid
4   8,6|         beneplacens et perfecta. Periculo proximus es planeque labascis,
5   8,6|      sustineas. Et quo maiore in periculo uersaris, hoc minus indulge
6   8,6|     aspergatur famae. Fratrem in periculo deseram, ne ueniam et ipse
7   9,1| inopinata rapuit, estoque alieno periculo caution Cogita, quam dulciter