Caput

1     4|      admoneri quidem oportet~ ~nonnunquam, cogi uero aut praeiri non
2   8,4|       quaedam leuiora, in quae nonnunquam ad uirtutem properantes
3   8,5|         Cineres colis, ad quos nonnunquam uitia tolluntur corporum,
4   8,5|        auctoritas.~ ~Sunt enim nonnunquam tum indicia tum adminicula
5   8,6|       oderit. Verum bene amare nonnunquam bene odisse est et recte
6   9,5|      quae? Plerumque ob media, nonnunquam ob turpia. Cui? Indigno.
7   9,7| lenitate tolerantiaque sanatur nonnunquam etiam is,~ ~qui fecit iniuriam,