Caput

1     3| sapientia ac deo inimica, cuius finis interitus, quippe quam semper
2   8,3|      adeo nullus est miseriarum finis, ut quo laboratum est diutius,
3   8,3|        hoc laboretur molestius. Finis denique tam anxiae tamque
4   8,4|      quidem commutata sunt, sed finis utrisque communis.~ ~ ~ ~
5   8,5|       Quod facis probo, si modo finis uitiosus non sit, tum si
6   8,5|    autem ignorabant? Nempe quod finis legis Christus. Christus
7   9,7|    propagari. Quis enim denique finis fuerit mutuarum iniuriarum,