Caput

1     1|    gaudeas iactesque, quod turpiter admisisti. Certum habe mortuam
2     2| alter ira, alter amore tam turpiter uincebatur. Neque absurde
3   8,6|    sui, qui in caelis est. Turpiter spurius est, qui patrem
4  8,13|    diuina, ut hostis semel turpiter uictus nunquam postea te
5   9,1|   reprime, quos cognoueris turpiter et infeliciter uoluptatem
6   9,1|     lacrimari, blandiri ac turpiter supplicem esse scorto putidissimo.