Caput

1     2|      re ipsa cognitum habeam errorem hunc non uulgi modo animos
2     4| sapiant, ne quid peccent per errorem, tum uti quae recta sunt,
3   8,5|   ipsa compertum habeam hunc errorem communem esse pestera totius
4   8,6|     esse iudicent. Sed horum errorem Democritico risu prosequens
5   8,6|     cura prospectum?~ ~Alium errorem accipe: Sollertem et rerum
6   9,3|    uilissimas. Tolle hominum errorem, quid erit aurum et argentum