Parte, Capitolo, Capoverso

 1     7,     4, 40, p.   147 |         cum propositio quantocius confitendi; et ab eis deducat hanc
 2     8,     2, 10, p.   163 |          concedere damnato tempus confitendi, et etiam communicandi (
 3    12,     2, 36, p.   272 |       omnes non esse obligationem confitendi venialia omnia volenti ea
 4    12,     2, 36, p.   272 |  inposterum non fore commoditatem confitendi toto anno, an debeat praevenire,
 5    12,     2, 36, p.   272 |        iam contraxit obligationem confitendi in illo anno, quare si praevidet
 6    12,     2, 37, p.   272 |          adsit praeceptum divinum confitendi pluries in vita, nihilominus
 7    12,     2, 41, p.   273 |        iam obligationem contraxit confitendi intra annum; quare praevidendo
 8    12,     2, 41, p.   273 |       fore in posterum facultatem confitendi antequam annus finiatur,
 9    15,     3, 22, p.   340 |     quamprimum post celebrationem confitendi, ut constat ex Trid. Sess.
10    15,     3, 23, p.   340 |        praecepto ante Communionem confitendi satisfecit, et iam confitendo
11    15,     3, 28, p.   342 |    haberet onus bis eadem peccata confitendi. Et licet quis in casu quo
12    15,     3, 30, p.   343 |        statim ac ei erit facultas confitendi, etiam eodem die; ita Wigandt
13    15,     3, 31, p.   343 |          conteratur cum proposito confitendi. Haec sententia non videtur
14    15,     3, 31, p.   344 |          tanto magis quod in illo confitendi Rubricae, facile subintelligitur
15    15,     3, 33, p.   344 |    Quaeritur 4. an hoc praeceptum confitendi quamprimum obliget etiam
16    16,     3, 29, p.   382 |         potest. 2. Quia obligatio confitendi circumstantias aggravantes
17    16,     3, 29, p.   382 |      potissima aliarum) talis lex confitendi circusmtantias aggravantes,
18    16,     3, 30, p.   383 |      quaeritur an adsit obligatio confitendi mortalia dubia? Sed hic
19    16,     3, 31, p.   383 |      contra nulla adest lex certa confitendi peccata dubia3. Et hoc currit,
20    16,     3, 35, p.   384 |          urgeat praeceptum iterum confitendi. Itaque excusat ab integritate
21    16,     3, 36, p.   385 |        min.) ubi dicitur: Etiamsi confitendi desiderium sive per se sive
22    16,     3, 39, p.   387 | intelligitur cum urget necessitas confitendi ob mortis periculum, aut
23    16,     3, 42, p.   389 |      tantum huic restat obligatio confitendi peccata, quae confessarius
24    16,     5, 87, p.   409 | proficiscatur e patria fine alibi confitendi, ut dicunt Pontius Fill.
25    16,     5, 94, p.   413 |       esset in periculo sacrilege confitendi, ut dicunt Croix, et Mazzot.
26    16,     6, 100, p.   416|           consuetudinem, scilicet confitendi cuivis sacerdoti idoneo5.
27    16,     6, 120, p.   428|        gravi periculo non amplius confitendi constitutus. Si vero erravit
28    16,     7, 131, p.   434|         licet non adsit obligatio confitendi venialia, attamen ipsa remitti
29    16,     7, 135, p.   436|          vel cum minori incommodo confitendi, aut reperiendi confessarium
30    16,     8, 152, p.   443|        sed appareret ex modo ipso confitendi; sed huic nec acquiescere
31    16,     8, 153, p.   444|          poenitentis, aut ex modo confitendi, v. g. quod sit rudis, balbutiens,
32    16,     9, 168, p.   451|   denuntiandum, si illa praetextu confitendi confessarium sollicitaret,
33    17,     1, 9, p.   463  |           si tepus non suppeteret confitendi; secus, ut recte advertit
34    20,     4         614   |          novitiorum, et famulorum confitendi cuicumque sacerdoti, etc.~
35 Ultim,  Unic, 46, p.   653 |       levi, cum proposito integre confitendi si convalescant. Advertat