Parte, Capitolo, Capoverso

 1     2,     3, 33, p.    42 | respublicae, et celeri principes superiorem non cognoscentes. Reliquae
 2     2,     6, 51, p.    47 |         licet satius esset adire superiorem, ut declaret, aut dispenset;
 3     2,     6, 54, p.    48 |       dum non satis est dubium), superiorem non habuisse animum dispensandi,
 4     2,     6, 54, p.    48 |          fuerit incussus, v. gr. superiorem adeundi, si inferior eam
 5     3,     2, 56, p.    70 |        peccati ex oppositione ad superiorem virtutem currit tantum,
 6     5,     3, 37, p.   115 |       illa privati1. Notandum 2. Superiorem (ut pater, praelatus, aut
 7     7,     4, 50, p.   151 |  suscipiunt, elevantur ad gradum superiorem super populum christianum,
 8     8,     2, 13, p.   168 |      quamdam adesse auctoritatem superiorem, et a principe independentem,
 9    12,     1, 22, p.   267 |        cum sibi non esset facile Superiorem adire (hoc intelligitur
10    13,     1, 2, p.   276  |        negligit certiorem facere Superiorem de defectibus, quos observat4.
11    13,     1, 3, p.   276  |        Bull.) nempe 1. Non posse Superiorem aliquem expellere, nisi
12    13,     1, 12, p.   281 |      patiens tantam moram, ut ad Superiorem recurri possit, ipsa necessitas
13    13,     1, 12, p.   281 |     negaturus. In dubio autem ad Superiorem recurrendum est; sed in
14    13,     1, 12, p.   281 |         casu quo esset difficile Superiorem adire, praesumptio stat
15    13,     3, 74, p.   306 |     Religiosus deferre possit ad Superiorem delictum, quia aliquam correctionem
16    15,     3, 30, p.   343 |      excommunicatione reservata, Superiorem adeundi, quam cito commode
17    16,     4, 61, p.   399 |  poenitens difficulter posset ad Superiorem redire, et contra gravis
18    16,     5, 96, p.   414 |           si convaluerit, teneri Superiorem adire, non iam ut denuo
19    16,     7         432   |   obliviscitur de reservato apud Superiorem, etc.~141. An ex confessione
20    16,     7         432   |  confessione nulliter facta apud Superiorem, etc.~142. An simplex possit
21    16,     7, 133, p.   435|       adduci non possit ut adeat Superiorem. Contra Superior iuste semper
22    16,     7, 139, p.   437|        etc. dicens tunc praesumi Superiorem solvendo velle etiam eum
23    16,     7, 140, p.   438|         absolutionem; quia quoad Superiorem, bene potest ipse concedere
24    16,     7, 142, p.   439|         cessat obligatio adeundi Superiorem, ut liberetur ab illa3.~
25    16,     8, 150, p.   442|          2. Si esset epistola ad Superiorem scripta pro obtinenda licentia
26    16,     9, 175, p.   455|         est adeundi personaliter Superiorem, ut ab eo recipiat monitionem;
27    18,     2, 58, p.   495 |      recurrere debent ad iudicem superiorem; non possunt tamen contrahere,
28    18,     2, 58, p.   495 |   periculum esset in mora, et ad Superiorem adeundi non suppeteret facultas.
29    20,     4, 83, p.   610 |        postquam pluries monuerit Superiorem, ut delinquentem puniret,
30    20,     4, 83, p.   610 |        statim eum transmittat ad Superiorem; et quando crimen fuisset
31    20,     4, 83, p.   610 |         informationem, ut eam ad Superiorem transferat, non potest tamen
32    20,     4, 83, p.   610 |    efformasset, probabile est eo Superiorem uti posse ad procedendum
33    20,     4, 106, p.   619|         potest facile recurri ad Superiorem; aut quando agitur de rebus