Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     2, 14, p.     6 |           pro ea parte, quae alteri onus probandi factum transfert;
 2     1,     2, 15, p.     6 |        praeceptum dubium non potest onus certum imponere, et ligare
 3     1,     3, 32, p.    11 |            conscientias, tale illis onus imponendo, ut nullas alias
 4     2,     8, 79, p.    55 | circumstantiis: v. g. si consuetudo onus grave afferat, et per tempus
 5     5,     3, 31, p.   113 |          possideet, nequit inducere onus praestandi rem certam.~
 6     6,     1, 33, p.   126 |         probabiliter, nam huiusmodi onus satisfaciendi praecepto
 7     7,     4, 26, p.   141 |           sed cur? Ne sibi assumant onus eos instruendi. Proh! quot
 8     7,     4, 29, p.   143 |            suo muneri satisfaciant. Onus autem hoc offerendi Missas
 9     7,     4, 51, p.   151 |           se exponit non sustinendi onus, quod suscipit ferendum,
10     7,     4, 63, p.   158 |       compotes. Hoc est illud grave onus, quod Episcopi etiam sancti
11    10,     2, 16, p.   192 |   importaret, ipse non auderet tale onus diviti imponere, quia hoc
12    10,     3, 61, p.   219 |              quia non potest imponi onus certum pro dubia obligatione.
13    10,     4, 117, p.   234|             a s. Thoma2, nempe omne onus quod imponitur dignum pretio,
14    10,     4, 117, p.   234|          aliquod in particulari est onus pretio aestimabile, adeoque
15    10,     4, 119, p.   234|          alia rei species, quia hoc onus etiam esset pretio aestimabile.
16    10,     4, 120, p.   234|         quia, posito pacto, additur onus iustitiae, quod est dignum
17    10,     4, 181, p.   247|            ut uterque socius subeat onus damnorum, et expensarum
18    13,     3, 71, p.   304 |       ignota. Ideoque antequam sibi onus causae defendendae suscipiat,
19    14,     3, 47, p.   328 |          Habert. etc. Sed hoc grave onus negant multo communiius
20    15,     3, 28, p.   342 |             alias poenitens haberet onus bis eadem peccata confitendi.
21    15,     4, 65, p.   356 |            cum transfertur ad ipsum onus celebrandi, transfertur
22    15,     4, 65, p.   356 |    celebrandi, transfertur ad ipsum onus celebrandi, transfertur
23    15,     4, 78, p.   360 |       Decreti) ut non sit qui velit onus illi iniuctum subire. Sed
24    16,     3, 31, p.   383 |         superius diximus) non debet onus certum pro lege dubia imponi;
25    16,     3, 41, p.   389 |         expediat ut confessarii hoc onus corrigendi ex confessionis
26    16,     9, 172, p.   453|         debent confessarii imponere onus denuntiationis, quos noverint
27    16,     9, 172, p.   453|          sollicitavit confessarium, onus tam grave ut ipsamet debeat
28    16,     9, 175, p.   455|            ut confessarius hoc sibi onus suscipiat huiusmodi denuntiationes
29    18,     2, 75, p.   505 |        tanta verecundia, quod esset onus moraliter intolerabile7.
30    19,     3, 142, p.   575|             religionem, cum hoc sit onus nimis grave; Sanch. Aver.
31    20,     1, 15, p.   583 |            acceptum, vel ob aliquod onus privilegiato impositum,
32 Ultim,  Unic, 33, p.   647 |            antequam eius curationis onus suscipiat, ad hoc, ne infirmus (
33 Ultim,  Unic, 46, p.   653 |          non sufficit, quod de illa onus haeredibus relinquat, alias