Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     3, 26, p.    10 |            rerum angustiis removet iniuriam a sacramentis, si forte
 2     3,     2, 46, p.    67 |         advertit saltem in confuso iniuriam quae irrogatur naturae auctori,
 3     4,     2, 17, p.    79 |           dd. an teneatur offensus iniuriam remittere offensori? Salm.3
 4     4,     2, 17, p.    79 |        Salm.3 dicunt teneri quidem iniuriam remittere, sed non publicam
 5     4,     2, 17, p.    79 |    satisfaciendo. 2. Si condonaret iniuriam sub conditione, ut offensor
 6     5,     1, 4, p.    91  |          maledicit mortuis, nemini iniuriam irrogat, dum maledicit illi
 7     5,     1, 8, p.    92  |      maledicere proximi animae, et iniuriam inferre illi substantiae,
 8     8,     2, 14, p.   170 |       vindicta. Quare post illatam iniuriam non est amplius licitum
 9     8,     2, 16, p.   171 |          hoc faciat immediate post iniuriam acceptam, non tamen ob vindictam)
10     8,     2, 16, p.   171 |        procuret insultare eum, qui iniuriam sibi intulit, pugnis, alapis (
11    10,     3, 36, p.   198 |         damnum proximo illatum per iniuriam. Dicitur 1. actus iustitiae,
12    10,     3, 36, p.   199 |         damnum proximo illatum per iniuriam; quia restitutionis obligatio
13    10,     3, 3, p.   200  |            ex s. Thoma5, qui docet iniuriam sine damno ad restitutionem
14    10,     3, 3, p.   200  |    obligare: Si aliquis passus sit iniuriam (sunt verba s. Doct.), et
15    10,     3, 12, p.   202 |           emptor ex hoc non infert iniuriam domino, quia rem in eodem
16    10,     3, 32, p.   209 |             nempe de eo qui domino iniuriam tantum materialem intulit (
17    10,     3, 43, p.   213 |           laedo amicum, ego nullam iniuriam formalem infero, ideoque
18    10,     3, 48, p.   214 |        excedendo iam gravem infert iniuriam suo inimico, qui non amittit
19    10,     3, 51, p.   215 |       corrupta erat prius, modo ob iniuriam qua postea affecta est,
20    11,  Unic, 6, p.   252  |      legeret, tunc ei nullam facit iniuriam (modo non patefaceret secretum
21    16,     3, 28, p.   382 |       virtutem religionis, propter iniuriam quae in Sacramentum infertur,
22    16,     4, 70, p.   402 | liberabitur si pars laesa remittet iniuriam; sed hic bene advertit Croix
23    16,     6, 118, p.   427|   confessarius gravem illi irrogat iniuriam, quoties poenitentis opinio
24    16,     8, 147, p.   440|         committeret: sacrilegii ob iniuriam quam infert Sacramento,
25    18,     1, 10, p.   473 |       alioquin eis gravem inferret iniuriam; sed non teneri postea eorum
26    18,     1, 18, p.   477 |         non videtur gravem afferre iniuriam sponsae: ita Sanch. Bonac.
27    18,     3, 95, p.   518 |       actus non intendit remittere iniuriam, in conscientia potest semper
28    19,     2, 52, p.   548 |       percussio gravem non irrogat iniuriam; hinc non incurrit, 1. fur
29    19,     2, 52, p.   549 |         intendit; quia iam irrogat iniuriam statui clericali1, ut diximus
30    19,     2, 71, p.   557 |     reparandam aliquam gravissimam iniuriam Deo, aut Ecclesiae irrogatam:
31    19,     3, 126, p.   571|           in infantia, vel propter iniuriam alterius, aut a domino,
32 Ultim,  Unic, 23, p.   643 |            requisitus ab offensore iniuriam remiserit? Vide dicta tr.