Parte, Capitolo, Capoverso

 1    14,     2, 16, p.   318|         contra Sot. et Sayr.) quia excommunicato concessum est baptizare
 2    16,     5, 92, p.   412|        valide et licite absolvi ab excommunicato vitando, degradato, aut
 3    18,     2, 41, p.   488|           coniugi petere ab altero excommunicato: et iuxta veriorem sententiam
 4    18,     2, 41, p.   488|          sententiam id licet etiam excommunicato, si existat in periculo
 5    19,     1, 3, p.   520 |             Avil., etc. de publico excommunicato, si nominatim non est denuntiatus6.
 6    19,     2, 17, p.   528|     minister conferens Sacramentum excommunicato tolerato, peccaret contra
 7    19,     2, 17, p.   528|      licere ministrare Sacramentum excommunicato, quando iste esset in bona
 8    19,     2, 18, p.   529|          potest orari privatim pro excommunicato, etiam a sacerdote in Missa,
 9    19,     2, 18, p.   529|            Bonac., etc.9. Caeterum excommunicato non vetatur usus Sacramentalium,
10    19,     2, 19, p.   530|              Contra collatio facta excommunicato est irrita, licet tempore
11    19,     2, 19, p.   530|            esse collationem factam excommunicato, licet ille invincibiliter
12    19,     2, 19, p.   530|         esse collationem huiusmodi excommunicato factam a Superiore cum absolutione
13    19,     2, 21, p.   531|       nempe ob communicationem cum excommunicato vitando in actibus comprehensis
14    19,     2, 21, p.   531|           declaratis iam in Canon. Excommunicato 2 quaest. 3. ~1. Os. 2.
15    19,     2, 21, p.   532|        Recitare tamen officium cum excommunicato vitando privatim, probabiliter
16    19,     2, 21, p.   532|       Bonac. Holzm. et Salm., quia excommunicato non amplius debentur hi
17    19,     2, 21, p.   532|         cum invitatus ad mensam ab excommunicato, eius domum adit, licet
18    19,     2, 21, p.   532|          itinere accideret, ut cum excommunicato accumberet, etiam in eadem
19    19,     2, 22, p.   533|           Tribus casibus autem cum excommunicato communicans peccat graviter,
20    19,     2, 22, p.   533|            nempe si communicat cum excommunicato in eodem crimine ob quod
21    19,     2, 22, p.   533|      graviter qui communicaret cum excommunicato frequenter in civilibus;
22    19,     2, 22, p.   533|        communiact in civilibus cum excommunicato, in periculum animae suae
23    19,     2, 22, p.   533|           seiunctim communicet cum excommunicato; sed amplius requiritur
24    19,     2, 22, p.   533|          communiact in Divinis cum excommunicato nominatim a Papa, et denuntiato,
25    19,     2, 23, p.   533|            utilitas aliorum, ut ab excommunicato recipiant aliquod utile
26    19,     2, 23, p.   534|            communicare cum coniuge excommunicato, si factum sit divortium,
27    19,     2, 23, p.   534|            qui scienter nupsit cum excommunicato, possit postea communicare?
28    19,     2, 23, p.   534|            possunt communicare cum excommunicato eodem modo ac prius, ergo
29    19,     2, 24, p.   534|            possunt communicare cum excommunicato; ita parentes, viri et domini
30    19,     2, 27, p.   535|  incurratur ob communicationem cum excommunicato vitando, nihilominus hoc
31    19,     2, 30, p.   537| communicantes in eodem crimine cum excommunicato a Papa. 4. In vexantes eos