Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     3, 34, p.    12|     dicens, quod Deus iuxta suam divinam providentiam, quando vult,
 2     2,     1, 1, p.    32 |  Positiva praeterea dividitur in divinam et humanam. Ad positivam
 3     2,     1, 1, p.    32 |         et humanam. Ad positivam divinam pertinent omnia veteris
 4     2,     6, 56, p.    48| dispensare, sed declarare, legem divinam in illo casu particulari
 5     3,     2, 22, p.    59|         omissionis; etenim omnia divinam legem offendunt; et comprehendit
 6     3,     2, 23, p.    59|        iniuria, et contemptus in divinam Maiestatem, quae postponitur
 7     3,     2, 46, p.    67|   rationem, sed non contra legem divinam, quae his verbis adnotatur:
 8     4,     1, 1, p.    75 |         firmiter assentiendum ob divinam veracitatem omnibus, quae
 9     4,     1, 1, p.    75 |         debet esse firmus. 4. Ob divinam veracitatem, cum infallibilis
10     4,     1, 6, p.    76 |          Dei misericordiam; alii divinam omnipotentiam, ut communiter
11     4,     1, 6, p.    76 |       communiter Thomistae; alii divinam promissionem, ut tenet Iuvenin;
12     4,     1, 6, p.    76 |         alii denique volunt esse divinam bonitatem, illam intellige
13     4,     1, 11, p.    77|    charitatis diligere bonitatem divinam, ut nobis convenientem,
14     4,     1, 13, p.    78|          observare poterit legem divinam, qui frequenter suum erga
15     5,     1         101  |      tunc veneratio ex humana ad divinam extollitur propter Ecclesiae
16     5,     1         101  |     extollitur propter Ecclesiae divinam auctoritatem. Hinc est quod
17     5,     2, 12, p.   107|           non intelligendo fidem divinam), aut qui dicit: Vivit Deus;
18     5,     2, 13, p.   107|     despiciendo in materia gravi divinam auctoritatem, quae adducta
19     7,     4, 41, p.   147|        saepius labi solitus est, divinam Matrem supplicando ut ab
20    12,     2, 45, p.   275|          in Sacramento contineri divinam personam6.
21    13,     1, 26, p.   286|      tunc peccatum est non sequi divinam vocationem. Caeterum ego
22    15,     3, 51, p.   350|     ecclesiasticum ieiunii, quam divinam sumendi Viaticum, ideoque
23    15,     4, 88, p.   366|        Non licere exponi publice divinam Eucharistiam, nisi causa
24    16,     2, 9, p.   373 |      probabilem, dum qui diligit divinam misericordiam, aut iustitiam,
25    16,     2, 9, p.   373 |     poenitet offensae illatae in divinam misericordiam respectu ad
26    16,     2, 9, p.   373 |       debere ex offensa facta in divinam bonitatem, cum contritio,
27    18,     2, 49, p.   490|          sciat legem, non tantum divinam sed etiam ecclesiasticam
28    18,     2, 68, p.   502|     ecclesiasticam, quae praeter divinam id prohibet; dum non potest
29    18,     2, 83, p.   511|      interpretem declarare legem divinam tunc non obligare3; vide
30 Ultim,  Unic, 12, p.   635|       lumine, ad solum finem, ut divinam gratiam recipiat Praesertim