Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     1, 7, p.     4  | determinet, non peccat, quia tunc deest ei libertas necessaria ad
 2     1,     3, 53, p.    21 |        dictamine rationis;... Nec deest promulgatio, eo enim ipso
 3     4,     1, 5, p.    76  |   Ecclesiae submittere, quia tunc deest pertinacia2. Ad haeresim
 4     5,     1          97   |          imprecatur est leve, aut deest pravus affectus (quae materialis
 5     7,     4, 51, p.   151 |            peccat quia suo muneri deest, et peccat quia cooperatur
 6    10,     3         222   |         Ex parte debitoris: 1. Si deest culpa; 2. si obtinetur compositio;
 7    10,     4, 91, p.   228 |  praeteritam non esse validam, si deest causa primaria: secus si
 8    10,     4, 91, p.   228 |          causa primaria: secus si deest secundaria8.~
 9    12,     2, 42, p.   273 |           sit satis probabile, si deest usus communis, qui praesumere
10    13,     2, 43, p.   294 |     conditionatus; quia semper ac deest animus sacerdotio initiendi,
11    13,     2, 62, p.   300 |          affirmant, praesertim si deest Pontificis assensus. Dicit
12    14,     2, 9, p.   315  |          exponantur in locis, ubi deest rota. Sed si mater esset
13    15,     2, 11, p.   335 |           non adest scandalum, et deest alius sacedos, bene possent
14    15,     3, 24, p.   341 |         cum sola contritione, cum deest confessarii copia ut praecepto
15    15,     3, 26, p.   342 |           3. si confessarii copia deest. Intelligitur 1. si nullus
16    16,     1, 6, p.   372  |          potest absolvi: nam tunc deest causa necessitatis communicandi,
17    16,     3, 37, p.   386 |             quia tunc, ut dicunt, deest materia sensibilis Sacramenti;
18    16,     5, 90, p.   410 |      ecclesia iurisdictionem quae deest confessario? Si error communis
19    16,     6, 122, p.   430|  poenitens restitueret; quia tunc deest influxus positivus in alterius
20    16,     6, 126, p.   432|        instructi et correcti, sed deest ipsis sacerdos qui eorum
21    18,     1, 1, p.   469  |         ex propria voluntate, ubi deest voluntas, deest etiam obligatio.
22    18,     1, 1, p.   469  |    voluntate, ubi deest voluntas, deest etiam obligatio. Et hoc
23    18,     1, 7, p.   471  |         non valeant sponsalia, si deest sponsis aetas praescripta,
24    19,     1, 8, p.   523  |         rei admonitio: quia alias deest contumacia. Hoc tamen intelligitur
25    19,     2, 41, p.   544 |          domo contigua, quia tunc deest accessus; nec qui scribit,
26    19,     2, 53, p.   549 |         ab hac censura, quia tunc deest haec pertinacia, quae haeresim
27    19,     2, 62, p.   553 |        retinendi; dum, ut dicunt, deest tunc materia gravis facti.
28    19,     3, 104, p.   565|           peccatum mortale adsit, deest tamen actio externa graviter