Parte, Capitolo, Capoverso
1 3, 1, 4, p. 56 | est actus voluntatis semel habitus, et nunquam retractatus.
2 3, 2, 30, p. 62 | voluntaria ratione pravi habitus, ut etiam habetur ex s.
3 6, 1, 38, p. 127 | licentia perpetua per modum habitus, non autem de licentia ad
4 6, 1, 38, p. 127 | esse Episcopis per modum habitus, et quoties dispensato lubet
5 6, 1 129 | modo non fiant per modum habitus, ut inquit Suar. cum aliis4;
6 6, 1 129 | Casu tamen quo per modum habitus oratorium tamquam locus
7 7, 4, 33, p. 144 | apud Episcopum impedire, ne habitus clericalis conferatur adolescentulis,
8 13, 1, 3, p. 276 | insuper S. C. ut nemini detur habitus ante 12. annos, contra Sanch.
9 13, 1, 3, p. 276 | ut antequam suscipiatur habitus, et antequam emittatur professio,
10 16, 6, 103, p. 418| per quod duravit malus habitus; sed hoc mihi omnino non
11 19, 3, 106, p. 566| subiret; quia is diaconus habitus est irregularis in foro
12 19, 3, 135, p. 573| cum vidua, quam ob causam habitus fuit tamquam maritus viduae
13 19, 3, 135, p. 573| dicendo quod talis subdiaconus habitus fuit irregularis, quia contraxit
14 20, 3, 64, p. 600 | celebrandi permanenter per modum habitus, iuxta facultatem quam prius
15 20, 3, 64, p. 601 | dispensatione per modum habitus, non iam per modum actus
16 21, 0, 6, p. 628 | occasionibus reperiatur habitus factus dicendi eadem verba.
17 Ultim, Unic, 2, p. 629 | cum occasione coniungitur habitus vitiosus, aut magna tentatio,
18 Ultim, Unic, 8, p. 633 | ad emendationem; verum si habitus esset valde radicatus, potest
19 Ultim, Unic, 9, p. 633 | damnata ab Innocentio XI. Nam habitus contractus, et relapsus
20 Ultim, Unic, 11, p. 635 | recidivus propter vim mali habitus absolvi debet, semper ac
21 Ultim, Unic, 13, p. 636 | furti aut libidinis, quibus habitus fortius inhaeret, causa
22 Ultim, Unic, 15, p. 636 | peccandum, quam faciat pravus habitus intrinsecus: et ideo poenitens
23 Ultim, Unic, 15, p. 637 | voluntaria retentio mali habitus, prout est voluntarium non
24 Ultim, Unic, 19, p. 640 | gravi, ex eo quia pravus habitus, aut aliquis vehemens irae
|