Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     3, 57, p.    22|           quemadmodum quidam meus adversarius credit) antequam ei illa
 2     1,     3, 71, p.    29|         Repetit tamen quidam meus adversarius, quod hocce meum argumentum
 3     5,     1          94  |      laudata epistola apologetica adversarius alias novas exponit animadversiones,
 4     5,     1          95  |        animadversiones, quas mihi adversarius de novo obiicit. In dissertatione
 5     5,     1          95  |       etiam ob antiquum ritum (ut adversarius dicit) dudum adhiberi consuetum
 6     5,     1          96  |       sunt corpori. Ex hoc infert adversarius maledictionem in defunctorum
 7     5,     1          97  |     affectu pensantur. Hinc in me adversarius invehendo, et verba Angelici
 8     5,     1          98  |         id quod etiam innuit meus adversarius) quod sicuti non est culpa
 9     5,     1          99  |           charitate decedunt.~Sed adversarius mens dicit, quod maximum
10     5,     1          99  |     oppositum certum est, ut ipse adversarius admittit. Unde ad aliam
11     5,     1          99  |          aliam rationem (si forte adversarius eam reperiat) confugere
12     5,     1         100  |        cultum eis exhibendus sit? Adversarius fatetur non deberi cultum
13     5,     1         101  |           auctoritatem caius mihi adversarius obiicit, et ut etiam docet
14     5,     1         103  |         obiectum sacrum refertur.~Adversarius in dissertatione admiratur,
15     5,     1         103  |        illae doctrinae, quas mihi adversarius opponit, s. Augustini unam:
16     5,     1         104  |       utriusque partis defendunt.~Adversarius meus caeteroquin usque eo
17     5,     1         105  |           defuncti. Sed praeterea adversarius sibi assentatur omnia sibi
18     5,     1         105  | Neapolitani coadunantur viri. Hic adversarius meus Socratis quemdam textum
19     5,     1         105  |        Quod reliquum est, si meus adversarius bono fine deductus id scripsit,
20     5,     1         105  |      effutiendas. Quod autem meus adversarius voluerit me appellare obstinatum
21     5,     1         106  |          me deceptum autumat meus adversarius, semper solitum fuisse aliorum
22     5,     1         106  | respondimus. Si autem forte putat adversarius in controversiis eos remanere