Parte, Capitolo, Capoverso
1 5, 1, 1, p. 91 | quidem execrationem vulgo rudes exprimunt per verbum, Mannaggia.
2 6, 1, 4, p. 119 | ex se loquendo, caeterum rudes, qui Mysteria principalia,
3 7, 4, 35, p. 146 | n. 767. si adessent alii rudes, qui adire ecclesiam nequeant,
4 7, 4, 38, p. 147 | fiat confessio. At quoniam rudes parum capiunt quomodo debeat
5 10, 3, 13, p. 203 | solidum. Quamvis quoad praxim rudes cum difficultate sibi suadere
6 11, Unic, 2, p. 251 | advertat confessarius multos rudes se accusare, quod temere
7 14, 2, 14, p. 317 | necessitate mulieres et rudes adhibeant linguam maternam,
8 16, 2, 10, p. 373 | mense; verum tamen est quod rudes difficulter eam obligationem
9 16, 3, 45, p. 391 | Instructione ad confessarios) rudes et pueros qui semper in
10 16, 4, 51, p. 394 | imo putando (praecipue rudes) nullius fuisse momenti
11 16, 6, 103, p. 417| Perperam eos agere qui rudes dimittunt, ut melius se
12 16, 6, 104, p. 419| interrogando poenitentes rudes, quomodo illud tenebant
13 16, 6, 116, p. 425| poenitentes, praesertim rudes, qui praeposito actu doloris
14 21, 0, 1, p. 625 | omnes sive pauperes, sive rudes, sive peccatores sint. Nonnulli
15 Ultim, Unic, 18, p. 639 | confessarium instruere poenitentes rudes in mysteriis Fidei, saltem
16 Ultim, Unic, 18, p. 640 | induxerit. Quocirca debet rudes admonere, superstitiones
17 Ultim, Unic, 18, p. 640 | plurimum curet sciscitari rudes, et mulierculas, qui raro
18 Ultim, Unic, 20, p. 641 | omittendi se iniecit, et de hoc rudes non se accusant. 2. Interroget,
19 Ultim, Unic, 23, p. 643 | quibus ad invicem se onerant rudes, licet in se essent graves,
20 Ultim, Unic, 23, p. 643 | praeceptum interrogentur rudes, an se inebriaverint usque
21 Ultim, Unic, 29, p. 645 | oportet ab errore nonnullos rudes removere, qui sibi scrupulum
|