Parte, Capitolo, Capoverso

 1     3,     1, 13, p.    58|   ignorantia illius qui occidit inimicum, putans esse feram, sed
 2     3,     1, 13, p.    58|          ut si cognovisset esse inimicum etiam occidisset. 4. Ignorantia
 3     3,     2, 61, p.    72|      Hinc qui proponit occidere inimicum suum, et ideo parat arma,
 4     3,     2, 62, p.    72|        si quis pluries percutit inimicum, non habens animum eum occidendi,
 5     3,     2, 62, p.    72|       qui accipit ama, inquirit inimicum, et postea eum occidit.
 6     3,     2, 65, p.    73|    efficaciter optasset in suum inimicum diversa mala inferre, aut
 7     4,     2, 16, p.    79|     gravi incommodo posset suum inimicum salutare, et hoc modo eum
 8     4,     2, 16, p.    79|    offensum, si nec resalutaret inimicum, si de recenti ab eo iniuria
 9     5,     3, 25, p.   112| conditione (v. gr. si occideret inimicum), votum est certe validum1.
10     8,     2, 12, p.   165|   licitum percutere et occidere inimicum pro tutela vitae: at si
11     8,     2, 19, p.   172|       quis moraliter sit certus inimicum determinatum esse ad se
12     8,     2, 19, p.   172|       esset; dum iustum non est inimicum vita orbare ob simplicem
13    10,     3, 15, p.   204|        gladium volenti occidere inimicum; quia non possum, ut e caveam
14    10,     3, 22, p.   205| restitutionem, qui odio in suum inimicum dehortaretur (sed sine dolo
15    10,     3, 43, p.   212| teneatur qui volens interficere inimicum, ex errore interficit amicum?
16    10,     3, 48, p.   214| Nonnullo excusant, dicendo tunc inimicum cedere suo iuri; nos autem
17    10,     3, 48, p.   214|      excusat a restitutione qui inimicum provocat ad pugnam, et eum
18    10,     3, 75, p.   223|      gladium restituere volenti inimicum occidere. Et tunc peccares
19    10,     4, 97, p.   229|         iustitiam (ut gladio ad inimicum interficiendum) aut etiam