Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     1, 8, p.     4 |         non apparet: tunc enim non homini obedit, sed ipsimet Deo,
 2     1,     3, 36, p.    13|        Cancellarium non plus nocet homini errare in articulo Fidei,
 3     1,     3, 46, p.    18|        Deus vult eum velle, et hoc homini praecipue innotescit per
 4     1,     3, 47, p.    18|         praecepta manifestatur: Et homini (quod Deus vult) praecipue
 5     1,     3, 57, p.    22| necessarium non fuisset, quod Deus homini praecepta sua denunciasset
 6     3,     1, 10, p.    57|           ubi dicitur liberum esse homini gratiae assentiri, aut dissentiri.
 7     3,     2, 33, p.    63|          proxima et expedita, quae homini necessaria est ad cognoscendam
 8     3,     2, 33, p.    63|            potest talis ignorantia homini imputari2. Et hoc est quod
 9     3,     2, 33, p.    63|      peccatum. Non autem imputatur homini ad negligentiam, si nesciat
10     3,     2, 36, p.    65|        ulla advertentia imputantur homini omnes sui errores, quamvis
11     5,     1          98  |     equidem habet, quod maledicere homini sine pravo affectu, non
12     5,     1          98  |        esse blasphemiam maledicere homini, ex eo quod homo sit templum
13    16,     2, 12, p.   374|         detestatione primi peccati homini non omnia remissa fuissent,
14    16,     2, 16, p.   376|          explicat Sanctus) quoties homini displicet potius gratiae,
15    16,     4, 50, p.   393|       pondere confringatur: sic et homini, cui grave pondus poenitentiae
16    18,     2, 30, p.   483|          idem apostolus: Bonum est homini mulierem non tangere; propter
17 Ultim,  Unic, 51, p.   657|       potest necessitatem inducere homini ad peccandum. Iuxta igitur
18 Ultim,  Unic, 51, p.   657|          libertatem ad resistendum homini auferre, sicut aufert obsessis,