Parte, Capitolo, Capoverso

 1     7,     4, 20, p.   140|         licentiam praesumptam de futuro, seu interpretativam; sed
 2    13,     1, 11, p.   280| sufficiat licentia praesumpta de futuro, sive ratihabitio, nempe
 3    13,     1, 11, p.   280|         non de praesenti, sed de futuro, quae est ratihabitio, se
 4    13,     3, 79, p.   308|     liberaret proximum ab aliquo futuro damno8.~
 5    15,     4, 82, p.   361|          est valida; secus si de futuro, quod non est notum nisi
 6    16,     1, 6, p.   371 |   conditione? Si conditio est de futuro, communiter dicunt invalidam
 7    16,     2, 26, p.   381|       poenitens nihil cogitat de futuro, ut contingere solet infirmis
 8    16,     2, 26, p.   381|    dicendum de eo qui cogitat de futuro, quia (ut dicit idem Concilium)
 9    16,     4, 68, p.   402|        reservatio quin ab eventu futuro pendeat4. Si vero poenitens
10    16,     5, 83, p.   408|    consensum, nec praesumptum de futuro, sive sit ratihabitio, nempe
11    18,     2, 33, p.   484|    sufficit si conditio esset de futuro, sed de futuro necessario,
12    18,     2, 33, p.   484|          esset de futuro, sed de futuro necessario, v. gr. Si pater
13    18,     2, 33, p.   484|           Sed si conditio est de futuro contingenti, iterum distinguendum
14    18,     2, 34, p.   484|        34. Contra si conditio de futuro esset honesta, tunc matrimonialis
15    18,     2, 34, p.   484|        potest pendere ab effectu futuro. Alii tamen negant, ut Laym.
16    19,     1, 2, p.   520 |         si verba sunt de tempore futuro, excommunicabitur, aut si
17    19,     1, 13, p.   525|    absolutionem conditionatam de futuro: sed illicitam iusta causa