Parte, Capitolo, Capoverso
1 18, 3 514 | quot causis potest fieri divortium. I. Causa delicti. II. Morbi.
2 18, 3, 90, p. 514| 90. Divortium bifarium esseo potest quoad
3 18, 3, 90, p. 514| vinculum, et quoad torum. Divortium quoad vinculum tribus tantum
4 18, 3, 91, p. 515| 91. Quoad divortium tori, et cohabitationis,
5 18, 3, 91, p. 515| coniugali, sex causis potest hoc divortium fieri. 1. Si alter coniugum
6 18, 3, 91, p. 515| delictum est publicum, et si divortium factum est ex Ecclesiae
7 18, 3, 92, p. 516| communiter, sufficere ad divortium, si coniux malum grave timeret
8 18, 3, 92, p. 516| sola verbera sufficiant ad divortium? Dicunt communissime Pont.
9 18, 3, 93, p. 516| Notandum 1. ad faciendum divortium requiri adulterium perfectum
10 18, 3, 95, p. 517| casibus non potest fieri divortium ab altero adultero, nempe
11 18, 3, 95, p. 518| est sive ante, sive post divortium, ut praesumitur, si innocens
12 18, 3, 96, p. 518| Notandum 4. quod licet divortium factum sit ex iudicis sententia,
13 18, 3, 96, p. 518| s. Thoma5 qui dicit: Cum divortium sit inductum in favorem
14 18, 3, 96, p. 518| 2. dubim an possit fieri divortium propria auctoritate innocentis?
15 18, 3, 97, p. 519| quantum ad expensas, si divortium evenit patris culpa, eius
16 18, 3, 97, p. 519| etc. Et idem currit si divortium factum sit matris culpa,
17 19, 2, 23, p. 534| excommunicato, si factum sit divortium, et si excommunicatio est
|