Parte, Capitolo, Capoverso

 1     6,     1         128   |         non autem illa derogantia iuri communi uti est privilevium
 2     6,     1         130   |  interpretandum, tanquam derogans iuri communi; antum admittit
 3     8,     2, 17, p.   171 |          licet possit ille cedere iuri se defendendi, non potest
 4    10,     3, 48, p.   214 |          tunc inimicum cedere suo iuri; nos autem non excusamus,
 5    10,     3, 48, p.   214 |            dum ille iam cedit suo iuri, pugnam acceptando4.~
 6    10,     4, 173, p.   245|         quia tunc alter cedit suo iuri: sed nos sentimus oppositum
 7    10,     4, 173, p.   245|   deceptio, et revera vult cedere iuri suo2.~
 8    11,  Unic, 6, p.   252  |       videtur voluisse cedere suo iuri. Sed merito contradicit
 9    11,  Unic, 6, p.   252  |            et noluisse cedere suo iuri. Et hoc, quod dictum est
10    18,     1, 18, p.   477 |           parte irrogatur iniuria iuri acquisito ad corpus alterius:
11    18,     1, 22, p.   479 | religionem ingrediens videtur suo iuri cessisse; secus autem pars
12    19,     2, 45, p.   546 |          oppida alterius Episcopi iuri subiecta venientes, aut
13    20,     1         578   |        Quando privilegium derogat iuri communi.~3. Quando privilegiatus
14    20,     1, 2, p.   578  |            ut privilegium deroget iuri communi, non requiritur
15    20,     1, 8, p.   580  |    latissime, etiamsi adversentur iuri communi, vel alicuius tertii,
16    20,     1, 16, p.   584 |           revocatio praeiudicaret iuri a tertio acquisito1.~