Parte, Capitolo, Capoverso

 1     1,     0, 1, p.     2 |          quia bonitas aut malitia actionis talis nobis apparet, qualem
 2     1,     1, 8, p.     4 |     formidine dubitat de alicuius actionis honestate, adeoque saepe
 3     1,     2, 13, p.     6|      peccandi periculum, neque ad actionis expendendae obligationem
 4     1,     3, 31, p.    11|         operemur, debemus esse de actionis honestate moraliter certi.
 5     1,     3, 42, p.    16|       moraliter reddere potest de actionis honestate; talis enim voluntaria
 6     1,     3, 42, p.    16|    affectate in eodemmet dubio de actionis honestate remaneret. Recte
 7     1,     3, 42, p.    16|  principium, quod in praxi nos de actionis honestate certos reddere;
 8     1,     3, 63, p.    25|        nullam habemus rationem de actionis honestate dubitandi: quomodo
 9     1,     3, 65, p.    26|      probabilioristae) honestatis actionis certitudo haberi nequit.
10     3,     2, 25, p.    60|      teneatur, et possit malitiam actionis cognoscere, quamvis actualiter
11     3,     2, 26, p.    61|       modo advertit malitiam suae actionis, vel obligationem advertendi,
12     3,     2, 34, p.    63| implicitam seu virtualem malitiae actionis vel eius periculi. Etenim
13     3,     2, 34, p.    63|        suspicatur de malitia suae actionis, vel malitiae periculo,
14    10,     3, 13, p.   203|            aut ille est particeps actionis furti; et super hoc plures
15    14,     1, 2, p.   312 |           ministri intentio, quae actionis illius finem detrminet,