Parte, Capitolo, Capoverso

 1     7,     4, 29, p.   143|        mandatum fuit sacerdotibus curam habentibus animarum Missam
 2     7,     4, 34, p.   145|          ait: Qui habet specialem curam alterius, debet eum quaerere
 3     7,     4, 36, p.   146|   quicumque parochiales vel alias curam animarum obtinent per se
 4     7,     4, 44, p.   148|       parochi et confessarii, qui curam hanc sibi suscipiunt insinuandi
 5    13,     2, 41, p.   292|         quis nisi de una eccelsia curam habeat. Sed sententia communiset
 6    13,     2, 56, p.   297|             licet ecclesia, cuius curam habet, esset diversa, sed
 7    14,     2, 20, p.   320|            3. Si filius est extra curam parentum, nec timetur ne
 8    14,     2, 31, p.   323| suscipiunt baptizatum, et in suam curam eum accipiunt; unde debent
 9    20,     4, 79, p.   608|            in iis quae concernunt curam animarum et proprios mores.
10    20,     4, 79, p.   608|  examinare an titulo legitimo eam curam exerceat, an resideat, an
11    20,     4, 79, p.   608|        possint deputare alquem ad curam sine Episcopi approbatione,
12 Ultim,  Unic, 33, p.   646|    praecepit, ne alicuius infirmi curam susciperent, nisi prius
13 Ultim,  Unic, 43, p.   652|         adiiciunt; cum illa omnem curam, tempus et laborem insumunt.