Parte, Capitolo, Capoverso

 1    10,     3, 57, p.   217 |     fuisset vera. Si tamen ille inculpabiliter non advertisset ad impedimentum
 2    12,     1, 20, p.   265 |      Quaestio autem fit, an qui inculpabiliter bis comedit in quantitate
 3    16,     6, 120, p.   428|      est: tunc, si ille erravit inculpabiliter, non tenetur cum suo dedecore,
 4    16,     6, 121, p.   429|      quia eius consilium (licet inculpabiliter datum) prosequitur ad influendum
 5    16,     6, 122, p.   429| omisisset eum admonere, tunc si inculpabiliter omisit, non tenetur cum
 6    16,     7, 140, p.   438|     confessio est invalida, sed inculpabiliter, communiter affirmant Caietan.
 7    16,     8, 147, p.   440|     audiret aliquod (etiam casu inculpabiliter) a poenitente prolatum in
 8    18,     1, 21, p.   478 |    defectu alterius partis, sed inculpabiliter, ut communiter, et probabilius
 9    19,     2, 25, p.   534 |       etiam culpabiles; dum qui inculpabiliter ignorant procul dubio excusantur
10    19,     2, 25, p.   534 |   culpabiles, quia qui ignorant inculpabiliter, nec peccant, nec perire