Parte, Capitolo, Capoverso
1 Intro 1 | ut prolem nutriat. Etenim confessarius aliorum conscientias dirigere
2 Intro 1 | Praeter morum probitatem, confessarius, cum ipse sit conscientiarum
3 1, 1, 8, p. 4 | praestare. Hinc ante omnia confessarius suadeat huiusmodi poenitenti
4 1, 1, 8, p. 4 | genus deflecteret. Item confessarius insinuet poenitenti scrupulosos,
5 1, 1, 8, p. 4 | satisfieri de eo quod dicit confessarius, esse superbiam, et in fidem
6 1, 1, 9, p. 4 | 9. Deinde curet confessarius, 1. ut percrebros cum huiusmodi
7 1, 1, 9, p. 5 | caritatem) assentiendi, confessarius sit promtus atque intrepidus
8 1, 1, 9, p. 5 | esse. Et in hoc praecipue confessarius prae oculis habeat illam
9 1, 1, 10, p. 5 | sive ob defectum doloris. Confessarius cum advertit, eos aut confessionem
10 1, 1, 10, p. 5 | excusare potest3. In hoc confessarius sit fortis, ut sibi obediri
11 1, 1, 11, p. 5 | timorem6. Imponat igitur confessarius hujus modi poenitentibus
12 1, 3, 27, p. 10 | eam conferendo, si forte confessarius ea caret, et hoc ex universali
13 3, 2, 30, p. 62 | adverterint; sed cautus confessarius non debet ipsis fidem praestare.
14 3, 2, 43, p. 66 | sum. Sap. 8. 21. Invigilet confessarius ad insinuandas poenitentibus
15 3, 2, 51, p. 69 | praesentis: ideoque debet confessarius omnino prohibere ne sponsi
16 3, 2, 60, p. 71 | explicare tempus: et tunc confessarius accipiet in confuso numerum
17 5, 1, 9, p. 93 | haec est materia facti; confessarius de hoc potest se certum
18 7, 4, 56, p. 155 | omnium subditorum, et unus confessarius, qui sit ignarus, aut moribus
19 7, 4, 61, p. 157 | Tridentini sess. 25. c. 10. Qui (confessarius extraordinarius) omnium
20 9, 0, 34, p. 186 | improbabiles evadunt. Hinc confessarius ubi periculum poenitentium
21 10, 3, 35, p. 198 | implicatissimis, tum quia confessarius aeque scrupulum sibi facere
22 10, 3, 13, p. 203 | restituendum totum. Hinc est quod confessarius quamlibet istorum (praecipue,
23 10, 3, 18, p. 205 | teneatur ad restitutionem confessarius, qui poenitentem non obligat
24 10, 3 219 | non restituit, etc. Et si confessarius faciat celebrare Missas,
25 10, 3, 64, p. 219 | loquendo dicimus cum Conc. quod confessarius non potest absolvere debitorem,
26 10, 3, 64, p. 220 | concurrant circusmtantiae, ut confessarius debeat illi dilationem concedere1.
27 10, 3, 65, p. 220 | fit: cum accideret quod confessarius sibi retineret pecuniam
28 10, 3, 65, p. 220 | dominus esset certus, et confessarius imprudenter Missas celebrare
29 11, Unic, 2, p. 251 | materia igitur advertat confessarius multos rudes se accusare,
30 11, Unic, 18, p. 255 | restitutione in memoriam revocare. Confessarius attamen curet ut huiusmodi
31 12, 1, 35, p. 271 | hebdomada ieiunando, non debet confessarius hunc obligare ut quotidie
32 12, 2, 36, p. 272 | Episcopus iuberet ne quis confessarius in Paschate audiret confessiones
33 13, 3, 84, p. 310 | in bona fide, non debet confessarius eum obligare, ut se retractet,
34 13, 3, 87, p. 311 | Quomodo se gerere debeat confessarius cum damnatis morte, observa
35 15, 3 339 | aut censurae.~26. Si desit confessarius.~27. Si peccatum est reservatum.~
36 15, 3, 25, p. 341 | tunc confiteri debet, si confessarius adest et si absque infamiae
37 15, 3, 25, p. 341 | extrinseca Sacrificio9; et si confessariushaberi nequit, et infamiae
38 15, 3, 26, p. 342 | Intelligitur 1. si nullus confessarius praesto adsit, et contra
39 15, 3, 26, p. 342 | absens autem intelligitur, si confessarius in notabili distantia abesset,
40 15, 3, 26, p. 342 | Intelligitur 2. si praesto esset confessarius idiomatis expers, aut iurisdictione
41 15, 3, 27, p. 342 | reservatum, et non adsit confessarius hac facultate praeditus,
42 15, 3, 28, p. 342 | Viva Conc. Salm., etc.: nam confessarius necesse habet, ut totam
43 15, 3, 30, p. 343 | forte eadem hora, v. g. si confessarius cito longe profecturus esset;
44 15, 3, 30, p. 343 | die sequenti, in quo etiam confessarius defuturus esset2.~
45 15, 3, 57, p. 353 | Communione impediet1? Hinc si confessarius rogatur ab uxore, quid agere
46 16, 1, 5, p. 371 | confessionali discessit, confessarius eum arcessere debet, ut
47 16, 1, 5, p. 371 | quod sine scrupulo potest confessarius absolutionem impertiri poenitenti,
48 16, 1, 6, p. 371 | autem iustae sunt 1. si confessarius prudenter dubitat de absolutione
49 16, 1, 6, p. 371 | moribundis Caeterum plerumque confessarius debet esse certus de poenitentis
50 16, 1, 6, p. 372 | Dicit praeterea Sporer quod confessarius potest absolutionem impertiri,
51 16, 2, 19, p. 378 | dicens: Audita confessione (confessarius) ad dolorem adducet. Et
52 16, 3 381 | aperire, etc.~41. Non potest confessarius inquirere nomen complicis.~ ~
53 16, 3, 27, p. 381 | casu sufficit, postquam confessarius confessionem legerit, quod
54 16, 3, 28, p. 381 | proscriptis ab Innoc. XI.), ut confessarius possit se dirigere ad impertiendam,
55 16, 3, 29, p. 382 | incestu: secus (ut dicunt) confessarius debitum iudicium substantiae
56 16, 3, 29, p. 382 | earum notitia non potest confessarius recte iudicare; ergo e converso,
57 16, 3, 29, p. 382 | cum explicantur illae, confessarius iam recte iudicium fere
58 16, 3, 29, p. 383 | plerumque tamen tenetur confessarius ad eam investigandam, ut
59 16, 3, 33, p. 384 | diligentia praecedente, confessarius debet imponere ut amplius
60 16, 3, 34, p. 384 | peccatum, quod ille nec confessarius ut grave cognoscit, non
61 16, 3, 39, p. 387 | Si dum affertur Viaticum, confessarius adverteret confessiones
62 16, 3, 39, p. 387 | constituto, si non adesset confessarius facultate praeditus, ut
63 16, 3, 39, p. 387 | periculum infectionis, quia tunc confessarius potest absolvere poenitentem
64 16, 3, 39, p. 387 | Elbel, et alii. Sed si confessarius vellet audire totam confessionem,
65 16, 3, 41, p. 388 | detestabile: et detestabilius, si confessarius absolutionem negaret ei
66 16, 3, 41, p. 388 | directionem; quare bene potest confessarius interrogare de coniunctionis
67 16, 3, 41, p. 389 | timerentur damna, quae solus confessarius avertere posset, tunc complex
68 16, 3, 41, p. 389 | revelaret complicem, tunc confessarius non peccat, et utique potest
69 16, 3, 42, p. 389 | confitendi peccata, quae confessarius non audivit. Secus autem
70 16, 3, 43, p. 390 | Poenitentiae data 1. iun. 1741., confessarius omni privatus fuit iurisdictione
71 16, 3, 44, p. 390 | dilata est, non opus est ut confessarius distincte reminiscatur peccatorum,
72 16, 3, 44, p. 390 | iam patefactis, et quod confessarius poenitentis status recordetur;
73 16, 3, 44, p. 390 | coniuncta cum cognitione quam confessarius de illis prius habuit, reputatur
74 16, 3, 44, p. 390 | tantum hoc posset admitti, si confessarius, dum poenitens se accusat
75 16, 3, 44, p. 390 | poenitentiae notitia potest confessarius debitum formare iudicium
76 16, 3, 44, p. 390 | adimpletae reminisci, licet nec confessarius, nec poenitens recordentur
77 16, 3, 45, p. 391 | dico posse admitti quando confessarius a principio confessionis
78 16, 4, 47, p. 392 | alterius peccati confiteatur, confessarius pariter debet imponere novam
79 16, 4, 48, p. 392 | obligatione. Sed fit dubium an confessarius possit imponere poenitentiam
80 16, 4, 48, p. 392 | simpilcis ministri, qualis est confessarius. Sed communius et probabilius
81 16, 4, 50, p. 393 | Sacramento Poenitentiae) quod confessarius in danda poenitentia debet
82 16, 4, 50, p. 394 | quam prudenter iudicabit confessarius ab eo adimpletam iri. Insinuat
83 16, 4, 51, p. 394 | extraordinariae, non bene ageret confessarius, si pro culpis gravibus
84 16, 4, 52, p. 395 | occultis; tenetur autem confessarius has imponere, si alia via
85 16, 4, 53, p. 395 | auctor Instruct pro novis Confessarius5, qui ait: Hic advertendum
86 16, 4, 53, p. 395 | liberum; ideoque quoties confessarius non se manifestat, intelligitur
87 16, 4, 53, p. 395 | opus distinctum. Attamen si confessarius imponit adesse Sacro per
88 16, 4, 53, p. 396 | Alexandro VII. Potest vero confessarius hoc concedere poenitenti,
89 16, 4, 55, p. 396 | rationabilis, quia in hoc confessarius est verus eius iudex, cui
90 16, 4, 55, p. 396 | mereatur gravem, posset utique confessarius eum absolvere. Sed egoa
91 16, 4, 55, p. 396 | Lugo; quia sicut peccaret confessarius, qui sine iusta causa (ut
92 16, 4, 55, p. 397 | saltem suarum virium, et confessarius nollet eam moderari, bene
93 16, 4, 56, p. 397 | quia in tali casu, sicut confessarius non potest imponere sub
94 16, 4, 56, p. 397 | ad mortale, bene potest confessarius imponere poenitentiam gravem,
95 16, 4, 57, p. 397 | apud Mazzotta6, quod si confessarius imponit Communionem singulis
96 16, 4, 57, p. 397 | obligatio, quia tunc videtur confessarius velle obligare ieiunium
97 16, 4, 57, p. 398 | fuit tr. 2. n. 30. Sed cum confessarius imponit duas audire Missas
98 16, 4, 61, p. 399 | ignorat? Respondetur quod confessarius ex eadem poenitentia imposita
99 16, 4, 61, p. 399 | confessionem? Respondetur: quod si confessarius est alius, certum est non
100 16, 4, 65, p. 401 | potest efficere quilibet confessarius (etiam extra confessionem),
101 16, 4, 68, p. 402 | Certum est quod possit, si confessarius iubilaei expresse eum a
102 16, 4, 68, p. 402 | Croix, etc., dum praesumitur confessarius omnia beneficia, quae potest,
103 16, 5, 75, p. 404 | causa non potest privari confessarius iure suo iam acquisito.
104 16, 5, 84, p. 408 | confessionis, et non adesset confessarius qui haberet iurisdictionem
105 16, 5, 89, p. 410 | conservatoriorum. Si autem confessarius destinatus esset pro supplemento,
106 16, 5, 89, p. 410 | accedit causa, v. g. si confessarius nimio rigore vir esset,
107 16, 5, 89, p. 410 | cuilibet moniali concedatur confessarius particularis, si eum illa
108 16, 5, 91, p. 411 | ob bonum animarum: quare confessarius in tali eventu non absolvit
109 16, 5, 93, p. 413 | immineat, approbatusque desit confessarius, quilibet sacerdos potest
110 16, 5, 95, p. 414 | incurrat excommunicationem confessarius qui iam non absolvit, sed
111 16, 5, 96, p. 414 | articulo mortis quilibet confessarius approbatus absolvere infirmum
112 16, 5, 96, p. 414 | habet reservata, et adest confessarius approbatus, non potest sacerdos
113 16, 5, 96, p. 414 | simplex absolvere, licet confessarius ille careat facultate super
114 16, 5, 96, p. 414 | autem censuras reservatas, confessarius simplex non potest coram
115 16, 5, 97, p. 414 | Episcopo possit quilibet confessarius absolvere moribundum a papalibus?
116 16, 5, 97, p. 415 | est praeditus facultate confessarius simplex. Sed hanc secundam
117 16, 5, 98, p. 415 | 98. Quaeritur 7. an confessarius possit absolvere moribundum
118 16, 6, 100, p. 416 | intromittunt. Oportet saltem ut confessarius sciat I. ad quae sua iurisdictio
119 16, 6, 100, p. 416 | sacerdoti idoneo5. Item quivis confessarius scire debet casus, et censuras
120 16, 6, 100, p. 417 | reddere satagat. At nullus confessarius intermittere debet theologiae
121 16, 6, 101, p. 417 | dispositum. VI. Denique tenetur confessarius emendare errores, quos in
122 16, 6, 102, p. 417 | 102. 1. Igitur tenetur confessarius diligenter poenitentis conscientiam
123 16, 6, 102, p. 417 | conscientiam cognoscere. Confessarius est iudex; iudicis officium
124 16, 6, 102, p. 417 | sententiam proferre; ita confessarius prius conscius fieri debet
125 16, 6, 102, p. 417 | est dubitandum quin, si confessarius cognoverit poenitentem non
126 16, 6, 103, p. 417 | exacte, sicut potest ipse confessarius eos examinare: et contra,
127 16, 6, 103, p. 417 | peccatis obdurescat6. Qua de re confessarius debet ipse ex huiusmodi
128 16, 6, 103, p. 418 | funguntur, Advertat nihilominus confessarius se non teneri tam minute
129 16, 6, 103, p. 418 | doctus, et alio rudis), tunc confessarius nihil aliud tenetur interrogare2.
130 16, 6, 103, p. 418 | Dicast. melius esse, si confessarius singulatim examinet peccata
131 16, 6, 103, p. 418 | finem; quia aut faciliter confessarius obliviscitur eorum quae
132 16, 6, 103, p. 418 | millies observari). Quos si confessarius paulo post iterum interroget;
133 16, 6, 103, p. 418 | haberi numerus certus, curet confessarius statum poenitentis cognoscere,
134 16, 6, 103, p. 418 | ut bene advertit Busemb., confessarius non sit nimis sollicitus
135 16, 6, 103, p. 418 | interrogationes, non debet angi confessarius,si ei iudicium quod facit,
136 16, 6, 103, p. 418 | loquendo non expedit ut confessarius cursu, ne ille exterrefactus
137 16, 6, 103, p. 419 | utilissimae, nihilominus confessarius non sit nimis rigorosus
138 16, 6, 104, p. 419 | 104. II. Cum confessarius peccata audiverit tenetur
139 16, 6, 104, p. 419 | millies accidit); quod si mox confessarius iterum eos interrogat, dicunt
140 16, 6, 105, p. 419 | 105. III. Confessarius tenetur instruere poenitentem
141 16, 6, 105, p. 419 | accedit indispositus, tenetur confessarius (ut docent Laym. Suar. Busemb.
142 16, 6, 106, p. 420 | 106. 4. Confessarius tenetur admonere poenitentem.
143 16, 6, 106, p. 420 | convenientes faciat, non debet confessarius tantum cognoscere speciem,
144 16, 6, 107, p. 420 | morbi origine ac gravitate, confessarius ad debitas animadversiones
145 16, 6, 107, p. 420 | applicare; et ita etiam confessarius tenetur poenitentem admonere
146 16, 6, 107, p. 420 | communi officiat, omnino debet confessarius ab hac ignorantia eum removere,
147 16, 6, 108, p. 420 | in perfecta bona fide, an confessarius eum teneatur admonere de
148 16, 6, 109, p. 421 | ut videtur maius: quare confessarius in nostro casu tacere debet
149 16, 6, 110, p. 421 | et quem tenetur utique confessarius omni casu corripere, ut
150 16, 6, 110, p. 422 | veritatem. Respondetur quod confessarius non tantum doctoris, sed
151 16, 6, 112, p. 423 | aperiretur nullitas; tunc confessarius debet eum relinquere in
152 16, 6, 112, p. 423 | viro, quaeritur an possit confessarius eam obligare ad illud reddendum?
153 16, 6, 112, p. 423 | Hurtad et Bonac. quod tunc confessarius ei dicat in genere, quod
154 16, 6, 112, p. 423 | est nulliter, quaeritur an confessarius debeat monere poenitentem
155 16, 6, 112, p. 423 | cum Croix et Aver. quod confessarius tecere debeat usquedum impetrabit
156 16, 6, 113, p. 423 | Quomodo se gerere debeat confessarius, si sponsis in ecclesia
157 16, 6, 113, p. 424 | posset parochus aut alter confessarius prudens declarare talem
158 16, 6, 115, p. 424 | omittendum non est quin confessarius veritatem poenitenti aperiat.
159 16, 6, 115, p. 424 | quia tunc procul dubio confessarius veritatem ei aperire debet,
160 16, 6, 115, p. 424 | Dicast., etc.7, quia tunc confessarius admonere tenetur poenitentem,
161 16, 6, 115, p. 424 | ei occasio ruinae, quia confessarius est minister non tantum
162 16, 6, 116, p. 425 | 117. V. Confessarius tenetur absolvere poenitentem
163 16, 6, 116, p. 426 | ita scribit: Sufficit ut confessarius prudenter et probabiliter
164 16, 6, 117, p. 426 | probabilem iudicat, licet confessarius uti talem non habeat? Si
165 16, 6, 117, p. 426 | rectam, an possit et debeat confessarius eum absolvere? Negant Fagn.
166 16, 6, 117, p. 426 | doctorum opiniones...; et (confessarius) credit evidenti se textu
167 16, 6, 117, p. 426 | debet eum absolvere; at si confessarius non adeo forti ratione utitur,
168 16, 6, 117, p. 426 | retulimus, dicendo: Si credit (confessarius) quod sit peccatum, debet
169 16, 6, 117, p. 427 | esse innixam; et contra confessarius eam pro omnino falsa (ut
170 16, 6, 118, p. 427 | strictum ad absolutionem; unde confessarius gravem illi irrogat iniuriam,
171 16, 6, 118, p. 427 | iudicium; nam respondentur quod confessarius non est iudex opinionum,
172 16, 6, 118, p. 427 | administrationem Sacramenti (v.g. si confessarius iudicaret se iurisdictione
173 16, 6, 118, p. 427 | obligationes generales, confessarius non est iudex, nec potest
174 16, 6, 118, p. 427 | sententiam sequi, non potest confessarius sine gravi iniustitia absolutionem
175 16, 6, 118, p. 427 | haberet; non vero quando confessarius ex opinione propria aliquod
176 16, 6, 118, p. 428 | possit in conscientia ille confessarius, qui ei denegat absolutionem1.
177 16, 6, 119, p. 428 | quomodo se gerere debeat confessarius cum poenitente, cuius suspicatur,
178 16, 6, 119, p. 428 | quod dicit Elbel, quod si confessarius audiret peccatum a testibus
179 16, 6, 119, p. 428 | moraliter certo2. si vero confessarius cognovit peccatum ex confessione
180 16, 6, 119, p. 428 | Croix Viva etc., quod cum confessarius moraliter certus est poenitentem
181 16, 6, 119, p. 428 | obligationem quua tenetur confessarius esse in gratia, cum audit
182 16, 6, 120, p. 428 | 121. VI. Tenetur confessarius corrigendos errores quos
183 16, 6, 120, p. 428 | alii. Excipitur si talis confessarius esset parochus, aut si poenitens
184 16, 6, 120, p. 429 | ad confitendum; ita nec confessarius tenetur ad efficiendum ut
185 16, 6, 120, p. 429 | Viva et Elbel, quia licet confessarius ex charitate confessiones
186 16, 6, 120, p. 429 | malo suo prospicere, sed confessarius non potest eum in ignorantia
187 16, 6, 121, p. 429 | Bonac. et Busemb. quod si confessarius iam admonuisset poenitentem
188 16, 6, 121, p. 429 | auctoritativum, sufficit quod confessarius tempore opportuno illud
189 16, 6, 121, p. 429 | causa damni2. sin autem confessarius graviter in hoc non peccavit,
190 16, 6, 121, p. 429 | Sed hinc quaeritur an confessarius in tali casu admonitionem
191 16, 6, 121, p. 429 | Navar. dicentes quod cum confessarius non laeserit iustitiam,
192 16, 6, 122, p. 429 | 123. III. Quando autem confessarius non iam deobligasset poenitentem
193 16, 6, 122, p. 429 | hic preterea quaeritur an confessarius, omissa debita correctione
194 16, 6, 122, p. 429 | confessario, quia quilibet confessarius (ut dicunt) tenetur ex officio
195 16, 6, 122, p. 430 | etc., et ratio est quia confessarius licet teneatur ad monendum
196 16, 6, 122, p. 430 | Et hoc currit, etiamsi confessarius aut parochus ex malitia
197 16, 6, 123, p. 430 | inter dd. agitatur, nempe an confessarius, non petita licentia poenitentis,
198 16, 6, 123, p. 430 | collationem, tunc non potest confessarius sine poenitentis licentia
199 16, 6, 123, p. 430 | Croix Stoz et Arriaga, si confessarius non adhuc absolutionem impertitus
200 16, 6, 124, p. 430 | sacerdos simplex aut simplex confessarius (quia quoad parochum vide
201 16, 7, 132, p. 435 | saltem cum necesse est ut confessarius iudicium certum formare
202 16, 7, 132, p. 435 | unde addimus hic. quod si confessarius interrogat, debet omnia
203 16, 7, 132, p. 435 | iudex2. an autem quilibet confessarius absolvere possit moribundum
204 16, 7, 134, p. 436 | non autem il illa ubi idem confessarius est approbatus, absolvere:
205 16, 7, 137, p. 437 | hoc potest eum absolvere confessarius, cui limitata est iurisdictio
206 16, 7, 137, p. 437 | reservationem; tum quia confessarius (sicut dictum est n.135)
207 16, 7, 138, p. 437 | etiam est probabilior, quia confessarius simplex, licet careat iurisdictione
208 16, 7, 141, p. 438 | cum Armil., dicentes quod confessarius non potest absolvere cum
209 16, 7, 141, p. 438 | eadem ratio; dum in dubio confessarius possidet facultatem absolvendi.
210 16, 8 440 | malae conscientiae.~161. an confessarius possit sibi cavere de damnis,
211 16, 8, 146, p. 440 | obligatio est ita stricta, ut confessarius in nullo casu et tempore
212 16, 8, 147, p. 440 | particulari, tenentur 1. Confessarius, qui frangendo sigillum
213 16, 8, 147, p. 440 | Croix, etc. (contra Conc.) confessarius requisitus esset ad respondendum
214 16, 8, 147, p. 440 | omitti sine peccato. Si vero confessarius interrogatur, an vel ne
215 16, 8, 147, p. 440 | autem accideret casus quod confessarius non absolvisset, et clericus
216 16, 8, 147, p. 440 | poenitens communicaturus sit: Confessarius respondere debet: Interroga
217 16, 8, 147, p. 441 | teneri ad reticenda ea quae confessarius ei dicit; sed hoc negat
218 16, 8, 148, p. 441 | Quaeritur 1. an doctor, quem confessarius consulit de licentia poenitentis,
219 16, 8, 151, p. 443 | sigillo sacramentali, adeo ut confessarius nequeat de illis loqui,
220 16, 8, 151, p. 443 | complices confiteantur. Caeterum confessarius non debet esse importunus
221 16, 8, 152, p. 443 | manifestantur tantum ut confessarius statum animae suae cognoscat.
222 16, 8, 153, p. 444 | molestus in confitendo, confessarius non frangit sigillum, si
223 16, 8, 154, p. 444 | respondit abs re; et contra confessarius ob adstantes non posset
224 16, 8, 154, p. 444 | animadverteret, tunc non potest confessarius elata voce ei imponere ut
225 16, 8, 154, p. 444 | tali casu dicerem, quod confessarius cum peccata meliori modo
226 16, 8, 155, p. 445 | solo Sacramento2. III. Si confessarius dicit in generali confessionem
227 16, 8, 155, p. 445 | Advertendum tamen, quod ut confessarius uti possit tali licentia,
228 16, 8, 155, p. 445 | Diana, quod in dubio an confessarius nec ne locutus fuisset de
229 16, 8, 155, p. 445 | haeredibus, v. gr. quando confessarius ex licentia poenitentis
230 16, 8, 156, p. 446 | Dicit etiam Diana quod confessarius alicuius monasterii Monialium
231 16, 8, 158, p. 447 | Thomas4 dicens: Potest (confessarius) dicere Praelato, quod diligentius
232 16, 8, 158, p. 448 | revelationis aut gravaminis, confessarius sciens pollutam esse ecclesiam,
233 16, 8, 159, p. 448 | Roncaglia, et merito, quod si confessarius cognoverit ex confessione,
234 16, 8, 159, p. 448 | secus autem dicendum, si confessarius esset solus, et aliquo praetextu
235 16, 8, 159, p. 448 | Unde dico quod in tali casu confessarius tunc tantum potest poenitentem
236 16, 8, 160, p. 448 | 161. Quaeritur 1. an confessarius possit se cavere ab aliquo
237 16, 8, 160, p. 448 | etc. quia tunc, ut dicunt, confessarius non revelat peccatum confessum,
238 16, 8, 161, p. 448 | 162. Quaeritur 2. an cum confessarius requisitus est de schedula
239 16, 8, 161, p. 448 | facta est. Secus autem, si confessarius deberet scribere schedulam,
240 16, 8, 161, p. 449 | palam eam petunt, quia tunc confessarius nec dicit nec scribit aliquod
241 16, 9 449 | sollicitat confessarium.~174. An confessarius divertens ad tactus, etc.~
242 16, 9, 166, p. 450 | confessionalem confessuramanet, confessarius non casu, sed ex proposito
243 16, 9, 166, p. 450 | denuntiandus esset. Si vero confessarius eam sollicitasset occasione
244 16, 9, 166, p. 450 | Occasione confessionis, quoties confessarius uteretur illa petitione
245 16, 9, 166, p. 450 | quo in principio loquitur confessarius, esset magni momenti, et
246 16, 9, 167, p. 451 | Occasio intelligitur quando confessarius invitat poenitentem, vel
247 16, 9, 167, p. 451 | quantum ad occasionem, si confessarius requisitus a poenitente
248 16, 9, 167, p. 451 | An autem denuntiandus sit confessarius, qui ob peccatum auditum
249 16, 9, 167, p. 451 | etc., quia tunc (dicunt) confessarius non utitur occasione confessionis,
250 16, 9, 167, p. 451 | aut (ut dicit p. Conc.) si confessarius cum tali poenitente nunquam
251 16, 9, 168, p. 451 | certe denuntiandus est confessarius qui prius exposceret poenitentem,
252 16, 9, 168, p. 451 | Superioris. An debeat denuntiari confessarius qui cum poenitente convenit,
253 16, 9, 168, p. 451 | consentiret. Secus autem esset, si confessarius mulierem sollicitasset,
254 16, 9, 168, p. 451 | ob timorem ne videretur, confessarius ei insinuaret, ut se simulet
255 16, 9, 169, p. 452 | simulat confiteri, quam confessarius audire confessionem, inferentes
256 16, 9, 169, p. 452 | denuntiandus sit, sufficit quod confessarius maneat in confessionali,
257 16, 9, 169, p. 452 | sollicitet: nam tunc facto ipso confessarius iam simulat confessionem,
258 16, 9, 169, p. 452 | Conc. et Mazzot. quod si confessarius sollicitat extra confessionarium,
259 16, 9, 170, p. 452 | Insuper denuntiandus est confessarius sollicitans, licet de tali
260 16, 9, 170, p. 453 | tentaverint.Et idem currit, si confessarius in confessionali tractaret
261 16, 9, 172, p. 453 | intelligitur ille, cuius auctor est confessarius; sed ratio, quae mihi validior
262 16, 9, 172, p. 453 | et illam poenitentis, cui confessarius consentit; dum dd. recte
263 16, 9, 172, p. 453 | sollicitationem mutuam evenire, cum confessarius sollicitatus a Poenitente
264 16, 9, 172, p. 454 | sed in nostro casu quando confessarius simpliciter consentit, non
265 16, 9, 173, p. 454 | Quaeritur 2. an denuntiandus confessarius, qui sollicitatus ad copulam,
266 16, 9, 174, p. 454 | 3. an debeat denuntiari confessarius sollicitans iam emendatus?
267 16, 9, 175, p. 455 | nolit, potest mitti Roman Confessarius autem, si ipse denuntiationem
268 16, 9, 175, p. 455 | non expedire inpraxi ut confessarius hoc sibi onus suscipiat
269 16, 9, 175, p. 455 | referre Episcopo si praesens confessarius id facere recusat. Et eo
270 16, 9, 180, p. 456 | Quaeritur 2. an denuntiandus sit confessarius, qui dum poenitens confitetur,
271 16, 9, 181, p. 457 | confessarium. Primo, si confessarius diceret poenitenti: Ego
272 18, 2, 67, p. 501 | parochus debet quiescere, si confessarius testetur de obtenta dispensatione9.~
273 18, 2, 81, p. 510 | dicunt plures dd. potest confessarius declarare legem impedimenti
274 18, 2, 89, p. 514 | 89. Confessarius vero cui commissa est dispensationis
275 19, 1, 11, p. 524 | potest absolvere quilibet confessarius, uti commun. Tournely Sot.
276 19, 1, 11, p. 524 | proprio sacerdote venit quivis confessarius approbatus, iuxta sententiam
277 19, 1, 14, p. 525 | reus iam emendatus fuisset, confessarius potest eum absolvere, etiam
278 19, 2, 26, p. 535 | animadvertit, quod in dubio an confessarius sit nec ne vitandus, non
279 19, 2, 34, p. 540 | ingressuri sunt medicus, confessarius, aut operarii, quorum opera
280 19, 2, 37, p. 541 | 37. Caeterum confessarius ordinarius potest ingredi (
281 19, 2, 37, p. 541 | Insuper ait de Alexand.6 quod confessarius, postquam audivit confessionem
282 19, 2, 37, p. 541 | probabiliter etiam plures dd. quod confessarius extraordinarius, qui ingreditur
283 19, 2, 37, p. 541 | aliquod peccatum oblitum. Confessarius autem ingredi debet indutus
284 19, 2, 37, p. 542 | Barbos. et de Alexandr. Confessarius saecularis ingredi debet
285 19, 2, 37, p. 542 | Alexandri VIII. Dum autem confessarius audit confessionem, comitatrices
286 19, 2, 37, p. 542 | videre possint. Potest etiam confessarius pernoctare in monasterio,
287 19, 3, 146, p. 576 | ex parte occisi, ut esset confessarius hortans reum ad ferendam
288 19, 3, 146, p. 576 | hinc non est irregularis confessarius qui diceret carnifici: Functus
289 20, 1, 3, p. 579 | vero consequenter: e. c. si confessarius habeat privilegium absolvendi
290 20, 3, 45, p. 594 | sit illam manifestre, ut confessarius recte iudicare valeat de
291 20, 3, 45, p. 594 | censura ab Episcopo; quoniam confessarius etiam moribundo iniungere
292 20, 3, 57, p. 598 | non posset, potest tunc confessarius declarare eo casu non obligare
293 20, 4, 78, p. 607(3)| Ferr. bibl. v. confessarius a. 4. n. 8.~
294 20, 4, 107, p. 619 | quam iudicaverit eorum confessarius. 3. Innocentius IV. concessit
295 20, 4, 108, p. 619 | Animadvertendum est autem hic, quod confessarius debet in hoc obtinere licentiam
296 20, 4, 110, p. 620 | semper supponitur, quod sit confessarius approbatus ab Episcopo;
297 21, 0, 1, p. 625 | sunt officia quae bonus confessarius exercere debet, patris nempe,
298 21, 0, 1, p. 625 | quod spectat prudentia. Confessarius, ut boni patris partes adimpleat,
299 21, 0, 1, p. 625 | Marc. 2. 17. Propterea confessarius charitatis viscera induens,
300 21, 0, 3, p. 626 | confessionis oportet, ut confessarius vehementiori ardore ac studio
301 21, 0, 4, p. 627 | prudentia, quae requirit, ut confessarius ad recte curandum poenitentem
302 21, 0, 4, p. 627 | audita confessione debet confessarius procedere ad disponendum
303 21, 0, 4, p. 627 | esset indisposius, tenetur confessarius (quemadmodum dicunt Suarez
304 21, 0, 4, p. 627 | prudentia, quam adhibere debet confessarius in iniungenda poenitentia
305 21, 0, 6, p. 628 | impetret. Potissimum autem confessarius curet, ut frequenter hic
306 21, 0, 6, p. 628 | Alia remedia assignabit confessarius pro sua prudentia, inspectis
307 Ultim 628 | QUOMODO SE GERERE DEBEAT CONFESSARIUS CUM POENITENTIBUS DIVERSORUM
308 Ultim, Unic 628 | Quomodo se gerere debeat confessarius cum iis qui sunt in proxima
309 Ultim, Unic, 3, p. 630 | praecise peccati turpis, confessarius quanto magis se rigorosum
310 Ultim, Unic, 3, p. 630 | orietur scandalum. Fortis sit confessarius ad huiusmodi timores despiciendos:
311 Ultim, Unic, 4, p. 631 | petit, et gravin peccat confessarius qui illum absolvit.~
312 Ultim, Unic, 7, p. 632 | peccato formali, uti debet confessarius opinionibus benignioribus,
313 Ultim, Unic 633 | Quomodo se gerere debeat confessarius cum habituatis et recidivis.~ ~
314 Ultim, Unic, 8, p. 633 | radicatus, potest etiam confessarius ei differre absolutionem,
315 Ultim, Unic, 9, p. 633 | Hinc diligenter satagat confessarius ad non absolvendos indistincte
316 Ultim, Unic, 10, p. 634 | experientia mensis. Caveat tamen confessarius, ne dicat poenitenti, ut
317 Ultim, Unic, 12, p. 635 | media quae tunc ei suggerit confessarius; maxime si nunquam monitus
318 Ultim, Unic, 13, p. 635 | absolvi potest; quamvis enim confessarius, ut poenitentem absolvere
319 Ultim, Unic, 13, p. 636 | nim irum satis est quod confessarius prudentem habeat probabilitatem
320 Ultim, Unic, 14, p. 636 | ut statim absolvatur; nam confessarius tanquam medicus bene potest,
321 Ultim, Unic, 14, p. 636 | certa statui regula, sed confessarius iuxta occurrentes circumstantias
322 Ultim, Unic, 15, p. 637 | animarum saluti. Et nescio, an confessarius debeat tantum sibi scrupulum
323 Ultim, Unic, 15, p. 637 | secundo: Semper proderit quod confessarius huiusmodi recidivos terreat,
324 Ultim, Unic, 16, p. 638 | gratiae. Quapropter tunc confessarius nequit eum absovlere, nisi
325 Ultim, Unic, 17, p. 638 | vitae; eo casu bene posset confessarius eum absolvere, etisi ipse
326 Ultim, Unic, 17, p. 639 | susceptionem, potest etiam confessarius tanquam medicus, ad maiorem
327 Ultim, Unic, 18, p. 639 | poenitentis, nihilominus cum confessarius motivum habet credendi poenitentem
328 Ultim, Unic, 19, p. 641 | non animadverterunt. Sed confessarius cautus non debet eis fidem
329 Ultim, Unic, 23, p. 643 | commissa sit culpa gravis; unde confessarius tunc perquirat de numero,
330 Ultim, Unic, 23, p. 643 | alio audivit. Insuper si confessarius noverit poenitentem aliqua
331 Ultim, Unic, 25, p. 644 | complacentia, et scandalum. Caveat confessarius ab absolvendis huiusmodi
332 Ultim, Unic, 27, p. 644 | maritale, ordinarie loquendo, confessarius non tenetur nec decet interrogare,
333 Ultim, Unic, 29, p. 645 | Quomodo autem se gerere debeat confessarius circa famae et honoris compensationem,
334 Ultim, Unic, 31, p. 645 | conscientiae parum meticulosae, aut confessarius aliunde habet rationabilem
335 Ultim, Unic, 31, p. 646 | neglectae esse conscientiae, confessarius omittere nequit eum interrogare
336 Ultim, Unic, 32, p. 646 | relinquere, constans sit confessarius in neganda ei absolutione;
337 Ultim, Unic, 33, p. 647 | negligentis conscientiae, curet confessarius praecipue eum interrogare
338 Ultim, Unic, 36, p. 649 | non obstante, non omittat confessarius eum removere quantump otest
339 Ultim, Unic, 36, p. 649 | ipsarum confessarii. Saltem confessarius eis imponat, ne alicuius
340 Ultim, Unic, 37, p. 649 | patraverint? Sed in hac materia confessarius sit valde cautus in interrogando:
341 Ultim, Unic, 38, p. 650 | aut omittent. Curet etiam confessarius magnopere pueris insinuare
342 Ultim, Unic, 39, p. 650 | adolescente eligendum, non audeat confessarius illum ei determinare, sed
343 Ultim, Unic, 39, p. 650 | volunt, ante omnia curet confessarius bene ponderare, in qualem
344 Ultim, Unic, 39, p. 650 | religio observantia floret, confessarius vocationem sui poenitentis
345 Ultim, Unic, 39, p. 651 | impedimentum, nec debet, nec potest confessarius, neque alius, ut docet d.
346 Ultim, Unic, 40, p. 651 | saecularis, non sit facilis confessarius ad annuendum, sine longa
347 Ultim, Unic, 41, p. 651 | peccarent filii (et ideo confessarius tenetur illis hoc prohibere),
348 Ultim, Unic, 42, p. 651 | exhibet materiam, non debet confessarius angi in eam perquirendo,
349 Ultim, Unic, 43, p. 652 | hic notanda: Et 1. caveat confessarius, ne his suis poenitentibus
350 Ultim, Unic, 43, p. 652 | inquietandus. Caveat pariter confessarius, ne sollicitum se ostendat,
351 Ultim, Unic, 43, p. 652 | Franciscus Salesius sic docet: Confessarius non est variandus sine gravi
352 Ultim, Unic, 43, p. 652 | bonitatis; ita inquiens: Si confessarius proclivis alicui vanitati
353 Ultim, Unic, 43, p. 652 | omnino expedit. 4. Evitet confessarius partialem se ostendere cum
354 Ultim, Unic, 43, p. 652 | habeatur. Ideo expediet, quod confessarius personae illi indigentiori
355 Ultim, Unic, 43, p. 652 | personarum spiritualium confessarius cavere debet, ne nimis attollat
356 Ultim, Unic, 43, p. 652 | confiteri, ob hunc timorem quod confessarius alta voce loquatur. 6. Non
357 Ultim, Unic, 43, p. 653 | his ./. puellis indulgeat confessarius, ut a viris doceantur legere,
358 Ultim, Unic, 43, p. 653 | Quomodo autem, et quantum confessarius cavere debeat a familiaritate
359 Ultim, Unic, 44, p. 653 | priusquam eum audiat, curet confessarius instrui ab eius familiaribus
360 Ultim, Unic, 45, p. 653 | surda, aut surdastra, et confessarius in progressu confessionis:
361 Ultim, Unic, 46, p. 653 | 46. Confessarius in excipiendis moribundorum
362 Ultim, Unic, 46, p. 653 | si convalescant. Advertat confessarius, quod si moribundus tenetur
363 Ultim, Unic, 47, p. 653 | Tr. 15., n. 50. Si deinde confessarius adverteret moribundum iam
364 Ultim, Unic, 48, p. 654 | adhibenda est. Prima vice qua confessarius reum visitat, incipiat ei
365 Ultim, Unic, 49, p. 654 | confiteri, quid agendum? 1. Confessarius quaerat eum orationibus
366 Ultim, Unic, 49, p. 655 | obstinatio? Insuper advertat confessarius, primis vicibus, quibus
367 Ultim, Unic, 49, p. 655 | patibulum perrexit. Dictis his, confessarius relinquat reum, ut secum
368 Ultim, Unic, 49, p. 655 | nondum confessus fuerit, tunc confessarius moneat eum, ut actum contritionis
369 Ultim, Unic 655 | Quomodo se gerere debeat confessarius cum infestatis a Daemone.~ ~
370 Ultim, Unic, 50, p. 655 | divinae voluntati uniformitas. Confessarius non sit ita incredulus,
371 Ultim, Unic, 51, p. 657 | lumen extinguatur. Hinc confessarius examinet poenitentem, an
372 Ultim, Unic, 52, p. 657 | ut nos liberet), debet confessarius multm stagere ad praemuniendum
373 Ultim, Unic, 52, p. 657 | deveniamus ad remedia, si confessarius iudicare potest nullam omnino
374 Ultim, Unic, 53, p. 658 | impiis concedere. Verumtamen confessarius, si quis eorum accesserit,
375 Ultim, Unic, 53, p. 658 | In his casibus ante omnia confessarius adversus daemonem praemittat
376 Ultim, Unic 658 | Quomodo se gerere debeat confessarius in excipiendis confessionibus
377 Ultim, Unic, 54, p. 658 | Summe cautus debet esse confessarius in excipiendis confessionibus
378 Ultim, Unic, 55, p. 659 | audiendis auxiliandisque, quando confessarius vult, tempus non deerit.
|