Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 1 2 | desiderium pravum non esse peccatum. ~7. De conscientia perplexa.~
2 1, 1, 6, p. 3 | putaret, opera tantum esse peccatum, non autem peccandi desiderium;
3 1, 1, 6, p. 3 | g., fornicationem esse peccatum, possit non peccare deliberate
4 1, 1, 7, p. 4 | ei libertas necessaria ad peccatum.~
5 1, 1, 8, p. 4 | adeoque saepe formidat peccatum esse ubi non est. Multas
6 1, 1, 8, p. 4 | obtemperat, ubi evidenter peccatum non apparet: tunc enim non
7 1, 1, 8, p. 4 | esse superbiam, et in fidem peccatum.~
8 1, 1, 9, p. 5 | poenas, quam consensus, et peccatum sibi esse. Et in hoc praecipue
9 1, 1, 10, p. 5 | aliquod grave omiserint peccatum, non teneri (saltem, cum
10 1, 1, 11, p. 5 | actionem evidenter esse peccatum. Ita cum p. Segneri docent
11 1, 2, 13, p. 6 | certus, in tali actione peccatum inesse, sed incertus est,
12 1, 2, 13, p. 6 | illa de se non sit certe peccatum mortale, et illius malitia
13 1, 3, 31, p. 11 | autem, quod non est ex fide, peccatum est, Rom. 14, 23. ex quo
14 1, 3, 47, p. 19 | in qua agitur utrum sit peccatum mortale, nisi ad hoc habetur
15 1, 3, 47, p. 19 | damnari tamquam mortale peccatum, de quo non habetur evidens
16 1, 3, 53, p. 21 | sed cum venisset mandatum, peccatum revixit. Sic quoque sensit
17 1, 3, 59, p. 24 | ignorantiam esse voluntariam, et peccatum. Et immediate subdit: Si
18 1, 3, 61, p. 24 | omnino involuntaria, non est peccatum. Et hoc est quod Augustinus
19 1, 3, 61, p. 25 | ignorantia habet quod sit peccatum ex negligentia praecedenti,
20 1, 3, 61, p. 25 | excusandi, quando scilicet ipse peccatum est. Quando igitur error
21 1, 3, 61, p. 25 | materialiter mala, quae ante Deum peccatum non est, quemadmodum scribit
22 1, 3, 61, p. 25 | scribit P. Collet: Porro peccatum, quod ex ignorantia invincibili
23 1, 3, 61, p. 25 | invincibili committitur, non est peccatum, nisi materialiter; nec
24 1, 3, 64, p. 26 | omittit, in quo dubitat esse peccatum mortale, discrimini se committit;
25 1, 3, 64, p. 26 | peccandi, in quo dubitat esse peccatum. Sed hoc locum non habet,
26 2, 2, 14, p. 38 | affectionem, etiamsi frequenter peccatum iteret, ut docet s. Th.
27 2, 2, 31, p. 41 | violat, unicum committit peccatum. Secus vero, si praecepta
28 2, 2, 32, p. 41 | eadem materia, unum solum peccatum committere, unum solum peccatum
29 2, 2, 32, p. 41 | peccatum committere, unum solum peccatum committere, si legislatores
30 2, 2, 32, p. 41 | etiam ab episcopo, unum peccatum committeret, quia tam Deum,
31 2, 2, 32, p. 41 | restituere fructus), unum peccatum committeret contra religionem;
32 2, 2, 32, p. 41 | promissum etiam voto, duplex peccatum committit; ita etiam qui
33 2, 4, 36, p. 44 | bene quidem. Sed semper peccatum est inducere quemquam ad
34 3, 1, 7, p. 57 | adesse in homine etiam Adae peccatum, liberum arbitrium, ut definitum
35 3, 1, 20, p. 59 | ille, qui externe operatur peccatum, semper dicendus est maius
36 3, 2, 22, p. 59 | 22. Peccatum definitur a s. Augustino,
37 3, 2, 23, p. 59 | 23. Quodlibet peccatum grave est Dei offensa non
38 3, 2, 23, p. 59 | postponitur creaturae. An autem peccatum veniale debeat etiam dici
39 3, 2, 24, p. 60 | habendum, ut dictum est n. 2., peccatum, ut sit imputabile, debere
40 3, 2, 24, p. 60 | voluntarium, et ut voluntarium sit peccatum mortale debet esse pleno
41 3, 2, 24, p. 60 | Thoma1, qui dicit quod peccatum mortale ex suo obiecto potest
42 3, 2, 24, p. 60 | considerat, et tunc est peccatum veniale, et non habet propriam
43 3, 2, 24, p. 60 | cum sententia communi, ad peccatum mortale non sufficere semiplenam
44 3, 2, 24, p. 60 | cardinalis Gotti), quia peccatum mortale debet esse plene
45 3, 2, 25, p. 60 | magna quaestio est; an ad peccatum mortale requiratur advertentia
46 3, 2, 26, p. 61 | afferentur. Hi dicunt ad omne peccatum mortale requiri aliqualem
47 3, 2, 28, p. 61 | ipsam esse voluntariam, et peccatum, dummodo sit eorum, quae
48 3, 2, 28, p. 61 | omnino involuntaria, non est peccatum. Et hoc est quod Augustinus
49 3, 2, 28, p. 61 | ignorantia habet quod sit peccatum ex negligentia praecedente,
50 3, 2, 28, p. 61 | quod quis debet scire, est peccatum omissionis.~
51 3, 2, 30, p. 62 | cum enim ipsi parvipendand peccatum, non fit in eorum animis
52 3, 2, 33, p. 63 | aliquis scire tenetur, est peccatum. Non autem imputatur homini
53 3, 2, 34, p. 63 | scribit: Dico secundo, ad peccatum mortale sufficere advertentiam
54 3, 2, 35, p. 64 | non est libertas, non est peccatum. Instabunt. Sed s. Thomas (
55 3, 2, 38, p. 65 | quae nemo alius fecit, peccatum non haberent. Ioan. 15.
56 3, 2, 39, p. 65 | non differt ab ea, quae peccatum philosophicum tuebatur a
57 3, 2, 39, p. 65 | Quid ergo commune est inter peccatum philosophicum, et actionem
58 3, 2, 40, p. 65 | 40. Praeterea ad hoc, ut peccatum sit mortale, requiritur
59 3, 2, 40, p. 65 | a. 6. Ratio est, quia ad peccatum consummatum requiritur perfectum
60 3, 2, 45, p. 66 | posita, non imputari ad peccatum tunc, cum omittitur praeceptum,
61 3, 2, 45, p. 67 | etiam ei confitendum esset peccatum omissionis, quia praestitit
62 3, 2, 45, p. 67 | eodem temporis momento, quo peccatum consummatur2. Si quis omitteret
63 3, 2, 45, p. 67 | ludus, et venatio sunt illi peccatum mortale, quia sut causa
64 3, 2, 46, p. 67 | nec mereri poenam aeternam peccatum philosophicum, nempe illam
65 3, 2, 46, p. 67 | actu non cogitat, sit grave peccatum, sed non offensa Dei, neque
66 3, 2, 46, p. 67 | sed non offensa Dei, neque peccatum mortale dissolvens amicitiam
67 3, 2, 47, p. 67 | sit longa mora, ut fiat peccatum; quia illa potest momento
68 3, 2, 50, p. 68 | qui diceret: si non esset peccatum ulciscerer, blasphemarem,
69 3, 2, 52, p. 69 | pollutio) ut naturae exoneratio peccatum non creditur. Dum hoc intelligendum
70 3, 2, 56, p. 70 | 56. Quaeritur secundo, an peccatum ex obiecto leve possit propter
71 3, 2, 56, p. 70 | autem cum comparatur maximum peccatum adversans uni virtuti cum
72 3, 2, 58, p. 71 | breve, constituere unum peccatum1.~
73 3, 2, 59, p. 71 | reassumit, tunc novum committit peccatum2.~
74 3, 2, 61, p. 72 | perficiendum unum dumtaxat peccatum externum; quia tunc quantumcumque
75 3, 2, 61, p. 72 | illi actus unum constituunt peccatum. Hinc qui proponit occidere
76 3, 2, 61, p. 72 | pravae voluntatis, unum peccatum committit: ita omnes dd.
77 3, 2, 61, p. 72 | Thoma2. Ita etiam fur unum peccatum committit, si ipse semper
78 3, 2, 61, p. 72 | tunc novum committeret peccatum; tunc enim tempore impotentiae
79 3, 2, 62, p. 72 | uniuntur, et unum constituunt peccatum: 1. si procedunt ab ipso
80 3, 2, 62, p. 72 | moraliter ordinentur ad idem peccatum consummandum, prout qui
81 3, 2, 62, p. 72 | externa adhibita ad exequendum peccatum, prout sunt tactus et verba
82 3, 2, 62, p. 72 | distincta numero, quando peccatum intentum executioni non
83 3, 2, 63, p. 72 | aureorum, tamquam unum peccatum, dum caeteri actus tendunt
84 3, 2, 65, p. 73 | articulos, unum committit peccatum; nam, cum unum sit obiectum
85 3, 2, 65, p. 73 | contra La-Croix) unum peccatum committere dum unicum est
86 3, 2, 65, p. 73 | etc. committit unum tantum peccatum, et ei satis est confiteri:
87 3, 2, 66, p. 73 | 66. Peccatum mortale est illud, quod
88 3, 2, 67, p. 74 | Quaeritur 1. quot modis peccatum, ex genere suo mortale,
89 3, 2, 67, p. 74 | veniale? Tria requiruntur ad peccatum mortale: gravitas materiae,
90 3, 2, 67, p. 74 | supponendus perfectus ad peccatum mortale in iis, qui spiritualem
91 3, 2, 68, p. 74 | peccat ex contemptu, etiamsi peccatum reiteret. 4. Ratione scandali
92 4, 2 78 | detur.~25. An scandalum sit peccatum tam contra caritatem, quam
93 4, 2, 14, p. 78 | periculum labendi in aliquod peccatum, modo lapsus non sit moraliter
94 4, 2, 20, p. 80 | correctionis est quodlibet peccatum mortale, in quod proximus
95 4, 2, 21, p. 80 | facienda excusari: 1. Si peccatum proximi non est certum,
96 4, 2, 23, p. 81 | aptum ad inducendum alium in peccatum. Adest etiam scandalum daemoniacum,
97 4, 2, 24, p. 81 | Passivum est ipsa ruina, sive peccatum, in quod proximus labitur.
98 4, 2, 25, p. 81 | quaeritur 1. An scandalum sit peccatum contra charitatem, et contra
99 4, 2, 25, p. 81 | praevidendo tantum proximi peccatum, quin ad peccatum inducatur,
100 4, 2, 25, p. 81 | proximi peccatum, quin ad peccatum inducatur, tunc peccatur
101 4, 2, 25, p. 81 | possimus, impedire proximi peccatum, multo magis tenemur non
102 4, 2, 28, p. 82 | scandalum, nempe alterius peccatum (advertendum tamen aliud
103 4, 2, 28, p. 82 | tamen aliud esse impedire peccatum, aliud impedire admirationem),
104 4, 2, 31, p. 82 | cum directe cooperatur ad peccatum (ut est in eo, qui fornicatur):
105 4, 2, 31, p. 82 | ipsis datur ansa proximo ad peccatum exequendum, aut saltem istius
106 4, 2, 32, p. 83 | tenearis impedire alterius peccatum. 3. ut causam iustam et
107 4, 2, 32, p. 83 | operandi; nam tunc proximi peccatum non provenit ex tua cooperatione,
108 4, 3, 34, p. 84 | sanados ordinata. Et hoc est peccatum mortale, cum effectus creditur
109 4, 3, 38, p. 85 | periculum facere. Haec est peccatum mortale; et quando accedit
110 5, 1, 8, p. 92 | maledictionem in proximum esse peccatum mortale, cum illa est formalis,
111 5, 1, 10, p. 93 | non est blasphemia, nec peccatum mortale. Et tres auctores (
112 5, 1 95 | maledictionem in mortuos esse peccatum lethale, et veram blasphemiam
113 5, 1 95 | quod illae qualitates per peccatum postea amittuntur. Igitur
114 5, 1 95 | viventis corpus irrogata, peccatum grave religioni adversans
115 5, 1 97 | secundum suum genus est peccatum mortale, et tanto gravius,
116 5, 1 97 | secundum genus suum est peccatum mortale, sic me alloquens
117 5, 1 97 | hominibus maledicere tunc est peccatum mortale, cum maledictio
118 5, 1 97 | dicit Sanctus ex se esse peccatum mortale, quia hoc secundum
119 5, 1 97 | materialiter; et quod quandoque est peccatum mortale,quandoque veniale;
120 5, 1 98 | secundum suum genus est peccatum mortale. Illud igitur quod
121 5, 1 99 | esse venialis: cum anim sit peccatum contra charitatem, remoto
122 5, 1 99 | maledictio in defunctos, cum sit peccatum contra religionem, etiam
123 5, 1 99 | affectu semper est grave peccatum, ratione iniuriae, quae
124 5, 1 99 | Respondeo: Ergo corpus Adae ante peccatum erat sacrum? Praeterea,
125 5, 1 99 | maledicere, semper esset peccatum grave; et oppositum certum
126 5, 1 103 | contumelia in illud tunc est peccatum religioni adversans, et
127 5, 1 103 | hanc maledictionem esse peccatum mortale, atque blasphemiam.
128 5, 1 103 | quod actio aliqua non sit peccatum grave, sufficit ut vera
129 5, 1 103 | 6. Si incertum est esse peccatum, quis dubitat certum esse
130 5, 1 103 | quis dubitat certum esse peccatum? Nam ibi s. doctor loquitur
131 5, 1 103 | Donati, si incertum est esse peccatum, quis dubitat certum esse
132 5, 1 103 | quis dubitat certum esse peccatum, non ibi potius accipere,
133 5, 1 103 | ubi certum est non esse peccatum? Quis dubitat quin iste
134 5, 1 104 | absolute aliquam actionem esse peccatum mortale, non sufficit opinio
135 5, 1 104 | iudicetur aliqua actio esse peccatum mortale ubi non constat
136 5, 1 104 | excessum asserere aliquod esse peccatum grave, quoties de illius
137 5, 1 104 | possit aliquam actionem esse peccatum grave, nisi aperta scriptura,
138 5, 1 104 | de aliquo actu, utrum sit peccatum mortale vel non, nisi ad
139 5, 1 105 | erronee, meo iudicio) esse peccatum grave, prout eis assertum
140 5, 2, 16, p. 108 | si quis iam confessus sit peccatum uni confessario, interrogatus
141 5, 2, 16, p. 108 | alio potest dicere se illud peccatum non admisisse, intelligendo
142 5, 3, 21, p. 111 | voluntatem se ligandi. Et tale peccatum (subiungimus) regulariter
143 5, 3, 25, p. 112 | dicunt de iureiurando aliquod peccatum committendi; ita Marchant.
144 6, 1, 2, p. 119 | peccantem duplex committere peccatum6.~
145 6, 1, 43, p. 132 | impediret aliquod grave peccatum, aut damnum: aut ut confiteatur,
146 7, 4, 37, p. 146 | emendationem non sufficit peccatum fugere, sed etiam oportet
147 7, 4, 39, p. 147 | assuescant dicere; Male habeat peccatum meum; male vertat daemoni;
148 7, 4, 41, p. 147 | et proponendo vitare omne peccatum, et illud praesertim in
149 7, 4, 58, p. 155 | necessario evenit), certe est peccatum mortale, ut dicetur loquendo
150 8, 1, 7, p. 162 | licitum esse suadere alicui peccatum minus (licet alterius speciei)
151 8, 3, 31, p. 177 | subditus tenetur obedire ubi peccatum certum non est, ut diximus
152 9, 0, 1, p. 178 | 1. Peccatum contra hoc praeceptum est
153 9, 0, 2, p. 178 | consensu capta, mortale peccatum sit. Hinc damnata fuit ab
154 9, 0, 14, p. 181 | consentiente sit speciale peccatum? Affirmant Navar. Azor.
155 9, 0, 16, p. 181 | coniugata, estque speciale peccatum iniustitiae, etiamsi adsit
156 9, 0, 25, p. 183 | Affirmant aliqui, vocantque hoc peccatum irrumationem, dicentes quod
157 9, 0, 25, p. 183 | fornicatio inchoata, et insuper peccatum contra naturam, ut mox diximus.
158 9, 0, 28, p. 184 | Busemb. etc. reducitur ad peccatum bestialitatis, addita tamen
159 9, 0, 29, p. 184 | Innoc. XI. Unde per se est peccatum gravius quam fornicatio,
160 9, 0, 34, p. 185 | eis orta non imputatur ad peccatum, ut omnes docent. Hinc etiam
161 9, 0, 34, p. 185 | mediis se praecavere ad peccatum vitandum; secus vero dicunt
162 9, 0, 34, p. 186 | habita in somno non est peccatum, nisi fuerit antea intenta,
163 10, 2, 14, p. 192 | secus non est furtum, nec peccatum, unde fit quod non peccat,
164 10, 2, 21, p. 194 | hoc negligitur non erit peccatum grave, imo nec leve, si
165 10, 2, 29, p. 197 | gravem, non animadverterit peccatum mortale; nam tunc tenetur
166 10, 2, 31, p. 197 | semper eum novum grave peccatum committere; sed probabilius
167 10, 3, 38, p. 199 | conscientiam, et proprie est peccatum. Alteram esse iuridicam
168 10, 3, 40, p. 199 | conditinoes necessariae ad peccatum mortale, ut dictum est Tr.
169 10, 3, 15, p. 204 | diversimode quoad furis peccatum. Quoad damnum, dixi neminem
170 10, 3, 16, p. 204 | 57. Quoad peccatum furis, dixi cum auctoribus
171 10, 3, 16, p. 204 | detrimentum, ut alterius peccatum avertam. Ita pariter doctus
172 10, 3, 63, p. 219 | committit unum continuatum peccatum: observetur quod dictum
173 10, 4, 173, p. 245| tantum perditurum, si tale peccatum non assequatur, quia tunc
174 10, 4, 179, p. 246| nimia quantitate; praeter peccatum contra paupertatem, ut dicetur
175 11, Unic, 1, p. 251 | Iudicium temerarium tunc est peccatum mortale, cum sine sufficienti
176 11, Unic, 2, p. 251 | tenentur habere, ut aliquod peccatum impediant: v. g. ne servi
177 11, Unic, 7, p. 252 | bonum necessarium, non est peccatum, nec potest dici detractio4.~
178 11, Unic, 11, p. 253 | licere patefacere alterius peccatum in quantum conducit proprio
179 11, Unic, 11, p. 254 | infamatio significare illud peccatum uni vel alteri qui illud
180 11, Unic, 11, p. 254 | dixerit hoc (nimirum alterius peccatum), ita tamen quod non proveniat
181 11, Unic, 12, p. 254 | eodem tempore quo ipsius peccatum publicum evadit, ex una
182 11, Unic, 14, p. 254 | vero si publicaretur aliud peccatum diversum; aut si de eo qui
183 11, Unic, 15, p. 255 | gravissimum; quia in hoc erit peccatum grave etiam solum suspectum
184 11, Unic, 18, p. 255 | mentitus sum; quia omne peccatum est fallacia, et mendacium,
185 12, 2, 37, p. 272 | Laym. Valent, etc. unum peccatum committi continuatum; sed
186 12, 2, 37, p. 272 | et negliguntur: cum illud peccatum non perseverat in aliquo
187 13, 1 277 | Inobedientia est duplex peccatum. An in dubio sit obligatio
188 13, 1, 15, p. 282 | scandali praeterea, si ob eius peccatum aliquod famae detrimentum
189 13, 1, 17, p. 283 | imponitur non est certum peccatum; ita docent omnes. s. Antonin.
190 13, 1, 26, p. 286 | manseris in saeculo, etc., tunc peccatum est non sequi divinam vocationem.
191 13, 2, 38, p. 291 | ei contulerit, iam suum peccatum consummavit: quare per accidens
192 14, 1, 4, p. 313 | peccati et poenitentiae: si peccatum est certum et poenitentia
193 14, 1, 4, p. 313 | delictum est dubium2. Si peccatum non est simpliciter publicum,
194 14, 1, 5, p. 313 | peccatorem illum publice propter peccatum occultum esse diffamatum,
195 14, 1, 6, p. 314 | consecratis, non esset grave peccatum pro ipsis, ut probabiliter
196 15, 1, 5, p. 333 | actualem, quam habitualem ad peccatum4. II Remissio venialium,
197 15, 1, 7, p. 334 | charitatis augmentum. Si autem peccatum veniale none st circa Communionem,
198 15, 3 339 | desit confessarius.~27. Si peccatum est reservatum.~28. An tunc
199 15, 3, 23, p. 340 | siquidem per confessionem peccatum oblitum iam indirecte remissum
200 15, 3, 23, p. 340 | postea subiacendumi llud peccatum clavibus, ut confessio reddatur
201 15, 3, 27, p. 342 | Si iste non habet aliud peccatum praeter reservatum, communis
202 15, 3, 31, p. 343 | celebrat reminiscens suum peccatum post consecrationem? Negant
203 15, 3, 34, p. 344 | certam, sicut fuit certum peccatum. Sed obiicere possent id
204 15, 4, 84, p. 362 | audivi) affirmabitur grave peccatum esse Missam persolvere quadeantis
205 15, 4, 84, p. 362 | praeceptum important, quod peccatum mortale inducit, cum in
206 16, 1, 3, p. 370 | Dubium oritur ex eo quod peccatum remissum non est amplius
207 16, 1, 3, p. 370 | Nec obstat dicere quod peccatum remissum non est amplius
208 16, 1, 3, p. 370 | remissum non est amplius peccatum, quia peccatum licet remissum
209 16, 1, 3, p. 370 | est amplius peccatum, quia peccatum licet remissum semper est
210 16, 1, 3, p. 370 | licet remissum semper est peccatum commissum; unde bene potest
211 16, 1, 5, p. 370 | quod possint omitti citra peccatum. Et idem dicunt dd. de verbis:
212 16, 1, 6, p. 372 | poenitens est certus quod grave peccatum patravit, et eius dipositio
213 16, 2, 8, p. 372 | Exigitur ad remissionem ut homo peccatum detestetur. Ratio est, quia
214 16, 2, 8, p. 372 | contineatur aliud; dum qui peccatum detestatur, necessario de
215 16, 2, 10, p. 373 | impoenitentiam finalem non esse peccatum grave speciale; nihilominus
216 16, 2, 10, p. 373 | potest diutius in grave aliud peccatum non labi: Sine gratia iustificante,
217 16, 2, 11, p. 373 | satisfieri non potest, nisi peccatum detestemur cum memoriae
218 16, 2, 12, p. 374 | mortalibus non potest unum peccatum sine alio remitti. Secundo
219 16, 2, 16, p. 376 | contritionem dimittitur peccatum.... Sed si, antequam obsolvatur,
220 16, 2, 22, p. 378 | absolutionem confitetur peccatum oblitum, an teneatur iterum
221 16, 3 381 | confessis.~34. Qui confessus est peccatum dubium, cum novit esse certum
222 16, 3, 28, p. 381 | sine iusta causa aliquod peccatum grave patratum, aut non
223 16, 3, 31, p. 383 | quod recordetur commisisse peccatum. Ratio 2. est quia (sicut
224 16, 3, 32, p. 383 | Dicit p. Alvarez, quod peccatum mortale est mostrum ita
225 16, 3, 33, p. 384 | poenitens teneatur confiteri peccatum certe commissum, sed in
226 16, 3, 33, p. 384 | approbare sententiam quoad peccatum probabiliter confessum,
227 16, 3, 33, p. 384 | postea dubitat an aliquod peccatum omiserit, postquam multum
228 16, 3, 33, p. 384 | postea ipsi dubitant aliquod peccatum aut circumstantiam omisisse
229 16, 3, 33, p. 384 | hi non tenentur aliquod peccatum confiteri, nisi certi ita
230 16, 3, 33, p. 384 | possint affirmare illud peccatum fuisse mortale, et quod
231 16, 3, 34, p. 384 | 4. an qui confessus est peccatum uti dubium, teneatur iterum
232 16, 3, 34, p. 384 | Elbel, etc., quia illud peccatum (ut dicunt) est iam directe
233 16, 3, 34, p. 384 | etc., affirmat; quia licet peccatum fuerit directe absolutum,
234 16, 3, 34, p. 384 | quod si quis confitetur peccatum, quod ille nec confessarius
235 16, 3, 34, p. 384 | tali casu poenitens exponit peccatum ut est in conscientia3.~
236 16, 3, 35, p. 385 | possunt, explicare unum peccatum dumtaxat1. An autem muti
237 16, 3, 39, p. 387 | 8. Denique si non posset peccatum confiteri quia sigillum
238 16, 3, 40, p. 387 | etc. quod poenitens debeat peccatum suum reticere, si non potst
239 16, 3, 40, p. 388 | Thomas) manifestare alterius peccatum vacat culpa, cum iusta intercedit
240 16, 3, 40, p. 388 | non licet alterius grave peccatum patefacere, ut dicunt Lug.
241 16, 3, 40, p. 388 | Si iam suum declarasset peccatum confessario, cui notus esset
242 16, 3, 41, p. 388 | Pontifex declarat, hoc esse peccatum mortale, et imponit huiusmodi
243 16, 3, 42, p. 389 | 3. si nullum poenitentis peccatum intellexit: dico nullum,
244 16, 3, 42, p. 389 | cognosceres confessarium aliquod peccatum non audivisse, sed nescis
245 16, 3, 43, p. 389 | negligentia omittit aliquod grave peccatum confiteri: 3. si debitum
246 16, 3, 43, p. 390 | 4.si confitetur aliquod peccatum turpe apud eumdem complicem;
247 16, 4, 51, p. 394 | demendant; et credendo in novum peccatum esse delapsos, imo putando (
248 16, 4, 63, p. 400 | Renzi, tenent, quod quamvis peccatum sit veniale, si non est
249 16, 5, 91, p. 411 | confessario aliquod suum grave peccatum, et dubitaretur an illud
250 16, 5, 95, p. 414 | solum intelligendum est peccatum fornicationis, etc. consummatum,
251 16, 6, 100, p. 417| Censuris. Sciat II. distinguere peccatum veniale a mortali, saltem
252 16, 6, 103, p. 418| propter ruborem aliquod peccatum reticuerit, licet repetendae
253 16, 6, 103, p. 418| exterrefactus omittat aliquod peccatum. Nihilominus expedit aliquande
254 16, 6, 104, p. 419| valide absolvat, sufficiat ut peccatum cognoscat, saltem sub confusa
255 16, 6, 104, p. 419| confessarium non percepisse suum peccatum, debet illud repetere.~
256 16, 6, 108, p. 421| ex admonitione sequatur peccatum sit, ne ex admonitione sequatur
257 16, 6, 108, p. 421| ex admonitione sequatur peccatum formale poenitentis, vel
258 16, 6, 109, p. 421| aperiendo: nam Deus tantum peccatum formale punit, et ab hoc
259 16, 6, 112, p. 423| ipsismet sponsis, et tunc peccatum eorum facile ex materiali
260 16, 6, 117, p. 426| confessarius) quod sit peccatum, debet ei conscientiam facere:
261 16, 6, 117, p. 426| vellet cognoscere illud esse peccatum, nihilominus tenetur eum
262 16, 6, 119, p. 428| suspicatur, aut scit aliquod peccatum, quod ipse negat, aut reticet?
263 16, 6, 119, p. 428| si confessarius audiret peccatum a testibus ita fide dignis,
264 16, 6, 119, p. 428| vero confessarius cognovit peccatum ex confessione complicis,
265 16, 6, 119, p. 428| adhibitis diligentiis, ile tacet peccatum? Alii affirmant absolvendum
266 16, 6, 119, p. 428| poenitentem sacrilege occultare peccatum, non potest eum absolvere,
267 16, 7, 127, p. 433| iurisdictionis circa aliquod ./. peccatum.Hinc notandum I. comminissimam
268 16, 7, 128, p. 433| principaliter reservatur peccatum (licet iniungatur censura),
269 16, 7, 129, p. 433| monasterio. 3. Sortilegium. 4. Peccatum mortale contra paupertatem.
270 16, 7, 129, p. 434| de bonis monasterii. 6. Peccatum carnale opere consummatum.
271 16, 7, 131, p. 434| Bonac. Granad. Ciera etc.: peccatum leve in quantum est externum
272 16, 7, 132, p. 435| advertendum quod tunc, si peccatum est reservatum cum censura,
273 16, 7, 132, p. 435| teneatur per se ad aliquod peccatum aperiendum, attamen tenetur
274 16, 7, 134, p. 435| reperiuntur. Unde fit quod si peccatum est reservatum tantum in
275 16, 7, 134, p. 435| confessario, etsi illud peccatum non est reservatum in sua
276 16, 7, 134, p. 436| facultas1. E converso si peccatum est reservatum tantum in
277 16, 7, 136, p. 437| absolvi qui extra patriam peccatum commisisset reservatum in
278 16, 7, 137, p. 437| licet fiat subditus ob peccatum, nihilominus non potest
279 16, 7, 139, p. 437| dictum est, requiritur ut peccatum subiiciatur iudicio Superioris,
280 16, 7, 140, p. 438| iam poenitens subiecit peccatum suum Superioris iudicio,
281 16, 7, 140, p. 438| confessionis, qui est remittere peccatum; alius est finis reservationis,
282 16, 7, 140, p. 438| qui est ut subiiciatur peccatum iudicio Superioris, et hic
283 16, 7, 140, p. 438| poenitens culpabiliter taceret peccatum, aut addit Suar., si ipse
284 16, 7, 141, p. 438| dubium est facti, nempe utrum peccatum fuerit veniale, an mortale,
285 16, 7, 141, p. 438| controvertitur inter dd. an aliquod peccatum sit vel non resrvatum confessario;
286 16, 7, 141, p. 439| etc., in casu quo illud peccatum reservatum iudicaretur in
287 16, 7, 142, p. 439| quia cum confessus sit peccatum tanquam dubie reservatum,
288 16, 7, 142, p. 439| quando poenitens confitetur peccatum uti dubium, et deinde recordetur
289 16, 7, 144, p. 439| licentia concessa est, aliud peccatum committeret post notabile
290 16, 8, 147, p. 440| et etiam detractionis, si peccatum non esset publicum. Confesssarius,
291 16, 8, 147, p. 441| Ita pariterqui auscultat peccatum voce elata confessum, sed
292 16, 8, 155, p. 445| se audivisse tale quoddam peccatum in confessione, ita tamen
293 16, 8, 156, p. 446| vel indirecte revelando peccatum, aut in poenitentis gravamen.
294 16, 8, 156, p. 446| tali manasterio audivisse peccatum grave cuiusdam Relgiosi,
295 16, 8, 156, p. 446| si diceret se audivisse peccatum alicuius Religiosi talis
296 16, 8, 157, p. 447| nominetur autem aliquod peccatum afferens infamiam, (quod
297 16, 8, 158, p. 448| inducere ad manifestandum peccatum in confessione auditum,
298 16, 8, 160, p. 448| confessarius non revelat peccatum confessum, sed tantum confessionem
299 16, 8, 160, p. 448| confessio, sed indirecte etiam peccatum confessum, aut saltem praebetur
300 16, 9, 167, p. 451| sit confessarius, qui ob peccatum auditum a poenitente postea
301 17, 1, 1, p. 458 | cum in anima reperiatur peccatum, non possunt abstergi illius
302 17, 1, 1, p. 458 | reliquiae, quin remittatur peccatum: ideoque consequenter hoc
303 17, 1, 1, p. 458 | reliquias, tollit etiam peccatum2. Communis autem sententia
304 17, 1, 5, p. 460 | illorum omissionem esse peccatum grave6. An autem valeat
305 17, 1, 13, p. 465 | Possev., etc. nullum esse peccatum: sed ego puto non vacare
306 18, 2, 39, p. 487 | cum Concina id nullum esse peccatum, si fiat ex aliqua iusta
307 18, 2, 41, p. 488 | incontinentiam vitandam): nullum vero peccatum reddere, aut petere post
308 18, 2, 47, p. 490 | negant, quia tenetur impedire peccatum viri; alii affirmant, quia
309 18, 2, 47, p. 490 | tenetur ex charitate illius peccatum impedire. Excipe nisi gravem
310 18, 2, 52, p. 492 | impedientibus dumtaxat. Praeter peccatum mortale, et excommunicationem,
311 18, 2, 53, p. 493 | velamen coeleste suscipiunt; peccatum autem esse, si haec cuncta
312 18, 2, 74, p. 505 | nisi per miraculum, aut peccatum, aut cum periculo mortis,
313 18, 3, 90, p. 515 | conversus velit inducere eum in peccatum, et renuit cohabitare sine
314 18, 3, 91, p. 515 | ut si conaretur eum in peccatum inducere, aut si a Fide
315 19, 1 519 | censurari peregrinus.~7. Quale peccatum requiritur ut imponatur
316 19, 1, 7, p. 522 | longum tempus? Requiritur 1. peccatum grave, nempe quod materia
317 19, 2, 15, p. 527 | Et licet aliqui dicant peccatum esse communicare cum toleratis
318 19, 2 531 | Communio. V. Mensa.~22. Quale peccatum sit communicare cum vitando,
319 19, 2, 22, p. 532 | 22. Quaeritur 1. quale peccatum committit, et qualem excommunicaitonem
320 19, 2, 22, p. 532 | generaliter loquendo, quoad peccatum, peccat tantum venialiter.
321 19, 2, 22, p. 532 | hic notandum quod sufficit peccatum veniale ad incurrendam excommunicationem
322 19, 2, 32, p. 539 | potest, aut Episcopus, cum peccatum est occultum: quoad autem
323 19, 2, 37, p. 541 | est, ut ei exponat aliquod peccatum oblitum. Confessarius autem
324 19, 2, 39, p. 542 | Hoc quoad censuram; quoad peccatum vero dicimus, quod quando
325 19, 2, 45, p. 545 | ab Ordinario latam? Quoad peccatum, videntur non posse excusari,
326 19, 2, 45, p. 546 | Constitutionibus subiacere (nempe quoad peccatum) quae omnino vetant accessum
327 19, 2, 52, p. 549 | importat tantum ut adsit peccatum mortale. Incurrit etiam
328 19, 2, 66, p. 555 | non incurritur, nisi per peccatum mortale; secus autem, si
329 19, 2, 70, p. 557 | communitatem, requiritur peccatum nimis atrox, commissum a
330 19, 2, 70, p. 557 | potest incurri etiam ob peccatum veniale2. Interdicta localia,
331 19, 3, 82, p. 560 | irregularitatis ad grave peccatum obligat. 3. Quod actus debet
332 19, 3, 103, p. 565| sit ex delicto, requiritur peccatum mortale, ut communiter Suar.
333 19, 3, 104, p. 565| cito deficiat; quia licet peccatum mortale adsit, deest tamen
334 19, 3, 107, p. 567| homicidio contrahitur ob peccatum mortale, ut deducitur ex
335 20, 3, 46, p. 594 | excommunicationem semper requiritur peccatum mortale. Percussio levis,
336 20, 4, 106, p. 619| non obligant ad lethale peccatum, aut quae frequenter accidunt,
337 21, 0, 2, p. 626 | praecipue cum confitetur peccatum valde enorme, aut si ipse
338 21, 0, 5, p. 627 | temporali, quam secum trahit peccatum. 2. Saepe se commendare
339 21, 0, 5, p. 627 | et si unquam in aliquod peccatum mortale inciderit, statimse
340 21, 0, 6, p. 628 | dicendo, maledictum sit peccatum meum, maledictus sit daemon,
341 Ultim, Unic, 1, p. 629 | est quasi rete, quod ad peccatum trahit, et simul mentem
342 Ultim, Unic, 3, p. 630 | occasionem aufert. Aut alii eius peccatum ignorant, et tunc nihil
343 Ultim, Unic, 6, p. 631 | peccandi non est proprie peccatum in seipsa, neque inducit
344 Ultim, Unic, 9, p. 633 | communis sententia4 grave esse peccatum, et sacrilegium absolutionem
345 Ultim, Unic, 10, p. 634 | regulariter satis erit, si peccatum procedit ex fragilitate
346 Ultim, Unic, 15, p. 637 | nesse fraenum huiusmodi peccatum committentibus: et qui eo
347 Ultim, Unic, 17, p. 638 | concepisset horrorem adversus peccatum, et simul notabiliter diminutum
348 Ultim, Unic, 18, p. 640 | suffectus in confessione aliquod peccatum reticuerit. Et hac interrogatione
349 Ultim, Unic, 18, p. 640 | cognoscant quam maximum peccatum hoc sit, conculcare nempe
350 Ultim, Unic, 18, p. 640 | ad peccandum, aut si ut peccatum exequeretur abusus fuerit
351 Ultim, Unic, 19, p. 640 | quia tunc accedit etiam peccatum scandali: vide circa blasphemiam
352 Ultim, Unic, 19, p. 641 | mortalis. Cum enim parvi peccatum faciant, ideo in eorum animis
353 Ultim, Unic, 20, p. 641 | solatio, ac gratis, etiam esse peccatum. 3. Interrogetur, quare
354 Ultim, Unic, 21, p. 641 | parentes? quia tunc duplex peccatum patraverunt, contra charitatem
355 Ultim, Unic, 21, p. 641 | adimplere non curant, et novum peccatum admittunt. Satius est curare,
356 Ultim, Unic, 24, p. 643 | loquendo, existimant maius peccatum stuprum, quam simplicem
357 Ultim, Unic, 26, p. 644 | cum eadem peccarint? Ubi peccatum fuerit patratum (ad occasiones
358 Ultim, Unic, 26, p. 644 | occasiones removendas)? Quoties peccatum consummatum, et quot actus
359 Ultim, Unic, 26, p. 644 | tunc sumitur pro uno numero peccatum, vide dicta ibid. ~
360 Ultim, Unic, 27, p. 644 | brachia mulieris, praeter peccatum contra naturam, committeret
361 Ultim, Unic, 37, p. 649 | 1. An tacuerint aliquod peccatum ob verecundiam? 2. An blasphemaverint
362 Ultim, Unic, 37, p. 649 | parentibus. 5. An aliquod turpe peccatum patraverint? Sed in hac
363 Ultim, Unic, 40, p. 651 | 22. quam gravissimum sit peccatum, quod patrant parentes illi
364 Ultim, Unic, 44, p. 653 | perceperit eius particulare peccatum, cum signo doloris, illum
365 Ultim, Unic, 51, p. 657 | actum, qui de suo genere peccatum est, non dutem potest inducere
366 Ultim, Unic, 51, p. 657 | agat, non imputatur ei ad peccatum; sed si ratio non sit totaliter
367 Ultim, Unic, 53, p. 658 | non est voluntas, non est peccatum; hinc si ipse voluntate
368 Ultim, Unic, 53, p. 658 | si cum illo coit, prater peccatum contra castitatem et religionem,
|