Parte, Capitolo, Capoverso

1    10,     4, 102, p.   230| usurarius, qui mutuo dat animo lucrandi, licet sine pacto, alias
2    10,     4, 111, p.   232|        nempe quod paratae sint lucrandi occasiones. Sed melius dicunt
3    10,     4, 115, p.   233|        nec imponeneda est fine lucrandi, sed fine reddendi vigilem
4    10,     4, 119, p.   234|      valet, dignoscitur animus lucrandi: unde tunc in restituenda
5    10,     4, 175, p.   245|    quantum valebat alteri spes lucrandi. Dictum est fraudibus iniustis,
6    16,     4, 66, p.   401 |     verus est animus iubilaeum lucrandi.Sed hoc non obstante, negant
7    16,     5, 91, p.   411 |       annuae confessionis, aut lucrandi indulgentias peculiares2.
8    16,     6, 103, p.   418|      verum habent zelum animas lucrandi: dicamus melius, qui hoc
9    16,     7, 135, p.   436|   profiscitur alio fine, v. g. lucrandi indulgentias, aut fine alia