Parte, Capitolo, Capoverso

1     3,     2, 58, p.    71|        aut per distractiones non interrumpi, sed solum per contrariam
2     3,     2, 60, p.    71|          voluntariam cessationem interrumpi actus internos circa peccata
3     3,     2, 60, p.    72|       quam cumque morulam semper interrumpi1.~
4     6,     1, 19, p.   122|         semel coeptum non potest interrumpi sine damno6. Ideoque etiam
5    10,     1, 11, p.   191| continuata; nam possessio potest interrumpi aut naturaliter per illius
6    10,     1, 11, p.   191|     asserit, praescriptionem non interrumpi2.~
7    12,     1, 10, p.   260|       Permittitur nihilominus 1. interrumpi prandium ob aliquod negotium
8    12,     1, 10, p.   261|      horam, sine causa, prandium interrumpi: sed si aliquo negotio quis
9    12,     1, 35, p.   270|        accideret, non debet ideo interrumpi, Laym. Abul. Sanch. Salm.