Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 1, 10, p. 5 | sibi obediri faciat; et si poenitens non obedit, eum obiurget,
2 3, 2, 34, p. 64 | teneri. Sic excusabitur poenitens, qui iniunctam poenitentiam
3 4, 1, 3, p. 75 | difficultate ea addiscere possit poenitens, antequam absolutione sacramentali
4 4, 1, 3, p. 75 | Sed ratio potior est, quia poenitens Sacramentum Poenitentiae ./.
5 6, 1, 31, p. 125 | Multi dd. affirmant, modo poenitens tunc attendat Missae: ita
6 7, 4, 38, p. 147 | saepe explicet, quod quisque poenitens, ut valide confiteatur (
7 10, 3, 64, p. 219 | pateretur: caeterum, cum poenitens potest statim restituere,
8 10, 3, 64, p. 219 | difficilis ad exequendum, si poenitens absolveretur antequam satisfaciat,
9 10, 3, 64, p. 219 | potest fieri tam cito, et poenitens dignoscatur vereparatus
10 10, 3, 65, p. 220 | traditam, ut restituatur, an poenitens teneatur iterum ad eam solvendam?
11 14, 1, 3, p. 312 | absolventem sub conditione, si poenitens est dispositus, pro maiori
12 15, 3, 23, p. 340 | remissum est. Remanebit tamen poenitens obligatus ad postea subiacendumi
13 15, 3, 23, p. 340 | confessionem quam illam, quam poenitens tenetur facere, scilicet
14 15, 3, 28, p. 342 | impotentem; tum quia alias poenitens haberet onus bis eadem peccata
15 16, 1, 5, p. 371 | nulla esset suspicio quod poenitens aliquam incurrisset censuram2.
16 16, 1, 5, p. 371 | passus; dicunt tamen quod si poenitens a confessionali discessit,
17 16, 1, 5, p. 371 | communiter dd., non referre quod poenitens absolutionem non audiat.
18 16, 1, 6, p. 372 | esse admittendum, nisi cum poenitens existeret in mortali, et
19 16, 1, 6, p. 372 | potest absolvi sub conditione poenitens qui est in necessitate communicandi,
20 16, 1, 6, p. 372 | peccati iam commissi; quia si poenitens est certus quod grave peccatum
21 16, 2, 13, p. 374 | dicunt Lugo et Escob. quod poenitens semper ac habet actum doloris,
22 16, 2, 17, p. 377 | poena peccati mortalis, poenitens debet dolorem peccatorum
23 16, 2, 18, p. 377 | gratiae infusione; quia poenitens se dolendo de offensa in
24 16, 2, 18, p. 378 | ut posset dari casus quo poenitens si recordaretur solius furti,
25 16, 2, 19, p. 378 | Holzm. etc., sufficere si poenitens post actum doloris dicat:
26 16, 2, 20, p. 378 | semper renovandus est, cum poenitens notabiliter ad alia distractus
27 16, 2, 23, p. 379 | poenitere; adeo ut tunc poenitens in recto doleat de multitudine,
28 16, 2, 24, p. 379 | debet esse firmum, ita ut poenitens habeat firmum animum in
29 16, 2, 26, p. 381 | distinguit, et dicit, quod si poenitens nihil cogitat de futuro,
30 16, 3, 27, p. 381 | confessionem legerit, quod dicat poenitens: Me accuso de omnibus istis
31 16, 3, 28, p. 381 | confessum; et aliquando poenitens tenetur aperire peccata
32 16, 3, 29, p. 382 | materialiter integra, nam poenitens tenetur ad explicandas tam
33 16, 3, 29, p. 383 | quantum ad furtum, licet poenitens per se non teneatur ad explicandam
34 16, 3, 33, p. 384 | 33. Quaeritur 3. an poenitens teneatur confiteri peccatum
35 16, 3, 34, p. 384 | genere, quia in tali casu poenitens exponit peccatum ut est
36 16, 3, 35, p. 384 | integritas formalis, nempe quod poenitens confiteatur iuxta quod nunc
37 16, 3, 36, p. 386 | dubitari potest in rudibus) an poenitens nec ne rite actum doloris
38 16, 3, 39, p. 387 | impotentiam moralem excsatur poenitens ab integritate materiali,
39 16, 3, 39, p. 387 | alicuius peccati prudenter poenitens posset timere grave damnum
40 16, 3, 39, p. 387 | Lugo, Henriq., etc.) si poenitens eset in mortali, et ceteroquin
41 16, 3, 40, p. 387 | Innoc. Hostiensis, etc. quod poenitens debeat peccatum suum reticere,
42 16, 3, 40, p. 388 | adhuc est confessum, tenetur poenitens alium inquirere confessarium,
43 16, 3, 41, p. 388 | hic denique, quod licet poenitens posset in casibus praefatis
44 16, 3, 41, p. 389 | Antoine, non potest absolvi poenitens, qui nollet complicem patefacere,
45 16, 3, 41, p. 389 | impedire potest; sed si poenitens sponte sua confessarium
46 16, 3, 42, p. 389 | valida est absolutio, si poenitens bona fide eam recipit; tantum
47 16, 3, 42, p. 389 | indispositis, quia tunc cum poenitens peccet in eadem confessione,
48 16, 3, 44, p. 390 | repetere, sed sufficere quod poenitens in genere iterum se accuset
49 16, 3, 44, p. 390 | admittit Card. de Lugo, etiamsi poenitens antecedenter peccata sua
50 16, 3, 44, p. 390 | admitti, si confessarius, dum poenitens se accusat de peccatis narratis,
51 16, 3, 44, p. 390 | licet nec confessarius, nec poenitens recordentur quaenam fuerit;
52 16, 3, 46, p. 391 | dicit: Si observetur quod poenitens post confessionem occasiones
53 16, 4, 47, p. 392 | peccare graviter1. Et licet poenitens statim post absolutionem
54 16, 4, 47, p. 392 | absolutionem, ut videat quomodo eam poenitens acceptet; sed potest aliquando
55 16, 4, 49, p. 392 | causis potest minui. 1. Si poenitens accessit valde contritus;
56 16, 4, 49, p. 392 | est Sacramentum6. Et cum poenitens indiget poenitentia medicinali,
57 16, 4, 49, p. 392 | bene advertit Mazzot. 3. Si poenitens sit infirmus corpore, cum
58 16, 4, 50, p. 393 | 4. minui poenitentia, si poenitens est infirmus spiritu; adeo
59 16, 4, 50, p. 393 | iniungat nihilominus quod poenitens tolerabiliter ferat. Et
60 16, 4, 50, p. 393 | poenitentia quam iudicatur poenitens executurus, et quam ille
61 16, 4, 50, p. 393 | libenter acceptat. Et si poenitens protestatur sibi non esse
62 16, 4, 52, p. 394 | vota perpetua; imo licet poenitens vellet vovere, v. g. de
63 16, 4, 52, p. 394 | et cum imponitur, tenetur poenitens eam acceptare et exequi,
64 16, 4, 52, p. 395 | sed non est adstringendus poenitens ad publicam poenitentiam,
65 16, 4, 53, p. 395 | poenitentiam aliquod opus ad quod poenitens tenetur, ut interesse Sacro
66 16, 4, 53, p. 395 | potst fieri, cum dingoscitur poenitens valde debilis spiritu; caeterum
67 16, 4, 53, p. 396 | impositam2. Non potest autem poenitens satisfacere per alios, sicut
68 16, 4 396 | intentio satisfaciendi.~59. Si poenitens obliviscatur poenitentiae.~
69 16, 4, 55, p. 396 | Soto, et Reginal. quod si poenitens nollet aliam acceptare poenitentiam
70 16, 4, 55, p. 397 | imponere, ita etiam peccat poenitens, qui graves culpas afferendo,
71 16, 4, 55, p. 397 | Holzm. et Sporer, quod si poenitens putaret illam poenitentiam
72 16, 4, 56, p. 397 | gravem poenitentiam, ita nec poenitens tenetur sub gravi eam satisfacere.
73 16, 4, 56, p. 397 | periculo mortalis; et tunc poenitens tenetur, si cupit absolvi,
74 16, 4, 58, p. 398 | maiorem vim facit, est quod poenitens in acceptando poenitentiam
75 16, 4, 59, p. 398 | Quaeritur 2. ad quid teneatur poenitens, qui oblitus est poenitentiae?
76 16, 4, 59, p. 398 | Sacramentum. Attamen si poenitens putaret confessarium reminisci
77 16, 4, 60, p. 398 | 60. Quaeirtur 3. an poenitens in mortali existens possit
78 16, 4, 60, p. 398 | sententia apud omnes, quod poenitens, satisfaciendo poenitentiae
79 16, 4, 61, p. 399 | Renzi, Med., etc., cum poenitens difficulter posset ad Superiorem
80 16, 4, 61, p. 399 | antequam a confessario discedat poenitens4. Attamen facta commutatione
81 16, 4, 61, p. 399 | commutatione sempe potest poenitens eligere primam poenitentiam,
82 16, 4, 68, p. 402 | commutatione; quia vi iubilaei poenitens quoddam acquisivit ius ad
83 16, 4, 68, p. 402 | futuro pendeat4. Si vero poenitens confitetur Superiori extra
84 16, 5, 73, p. 403 | quod in necessitate debeat poenitens cui potest, etiam non sacerdoti,
85 16, 5, 84, p. 408 | periculum mortis. 2. Si poenitens deberet satisfacere praecepto
86 16, 5, 84, p. 408 | iurisdictionem certam. 3. Si poenitens celebrare deberet; aut communicare,
87 16, 5, 84, p. 408 | Busemb. expedire tunc quod poenitens se accuset de aliquo peccato
88 16, 5, 91, p. 411 | rationabilis esset 1. Si poenitens praecipue istius confessarii
89 16, 5, 91, p. 411 | confessionem sacrilegam. 4. Si poenitens timeret incurrere aversionem
90 16, 5, 91, p. 411 | peculiares2. Addo, si iam poenitens aperuisset confessario aliquod
91 16, 5, 95, p. 414 | cum dubium vertitur, an poenitens ipse quoque graviter peccaverit,
92 16, 5, 95, p. 414 | confessario complici, si poenitens non adhunc ab alio de peccato
93 16, 5, 96, p. 414 | superiori (sed hoc non currit si poenitens est absolutus in aliqua
94 16, 6 415 | postmodum profutura.~116. Si poenitens interrogat, etc. Si adest
95 16, 6 415 | absolutione, etc.~119. Si poenitens pro se habeat opinionem
96 16, 6 415 | opinionem probabilem.~120. Si poenitens negat aut tacet paccatum.~
97 16, 6 415 | Circa restitutionem a qua poenitens dissuasus est, etc.~123.
98 16, 6 415 | 124. An possit admoneri poenitens licentia eius non petita.~
99 16, 6, 99, p. 416 | Episcopus qui illum approbat: poenitens quoque qui noscens ignorantiam
100 16, 6, 103, p. 418| et capacitate1. Imo cum poenitens, licet rudis, videatur sufficienter
101 16, 6, 103, p. 418| peccata statim ac exponit poenitens, quam ut differat examen
102 16, 6, 103, p. 418| audivit; aut obligandus esset poenitens cum suo gravi onere ad repetenda
103 16, 6, 103, p. 419| iudicium fieri debet, si poenitens plerumque statim ceciderit,
104 16, 6, 105, p. 419| parecepto, sufficit quod poenitens promittant, quoa se instruere
105 16, 6, 105, p. 419| animadvertendum quod si poenitens accedit indispositus, tenetur
106 16, 6, 107, p. 420| etiam adimplere debet, si poenitens aliqua illustri fulgeat
107 16, 6, 107, p. 420| sive positivi. Quod si poenitens teneretur ignorantia culpabili,
108 16, 6, 108, p. 420| esset invincibilis, adeo ut poenitens esset in perfecta bona fide,
109 16, 6, 111, p. 422| sufficit pro absolutione, quod poenitens hic et nunc sit dispositus
110 16, 6, 112, p. 423| communiter, quod in casu quo poenitens contraxisset matrimonium
111 16, 6, 113, p. 424| Nonnulli dd. suadent ut poenitens voveat castitatem, saltem
112 16, 6, 114, p. 424| scandalo aliorum; aut cum poenitens in proxima versatur occasione
113 16, 6, 115, p. 424| aperiat. Primus, quando poenitens eum interrogaret: quia tunc
114 16, 6, 115, p. 424| scandalo sit; nam talis poenitens, cum videat a nemine se
115 16, 6, 117, p. 426| uti talem non habeat? Si poenitens est indoctus, adeo ut nequeat
116 16, 6, 117, p. 426| absolvi. Sed dubium restat cum poenitens est capax sibi formandi
117 16, 6, 117, p. 426| forti ratione utitur, vel poenitens utitur pari vel fere pari,
118 16, 6, 117, p. 426| intelligendum est, nempe cum poenitens tenet suam opinionem fundamento
119 16, 6, 117, p. 427| veniale, persuadeant ut poenitens abstinet: si tamen nolit,
120 16, 6, 118, p. 427| est huius sententiae, quia poenitens, facta confesione, habet
121 16, 6, 118, p. 427| falsa. Nec valet dicere quod poenitens non est dispositus, cum
122 16, 6, 118, p. 427| est iudex opinionum, quas poenitens sequi teneatur, sed tantum
123 16, 6, 118, p. 427| carere super tali casu) poenitens confessarii iudicio stare
124 16, 6, 118, p. 427| probabilioribus. Contra poenitens cum peccata sua confessus
125 16, 6, 119, p. 428| prudens non adsit dubium, quod poenitens de illo iam apud alium confessus
126 16, 6, 119, p. 428| ex aliorum relatione, et poenitens illud negat, plerumque non
127 16, 6, 120, p. 428| confessarius esset parochus, aut si poenitens esset in mortis articulo,
128 16, 6, 120, p. 428| administratur; tum quia sicut poenitens non tenetur cum tali gravamine
129 16, 6, 120, p. 429| illa confessarii; quia si poenitens nosset suae confessionis
130 16, 6, 121, p. 429| impotens fieret, tunc licet poenitens non restituisset, ad nihil
131 16, 6, 121, p. 429| opportuno, quia si forte poenitens tempore confesionis erat
132 16, 6, 122, p. 430| admonitionem negligeret, ne poenitens restitueret; quia tunc deest
133 16, 7 432 | potest absolvere, etc.; et an poenitens debeat se praesentare, etc.~
134 16, 7, 130, p. 434| gravissimo negotio et contra poenitens esset in necessitate communicandi,
135 16, 7, 132, p. 434| praecepto paschali, aut si poenitens alias diutius perseverare
136 16, 7, 132, p. 434| impedimento, tenetur postea poenitens se praesentaro Superiori,
137 16, 7, 132, p. 435| impedimentum est perpetuum, et poenitens ne ad Episcopum quidem recurrere
138 16, 7, 132, p. 435| animadvertit Lugo, licet poenitens non teneatur per se ad aliquod
139 16, 7, 133, p. 435| praecipue (ait Ciera) si poenitens adduci non possit ut adeat
140 16, 7, 133, p. 435| potest facultatem, donec poenitens notitiam necessariam ei
141 16, 7, 134, p. 436| Clemens) non esset quod poenitens proficisceretur a patria
142 16, 7, 135, p. 436| Milante intelligit quando poenitens peccasset in confidentiam
143 16, 7, 135, p. 436| Passerino explicant, quando poenitens fine unico et principali
144 16, 7, 135, p. 436| reservationis eluditur, cum poenitens principaliter e patria migrat
145 16, 7, 136, p. 436| Dicit autem Roncaglia, quod poenitens, qui discedit aufugiendi
146 16, 7, 136, p. 436| revera tunc non videtur poenitens committere fraudem in reservationem,
147 16, 7, 137, p. 437| propter eamdem rationem, si poenitens peccasset extra dioecesim,
148 16, 7, 138, p. 437| 139. Quaeritur 1. an poenitens qui bona fide confitetur
149 16, 7, 139, p. 437| 140. Quaeritur 2, an poenitens confessus Superiori, si
150 16, 7, 140, p. 438| reservatione; et ex alia parte, iam poenitens subiecit peccatum suum Superioris
151 16, 7, 140, p. 438| Lugo, suar. et Vasq.), si poenitens culpabiliter taceret peccatum,
152 16, 7, 141, p. 438| Quaeritur 4. in dubio an poenitens nec ne incurrerit aliquod
153 16, 7, 142, p. 439| diximus praec. n. 34.,quando poenitens confitetur peccatum uti
154 16, 7, 144, p. 439| etc.; excipitur tamen, si poenitens, cui praesertim licentia
155 16, 8 440 | gravamine, etc.~160. Si redit poenitens malae conscientiae.~161.
156 16, 8 440 | confessionis, etc.~163. Si poenitens minetur mortem, etc.~164.
157 16, 8, 147, p. 440| clericus interrogaret, utrum poenitens communicaturus sit: Confessarius
158 16, 8, 147, p. 441| conflictus, etc.; secus autem si poenitens tantum ad suam confusionem
159 16, 8, 147, p. 441| esse posset casus in quo poenitens tale secretum licite revelare
160 16, 8, 148, p. 441| odiosa. opponit Tamb. quod poenitens in danda licentia praesumitur
161 16, 8, 148, p. 441| contrarium sentio, quia cum poenitens det loquendi de casu cum
162 16, 8, 149, p. 441| sigillum ille quem ipse poenitens consulit de confessione
163 16, 8, 149, p. 442| iudicio, contra Henriq., si poenitens consuleret confessarium,
164 16, 8, 150, p. 442| sigillum qui legit chartam, ubi poenitens scripsit suam confessionem?
165 16, 8, 151, p. 442| parvitatem materiae; et hoc licet poenitens indispositus recessisset
166 16, 8, 152, p. 443| et scrupulositas, quam poenitens in exponendis peccatis suis,
167 16, 8, 153, p. 444| Mazzot., etc. Et hoc etiamsi poenitens exponeret tales suos defectus
168 16, 8, 153, p. 444| referret; nam tunc non censetur poenitens velle eos sibiicere sigillo;
169 16, 8, 153, p. 444| dicunt) non praesumitur poenitens eos narrare, nisi ut notos,
170 16, 8, 153, p. 444| ex se aegre ferre potest poenitens, ut esset dicere quod sit
171 16, 8, 153, p. 444| autem dicit Ronc. quod si poenitens communiter nosceretur nimis
172 16, 8, 153, p. 444| communiter una simul ille poenitens habentur bonae conscientiae:
173 16, 8, 155, p. 445| aliquem confessum fuisse, modo poenitens ei non vetuisset ne se proderet;
174 16, 8, 155, p. 445| replicatis petitionibus, postquam poenitens in principio renuisset eam
175 16, 8, 155, p. 445| consultum est ut inducatur poenitens ad loquendum extra confessionem
176 16, 8, 155, p. 445| non sit revocata, quia poenitens semper potest eam revocare:
177 16, 8, 155, p. 445| currere, quando censetur poenitens in alio casu, si adesset,
178 16, 8, 158, p. 448| Thoma3. Nec obstat quod poenitens tunc posset suspicari ex
179 16, 8, 161, p. 449| scribere schedulam, quod poenitens sit absolutus; quia tunc
180 16, 8, 163, p. 449| alia parte certum est quod poenitens possidet ius ne gravetur
181 16, 9 449 | etc.~176. Punct. III An poenitens possit absolvi antequam
182 16, 9, 166, p. 450| dicit Potestas, quod cum poenitens iam discessisset a confesionali,
183 16, 9, 167, p. 451| invitat poenitentem, vel poenitens confessarium ad veram confessionem:
184 16, 9, 170, p. 452| sollicitatio fuerit mutua. 3. Licet poenitens consenserit (et hic advertendum
185 16, 9, 170, p. 452| Decretum relatum in Opere4 poenitens quae consentit, non tenetur
186 16, 9, 170, p. 453| confessionali tractaret ut poenitens cum alio peccaret, uti constat
187 16, 9, 172, p. 454| casibus iam verificatur quod poenitens vere sollicitata fuerit;
188 16, 9, 175, p. 454| promittant4. Sed hic dubitatur an poenitens, qui personaliter non potest
189 16, 9, 175, p. 454| periculum infamiae: quia poenitens tenetur tali debito, modo
190 16, 9, 175, p. 455| 20. n. 44., nempe quod si poenitens habens casum reservatum
191 16, 9, 175, p. 455| recusat. Et eo casu quo poenitens induci non posset ad denuntiandum
192 16, 9, 176, p. 455| Secundo advertendum est quod poenitens, qui, cum posset, non denuntiat
193 16, 9, 176, p. 455| Opere5, ubi dicitur quod poenitens non potest absolvi ab excommunicatione,
194 16, 9, 180, p. 456| sit confessarius, qui dum poenitens confitetur, eius pulchritudinem
195 16, 9, 180, p. 456| circumstantias, v. g. si poenitens est pauper, si est coniuncta,
196 18, 2, 87, p. 513 | unquam, addit Tournely, poenitens iam debitam pro suo peccato
197 19, 1, 14, p. 525 | tantum non debet. An si poenitens, contingente casu quod confitetur
198 20, 3, 45, p. 593 | Notandum 4. quod quando poenitens nequit se Pontifici praesentare,
199 20, 3, 45, p. 594 | Et tunc dicimus, quod poenitens probabiliter, per se loquendo,
200 20, 3, 45, p. 594 | 133. in fine2. Et quando poenitens est in mortis articulo,
201 21, 0, 2, p. 625 | peccatis quae narrantur; modo poenitens non sit ita animo durus,
202 21, 0, 3, p. 626 | nihilominus efficere debet, ut poenitens intelligat hoc, quod ei
203 21, 0, 4, p. 627 | n. 105. in fine, quod si poenitens esset indisposius, tenetur
204 21, 0, 4, p. 627 | applicentur remedia, quibus poenitens in Dei gratia conservari
205 21, 0, 5, p. 627 | Et curetur pariter, ut poenitens cognoscat pacem interiorem
206 Ultim, Unic, 3, p. 630 | erit scandalum, videre quod poenitens nec etiam post confessionem
207 Ultim, Unic, 3, p. 630 | suspicabuntur: aut sciunt, et tunc poenitens famam potius recuperabit,
208 Ultim, Unic, 4, p. 630 | libro1. Ratio, quia talis poenitens est indispositus ad absolutionem,
209 Ultim, Unic, 5, p. 631 | excipiuntur a dd.1, in quibus poenitens absolvi potest, antequam
210 Ultim, Unic, 5, p. 631 | excipitur 1. casus in quo poenitens talia afferret extraordinaria
211 Ultim, Unic, 5, p. 631 | Excipitur 2. casus, in quo poenitens non possit redire, vel nonnisi
212 Ultim, Unic, 5, p. 631 | causa magni oneris quod poenitens deberet pati, abscedendo
213 Ultim, Unic, 5, p. 631 | nec etiam admittendum, si poenitens iam ab alio confessario
214 Ultim, Unic, 6, p. 631 | communiter docent dd.; eo casu poenitens bene absolvi potest, quin
215 Ultim, Unic, 7, p. 632 | absolutionem differre, ut poenitens sit saltem diligentior in
216 Ultim, Unic, 7, p. 632 | eiice eum3. Excepto casu quo poenitens signa doloris ostenderet
217 Ultim, Unic, 8, p. 633 | experiendum quomodo sit constans poenitens, in praxim deducendo media
218 Ultim, Unic, 9, p. 633 | dolor et propositum, quae poenitens asserit habere, nequaquam
219 Ultim, Unic, 12, p. 635 | peccatorum; intellige cum poenitens fuerit in eisdem occasionibus
220 Ultim, Unic, 12, p. 635 | emendatione, ut esset si poenitens diligenter occasionem vitaverit,
221 Ultim, Unic, 12, p. 635 | Spontanea confessio, nempe si poenitens accedit non iam ad implendum
222 Ultim, Unic, 12, p. 635 | terraemotus, pestis, etc. 7. Si poenitens confiteatur peccata anterius
223 Ultim, Unic, 12, p. 635 | verecundiam tacita 8. Si poenitens, antequam accedat, restituerit
224 Ultim, Unic, 12, p. 635 | alia signa addunt, prout si poenitens magnam libenter acceptat
225 Ultim, Unic, 13, p. 635 | prudenter possit iudicari poenitens mutasse voluntatem, bene
226 Ultim, Unic, 14, p. 636 | docent3. Etenim, licet poenitens post confessionem suorum
227 Ultim, Unic, 14, p. 636 | dd. quando ob dilationem poenitens subire deberet aliquam infamiae
228 Ultim, Unic, 14, p. 636 | faciat. Ego ita censeo: si poenitens relapsus est ex fragiilitate
229 Ultim, Unic, 15, p. 636 | habitus intrinsecus: et ideo poenitens in occasione extrinseca
230 Ultim, Unic, 17, p. 638 | adhuc in huiusmodi casu quo poenitens magnam habuerit compunctionem,
231 Ultim, Unic, 17, p. 639 | prout notatum est n. 14.) poenitens habet ius, ut statim absolvatur.
232 Ultim, Unic, 18, p. 640 | verbis: Eo quandoque casu poenitens absolvi potest, quo se vincibilis
233 Ultim, Unic, 20, p. 641 | poterat; etenim multoties poenitens ad horam tardam Sacrum audire
234 Ultim, Unic, 20, p. 641 | causa notabilior. Si autem poenitens confitetur laborasse aliquando
235 Ultim, Unic, 24, p. 643 | sed tantum effectura, ut poenitens duplici peccato peccet,
236 Ultim, Unic, 29, p. 644 | praeceptum 1. interrogetur poenitens, si aliquem infamaverit?
237 Ultim, Unic, 29, p. 645 | necesse, ut interrogetur poenitens, an temere iudicaverit?
238 Ultim, Unic, 31, p. 645 | obligationem impleverit. Cum poenitens videtur esse conscientiae
239 Ultim, Unic, 39, p. 650 | inquirendo ad illam habeatne poenitens impedimentum aliquod inhabilitatis,
240 Ultim, Unic, 42, p. 651 | molestia. Ceterum dico, quod si poenitens certam non exhibet materiam,
241 Ultim, Unic, 42, p. 652 | Hoc procedit, ./. cum poenitens confitetur (ut dixi) de
242 Ultim, Unic, 43, p. 652 | confessarium non satis esse, quod poenitens aliquam erga eum abominationem
243 Ultim, Unic, 43, p. 652 | confessarium non satis esse, quod poenitens aliquam erga eum abominationem
244 Ultim, Unic, 43, p. 652 | quod de dubiis bene potest poenitens alios doctos directores
|