Parte, Capitolo, Capoverso
1 2, 6, 58, p. 49 | Quia tamen conditor canonis absolutionem sibi specialiter non retinuit,
2 4, 3, 48, p. 87 | aliquod lucrum temporale absolutionem poenitentibus, modo illa
3 6, 1, 39, p. 131 | detenti, qui non tenentur absolutionem, vel libertatem procurare,
4 6, 1, 39, p. 131 | gravi incommodo possent absolutionem, aut libertatem obtinere;
5 7, 4, 38, p. 147 | hortando ne quis accedat ad absolutionem, nisi vere doleat saltem
6 11, Unic, 18, p. 256 | commode fieri possunt, ante absolutionem fiant, quia postea difficulter
7 12, 2, 42, p. 273 | possiut, tenentur procurare absolutionem, aut libertatem, quo possint
8 14, 1, 2, p. 312 | ubi dicitur nullam esse absolutionem sacramentalem, si sacerdoti
9 15, 3, 23, p. 340 | acquiritur per sacramentalem absolutionem; quae cum sola attritione
10 15, 3, 28, p. 342 | de eius dispositione ad absolutionem obtinendam ferat iudicium,
11 15, 3, 29, p. 343 | valide et licite recipit absolutionem sacramentalem1.~
12 15, 3, 54, p. 351 | facere. Quod si ante Missae absolutionem, sed post sumptionem, aut
13 16, 1, 3, p. 370 | materia apta ad recipiendam absolutionem? Dubium oritur ex eo quod
14 16, 1, 5, p. 371 | confiteri, et ab eo absente absolutionem obtineri. Et declarando
15 16, 1, 5, p. 371 | Et declarando Pontifex absolutionem illicitam, ut bene advertunt
16 16, 1, 5, p. 371 | scrupulo potest confessarius absolutionem impertiri poenitenti, cum
17 16, 1, 5, p. 371 | non referre quod poenitens absolutionem non audiat. Imo prudenter
18 16, 1, 6, p. 371 | Viva, posse ita conferri absolutionem: Absolvo te si Deus cognoscit
19 16, 1, 6, p. 372 | quod confessarius potest absolutionem impertiri, si dubitat. de
20 16, 2, 12, p. 374 | obtinendam sacramentalem absolutionem. Sed prius videamus circa
21 16, 2, 16, p. 375 | quod, cum sacerdos dat absolutionem, eo momento peccata remittuntur;
22 16, 2, 16, p. 376 | iustificatus ad recipiendam absolutionem sacramentalem, adeoque nunquam
23 16, 2, 21, p. 378 | dolor saltem ordinatur ad absolutionem, cum per confessionem manifestatur.
24 16, 2, 22, p. 378 | 13. cum quis statim post absolutionem confitetur peccatum oblitum,
25 16, 2, 22, p. 379 | et Filliuc., dicendo per absolutionem impertitam iam prius iudicium
26 16, 2, 22, p. 379 | in ordine ad posteriorem absolutionem, iuxta quod dictum est praecedenti
27 16, 3, 28, p. 381 | impertiendam, aut differendam absolutionem. Ita etiam peccat qui ex
28 16, 3, 28, p. 382 | expediret ad recipiendam absolutionem2.~
29 16, 3, 29, p. 383 | investigandam, ut se dirigat ad absolutionem impertiendam, et circa quantitatem
30 16, 3, 30, p. 383 | contritionem elicere, aut accipere absolutionem confitendo saltem aliam
31 16, 3, 35, p. 385 | signa, aut ostendit velle absolutionem, bene potest absolvi, et
32 16, 3, 35, p. 385 | peccatorem; unde tunc directe absolutionem recipit super peccatis omnibus
33 16, 3, 37, p. 386 | agnoscens, velit, ac etiam petat absolutionem signis sensibilibus, v.
34 16, 3, 37, p. 386 | iam sufficiunt ad dandam absolutionem sub conditione; in casu
35 16, 3, 38, p. 387 | potest absolvi, nisi expresse absolutionem petat; nam alias non potest
36 16, 3, 39, p. 387 | mortis periculo antequam absolutionem impertiatur. 5. Cum grave
37 16, 3, 41, p. 388 | detestabilius, si confessarius absolutionem negaret ei qui complicem
38 16, 3, 41, p. 388 | confessarium prpter hoc absolutionem denegasse imponit denuntiationis
39 16, 3, 44, p. 390 | suum officium, v. g. si absolutionem non dedit aut sibi defuit
40 16, 3, 44, p. 390 | in ordine ad recipiendam absolutionem bene potest illa vere dici
41 16, 3, 44, p. 390 | fuit facta in ordine ad absolutionem: non secunda, quia non adest
42 16, 3, 44, p. 390 | confessio facta in ordine ad absolutionem, non solum sufficit memoria
43 16, 3, 44, p. 390 | poenitentis, tam ad dandam absolutionem quam ad poenitentiam iniungendam,
44 16, 3, 45, p. 391 | confessario sufficiat ad dandam absolutionem notitia confusa status poenitentis,
45 16, 4 391 | imponendi poenitentiam. An post absolutionem, etc.~48. Poenitentia debet
46 16, 4, 47, p. 392 | licet poenitens statim post absolutionem alterius peccati confiteatur,
47 16, 4, 47, p. 392 | plerumque imponenda est ante absolutionem, ut videat quomodo eam poenitens
48 16, 4, 47, p. 392 | aliquando imponi immediate post absolutionem; tunc enim moraliter cum
49 16, 4, 51, p. 394 | acceptent quod impnitur, ut absolutionem aucupentur, nihilominus
50 16, 4, 61, p. 399 | confessario immediate post absolutionem, antequam a confessario
51 16, 4, 62, p. 399 | praescripto praestito; idque per absolutionem in subditos, per suffragium
52 16, 4, 68, p. 402 | non consequitur; dum per absolutionem iam absolute aufertur reservatio
53 16, 5, 81, p. 407 | Ordinis, quam circa peccatorum absolutionem recipit quilibet sacerdos
54 16, 5, 84, p. 408 | in tali casu recipiendo absolutionem dubiam, non posset communicare;
55 16, 5, 84, p. 408 | probando, quod importat absolutionem certam, non vero dubiam.
56 16, 5, 84, p. 408 | confessarium conditionatam dare absolutionem, si possum. Advertunt Suar.
57 16, 5, 95, p. 414 | num. 241. Advertendum 2. absolutionem impertitam a confessario
58 16, 6, 102, p. 417| dispositiones inspicere, et tandem absolutionem impertiri aut denegare.
59 16, 6, 105, p. 419| caeteroquin quod tunc, antequam absolutionem ei impertiatur, eum instruat
60 16, 6, 105, p. 419| efficere, ut eum disponat ad absolutionem3. Circa quod nescio quomodo
61 16, 6, 105, p. 419| facere potest, teneri ut ad absolutionem eum disponat, ei proponendo
62 16, 6, 106, p. 420| poenitentes corripere, eos ad absolutionem disponere, et remedia salutaria
63 16, 6, 111, p. 422| est semper indispositus ad absolutionem. Sed hoc argumentum, cui
64 16, 6, 116, p. 425| alio verbo interposito, absolutionem eis elargiuntur. Aliud sane
65 16, 6, 116, p. 425| dispositos, sed posse etiam absolutionem differre eis, cum cognoscit
66 16, 6, 117, p. 426| Suar. Sanch. etc.4 negare absolutionem de materia levi non excedere
67 16, 6, 117, p. 426| propter hoc (nota) deneget absolutionem. Excipit tamen postea: Si
68 16, 6, 117, p. 427| conscientiam de mortali, neque absolutionem negent. En quomodo loquuntur
69 16, 6, 118, p. 427| ius certum et strictum ad absolutionem; unde confessarius gravem
70 16, 6, 118, p. 427| debent impertiri aut denegare absolutionem poenitentibus pro eorum
71 16, 6, 118, p. 427| adeo ut ad recipiendam absolutionem teneatur a suis desciscere
72 16, 6, 118, p. 427| confessarius sine gravi iniustitia absolutionem ei denegare, nisi cum illam
73 16, 6, 118, p. 428| confessarius, qui ei denegat absolutionem1. Quomodo autem se gerere
74 16, 6, 119, p. 428| orationem ad occultandam absolutionem, quam ei denegat3. Quoad
75 16, 6, 119, p. 428| aut saltem cum impertitur absolutionem; et an excusetur in casu
76 16, 6, 120, p. 428| Sacramenti valorem,v. gr. absolutionem non protulit, aut si eam
77 16, 6, 123, p. 430| si confessarius non adhuc absolutionem impertitus fuisset, quia
78 16, 6, 123, p. 430| si non recte protulerit absolutionem, tunc bene posset poenitentem
79 16, 7 432 | Qui recipit in bona fide absolutionem a simplici confessario.~
80 16, 7, 127, p. 433| dicitur: Nullius momenti absolutionem eam esse debere, quam sacerdos
81 16, 7, 139, p. 438| quod Superior distulisset absolutionem, si audisset confessionem
82 16, 7, 140, p. 438| reservationem, nisi per absolutionem; quia quoad Superiorem,
83 16, 7, 143, p. 439| attamen non intendit postea absolutionem negare poenitenti, quem
84 16, 8, 146, p. 440| manifestata in ordine ad absolutionem etiam colloquendo cum ipsomet
85 16, 8, 147, p. 440| interrogatur, an vel ne dederit absolutionem poenitenti, respondere dabet:
86 16, 8, 148, p. 441| dedit, donec iudicium per absolutionem non perfectum est, potest
87 16, 8, 149, p. 442| sacramentali, ad finem recipiendi absolutionem facta, ut docent omnes cum
88 16, 8, 149, p. 442| eo capiendum (non autem absolutionem), tenebitur ille quidem
89 16, 8, 149, p. 442| ad recipiendam ab eo ipso absolutionem2.~
90 16, 8, 152, p. 443| peccatorum etiam explicatae post absolutionem, quoties illae dectae sunt
91 16, 8, 154, p. 444| intelligere curaverit, absolutionem det poenitenti absolutam,
92 16, 8, 155, p. 446| hoc facere immediate post absolutionem3.~
93 16, 8, 162, p. 449| qui ei minatur mortem, ob absolutionem quae ei denegatur? Respondetur
94 16, 9, 175, p. 454| sollicitatos, sacramentalem absolutionem impertiant, nisi prius,
95 17, 1, 4, p. 460 | infirmus deficiat ante verborum absolutionem, possit Sacramentum validum
96 19, 1 524 | etc.~14. De requisitis ad absolutionem.~ ~
97 19, 1, 12, p. 524 | 12. Notandum 1. huiusmodi absolutionem valere pro foro tam interno,
98 19, 1, 12, p. 524 | Spor. Salm. etc. posse dari absolutionem etiam extra confessionem6.
99 19, 1, 13, p. 525 | habere censurati mandatum ad absolutionem obtinendam. Potest absolvi
100 19, 1, 13, p. 525 | non licet3. Notandum 6. absolutionem metu gravi et iniusto extortam
101 19, 1, 13, p. 525 | qui vi, etc.4. Notandum 7. absolutionem datam, non satisfacta parte,
102 19, 1, 13, p. 525 | exprimitur clausula irritans absolutionem5. Notandum 8. valere absolutionem
103 19, 1, 13, p. 525 | absolutionem5. Notandum 8. valere absolutionem conditionatam de futuro:
104 19, 1, 14, p. 525 | denique sunt requisita ad absolutionem. Haec sunt 1. satisfactio
105 19, 2, 28, p. 536 | usitatae. 1. In extorquentes vi absolutionem a censuris. 2. In sepelientes
106 19, 2, 36, p. 541 | potst ingredi ad dandam absolutionem, et etiam Viaticum et Extrem.
107 19, 2, 52, p. 549 | periculo labendi3. Circa vero absolutionem a tali excommunicatione
108 19, 3, 92, p. 563 | possit; affirmant tamen hanc absolutionem impetrandam esse a Papa.
109 20, 3, 32, p. 589 | Gregorio XIII. Hoc currit quoad absolutionem casuum: quoad vero dispensationem
110 20, 3, 34, p. 590 | personae. Quantum autem ad absolutionem casuum, quidam affirmant
111 20, 3, 46, p. 594 | quaedam specialia circa absolutionem excommunicationis ob percussione
112 20, 4, 95, p. 614 | Superiores regulares circa absolutionem casuum reservatorum, et
113 20, 4, 97, p. 615 | si velit) potest petere absolutionem etiam ab Episcopo, sed obtenta
114 21, 0, 3, p. 626 | videbitur differendam esse absolutionem, assignet ei diem in quo
115 21, 0, 4, p. 627 | propositi poenitentem ad absolutionem. Iterum hic advertendum
116 Ultim, Unic, 2, p. 629 | aliqui dd.4 negandam quoque absolutionem illi qui occasionem externam
117 Ultim, Unic, 4, p. 630 | poenitens est indispositus ad absolutionem, si petat eam antequam occasionem
118 Ultim, Unic, 4, p. 631 | ante remotionem occasionis absolutionem petit, et gravin peccat
119 Ultim, Unic, 5, p. 631 | morali necessitate recipiendi absolutionem, antequam occasionem tollat,
120 Ultim, Unic, 5, p. 631 | enim hic non potest ante absolutionem occasionem auferre, censetur
121 Ultim, Unic, 7, p. 632 | his et similibus casibus absolutionem differre, ut poenitens sit
122 Ultim, Unic, 7, p. 632 | etiam teneri ad differendam absolutionem, semper ac commode differe
123 Ultim, Unic, 7, p. 632 | proxima, quam differre ei absolutionem, dum experientia nimis patet
124 Ultim, Unic, 7, p. 632 | nimis patet quod plures post absolutionem acceptam negligunt media
125 Ultim, Unic, 7, p. 632 | dico omnino huic negandam absolutionem priusquam occasionem tollat2.
126 Ultim, Unic, 8, p. 633 | confessarius ei differre absolutionem, ad experiendum quomodo
127 Ultim, Unic, 9, p. 633 | peccatum, et sacrilegium absolutionem recipere super levibus confessis
128 Ultim, Unic, 9, p. 633 | poterit a sacrilegio excusari, absolutionem impertiendo cis qui ad absolutionem
129 Ultim, Unic, 9, p. 633 | absolutionem impertiendo cis qui ad absolutionem non satis dispositi iudicari
130 Ultim, Unic, 10, p. 634 | est necessarium differre absolutionem per annos, aut menses, ut
131 Ultim, Unic, 10, p. 634 | confessariis qui rite poenitentibus absolutionem differunt, sic deinde eos
132 Ultim, Unic, 10, p. 634 | transferet ad recipiendam absolutionem in fine mensis.~
133 Ultim, Unic, 11, p. 634 | sententiam6 certe sufficiunt ad absolutionem impertiendam; illud enim
134 Ultim, Unic, 12, p. 635 | desint; cum poenitentes, ut absolutionem carpant, facile promittun,
135 Ultim, Unic, 14, p. 636 | est, confessarium posse absolutionem impertiri consuetudinario,
136 Ultim, Unic, 14, p. 636 | teneri, quia potest etiam absolutionem ei differre, si hoc censeat
137 Ultim, Unic, 14, p. 636 | peccatorum ius habeat ad absolutionem, tamen, non habet ius ut
138 Ultim, Unic, 14, p. 636 | potest, imo quandoque tenetur absolutionem differre, cum iudicat tale
139 Ultim, Unic, 14, p. 636 | quod raro expedit differre absolutionem recidivo cum ille est dispositus:
140 Ultim, Unic, 15, p. 636 | debet; quia tunc recipiens absolutionem, antequam occasionem amoverit,
141 Ultim, Unic, 15, p. 637 | Missionum, qui dimissi sine absolutionem, vitiis et desperationi
142 Ultim, Unic, 17, p. 639 | profectum, differre ipsi absolutionem, ut initiandus Ordinis susceptionem
143 Ultim, Unic, 21, p. 641 | Satius est curare, ut ante absolutionem hanc veniam poscanta, quin
144 Ultim, Unic, 21, p. 642 | ut veniam postulent ante absolutionem,n on imponatur hoc sub gravi
145 Ultim, Unic, 38, p. 649 | Quod autem pertinet ab absolutionem his pueris impertiendam,
146 Ultim, Unic, 38, p. 650 | necessarium ad suscipiendam absolutionem, modo respectu ipsorum magis
147 Ultim, Unic, 42, p. 651 | hebdomada sacramentalem absolutionem suscipiant. Huiusmodi poenitentes,
148 Ultim, Unic, 42, p. 651 | tenetur ei conditionatam absolutionem impertire. Hoc procedit, ./.
|