Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 2 6 | Si superior iubet fieri rem dubiam de peccato.~19. In
2 1, 3, 24, p. 9 | constet de alterius iure) rem retinendi. Idque multis
3 1, 3, 31, p. 11 | argumenta adsint graviora: ad rem facit quod dicit Apostolus:
4 1, 3, 33, p. 12 | ad extremum usque vellem rem protrahere, ut vanam eorum
5 1, 3, 35, p. 13 | argumento id confirmas? aut rem ita se habere proba, aut
6 1, 3, 35, p. 13 | decretis SS. Patrum. Ad rem quoque facit quod dicit
7 1, 3, 44, p. 17 | inducit necessitatem in rem aliam, nisi per contactum
8 1, 3, 44, p. 17 | contactum coactionis ipsius ad rem in qua agit. Unde nec ex
9 1, 3, 54, p. 21 | fuit atque applicata. Ad rem facit quod scribit Cardinalis
10 1, 3, 63, p. 25 | utens opinione. En quam ad rem respondet P. Gonet ad tutioristam
11 1, 3, 69, p. 28 | cap. 5. n. 2. p. 221. ot rem ipsam aggredior. Dicit igitur
12 2, 2, 29, p. 41 | necessariam intentionem rem praeceptam ponendi: ideo
13 2, 2, 32, p. 42 | collocat, ob cuius motivum rem praecipit1.~ ~ ~
14 2, 4, 37, p. 44 | utriusque sexus, de poenit. et rem., expresse obligat quemlibet,
15 3, 2, 33, p. 63 | libros, vel cum aliis doctis rem conferre.~
16 3, 2, 34, p. 64 | praecipitanter agit iam advertens rem indigere maiore consideratione,
17 3, 2, 51, p. 68 | erit uxor: quia tunc optat rem ad tempus, quo revera illa
18 3, 2, 64, p. 73 | pluries successive cum aliqua rem habet1.~
19 4, 2, 26, p. 81 | scandali, qui a preoximo rem pravam exquirit, ad quam
20 4, 3, 48, p. 87 | aliquid, ut alter omittat rem spiritualem? Distinguendum,
21 4, 3, 49, p. 88 | est, quod si ius est ad rem, vexatio nullo potest redimi
22 5, 1, 10, p. 93 | mea epistola circa hanc rem, quam epistola mei adversarii,
23 5, 1 94 | fortuito excidit, licet ille ad rem nostram nihil referat, sicut
24 5, 1 103 | nihili faciunt ad nostram rem duae illae doctrinae, quas
25 5, 1 105 | hac re scripserunt, curavi rem hanc a multis examinandam,
26 5, 1 105 | praesentandum curavi scirbere, et rem uti mihi ille testatus fuit
27 5, 2, 12, p. 107 | Deum, Evangelium, Sanctos, rem sacram aut per animam; et
28 5, 2, 14, p. 108 | peccat qui iurat facere rem iniustam, licet sit leviter
29 5, 3, 31, p. 113 | inducere onus praestandi rem certam.~
30 5, 3, 38, p. 115 | fidelis sit ei praestando rem promissam, quam aliam aequalem.
31 5, 3, 41, p. 116 | non acquirit verum ius ad rem promissam; aut si acquirit,
32 7, 4, 50, p. 151 | promovendorum. Et ad hanc rem adducit auctoritatem s.
33 8, 2, 15, p. 171 | vult impedire eum, quominus rem ablatam reaccipiat (sed
34 8, 3, 29, p. 176 | prout eo casu iudex debet rem privato adiudicare, lciet
35 9, 0, 20, p. 182 | circa personam, locum et rem. Et I. circa personam fit,
36 9, 0, 23, p. 182 | 23. III. Circa rem demum committit sacrilegium,
37 10, 1, 1, p. 186 | ius in re, et in ius ad rem. Ius ad rem dicitur illud
38 10, 1, 1, p. 186 | et in ius ad rem. Ius ad rem dicitur illud quod praebet
39 10, 2 192 | 18. An possit accipere rem magni valoris.~19. De fure
40 10, 2, 14, p. 192 | casibus potest quis alterius rem accipere, etiam invito domino,
41 10, 2, 19, p. 193 | fur habet idem ius in eam rem, quam habet quilibet pauper
42 10, 2, 22, p. 194 | contra charitatem) furari rem tenuis pretii, si dominus
43 10, 3, 36, p. 199 | proximus habet in re vel ad rem super aliqua re. Dicitur
44 10, 3, 38, p. 199 | in commodum recipientis rem, ut sunt precarium, et commodatum,
45 10, 3, 38, p. 199 | est in commodum habentis rem, ut est depositum, depositarium
46 10, 3 200 | emit a fure, an possit ei rem reddere.~54. VI. De participante.~
47 10, 3, 42, p. 200 | furantur, aut damnificant rem alienam, ad restitutionem
48 10, 3, 12, p. 202 | infert iniuriam domino, quia rem in eodem statu in quo erat
49 10, 3, 12, p. 202 | Concina, etc. qui volunt rem restituendam esse domino,
50 10, 3, 12, p. 202 | emptor non tenetur servare rem domino cum proprio damuno:
51 10, 3, 12, p. 203 | denegari actio reddendi rem furi; nam talis actio absolute
52 10, 3, 12, p. 203 | peccaverit in recipiendo rem a fure, nihilominus neque
53 10, 3, 19, p. 205 | restituere I. loco, qui retinet rem; II. mandans, si res non
54 10, 3, 20, p. 205 | non habebat ius ad illam rem, nihilominus quisque habet
55 10, 3 206 | 66. Si dominus vindicat, rem e manibus tui emptoris.~
56 10, 3, 25, p. 206 | si dominus vindicat sibi rem suam e manibus tui emptoris,
57 10, 3, 25, p. 206 | fide a te, sciens illam rem esse alienam; quia tunc
58 10, 3, 28, p. 208 | est, ita ut non teneatur rem domino reddere, licet hic
59 10, 3 209 | 75. Qui recipit a fure rem ablatam mixtam cum re illius.~
60 10, 3, 32, p. 209 | ille tenetur restituere rem tantum si existit, aut si
61 10, 3, 33, p. 209 | tantum debet restituere rem, sed etiam fructus ab illa
62 10, 3, 36, p. 210 | non solum ad restituendam rem existentem, et totum id
63 10, 3, 36, p. 210 | si habebat ius tantum ad rem, tunc debet ei satisfieri
64 10, 3, 38, p. 211 | imminentem ruinam praevideret, rem consumeret, probabiliter
65 10, 3, 38, p. 211 | restituere teneatur, cum rem consumat, postquam in extremam
66 10, 3, 39, p. 211 | ad quid teneatur qui emit rem a venditore cum dubio an
67 10, 3, 39, p. 211 | restituere, aut ei cuius dubitat rem esse, aut pauperibus; sed
68 10, 3, 43, p. 213 | Sporer, v. g. si quis accipit rem putans auferre eam suo inimico;
69 10, 3, 65, p. 220 | quod commodatarius, si rem commodatam mittit domino
70 10, 3, 68, p. 221 | praeferri qui pecuniam dedit ad rem emendam, aut ad domum reparanduam,
71 10, 3, 75, p. 223 | consentire, ut tu illam rem tibi sumas, aut acreptam
72 10, 3, 75, p. 223 | putavit domini voluntate rem attingere, non esese furem;
73 10, 4, 89, p. 228 | sententiam, si nuntius culpa sua rem donatam non attulit donatario,
74 10, 4, 89, p. 228 | non solum ad restituendum rem haeredibus, sed etiam damnum
75 10, 4, 89, p. 228 | acceptavit donationem, et rem donatam iam accepit, licite
76 10, 4, 89, p. 228 | tenetur ad restitutionem si rem mala aut dubia fide recepit:
77 10, 4, 97, p. 229 | depostium, si certe scit rem esse furtivam, aut si ipse
78 10, 4, 130, p. 236| Contra si quis vendit rem alienam, licet respectu
79 10, 4, 130, p. 236| si emptor conscius erat rem fuisse alienam, aut alteri
80 10, 4, 133, p. 237| eum minoris infimo emere rem quae sibi parum commoda
81 10, 4, 133, p. 237| venditor peculiari animo erga rem, quam vendit, affectus sit8;
82 10, 4, 136, p. 237| cum vendens tunc teneatur rem dare plus offerenti, iniustitiam
83 10, 4, 136, p. 238| offerens desit, est in periculo rem tradendi minori pretio,
84 10, 4, 137, p. 238| etiam aliquod periculum rem non habendi, aut saltem
85 10, 4, 140, p. 238| licitum est pactum de reemendo rem ad emptoris requisitione
86 10, 4, 146, p. 239| manifestasset mentem, se nolle illam rem nisi cum tali qualitate.
87 10, 4, 147, p. 240| vendere pretio currente rem, quam scit brevi minoris
88 10, 4, 147, p. 240| vendere posset illi qui statim rem consumpturus esset, vellet
89 10, 4, 148, p. 240| lucro percepto; 2. si ipse rem meioraret; 3. si lucrum
90 10, 4, 148, p. 240| ipsemet proxeneta sibi emeret rem pretio designato, et postea
91 10, 4, 149, p. 240| induxisset venditorem ad sibi rem vendendam; 2. si primus
92 10, 4, 150, p. 240| 191. Notandum XVI. rem venditam, si est determinata,
93 10, 4, 150, p. 240| fuerit in mora ad tradendam rem. Sed si non est determinata,
94 10, 4, 164, p. 243| contractus quo quis personam aut rem suam alteri dat ad usum
95 10, 4, 164, p. 243| quod lcoator non potest rem repetere, nisi in sequentibus
96 10, 4, 192, p. 249| cum debitor dat creditori rem mobilem; hypotheca, cum
97 12, 1, 2, p. 257 | subiungit idem Benedict. rem deferendam esse ad sedis
98 12, 2, 36, p. 271 | utriusque sexus de poenit. et rem ubi haec habentur: Omnis
99 13, 1, 13, p. 282 | intenderet ei donare illam rem, quam deberet restituere
100 13, 1, 20, p. 284 | prohibet subdito exequi rem petitam: nam denegando tantum
101 13, 3, 65, p. 301 | civilibus erit reo favendum rem possidenti? Certum est 1.
102 13, 3, 65, p. 302 | probabiles, iudex tunc debet rem dividere, ut dictum est,
103 13, 3, 65, p. 302 | possessio dat ius certum ad rem retinendam, usquedum non
104 13, 3, 71, p. 304 | non potest tunc retinere rem, ita nec ille potest eum
105 13, 3, 71, p. 305 | dolis, aut dilationibus ad rem non facientibus utatur.
106 13, 3, 71, p. 305 | permittere dilationes ad rem non facientes, quibus nonnulli
107 13, 3, 75, p. 307 | sunt de fmailia eiusdem qui rem detinet: sed non excusat
108 15, 3, 40, p. 347 | stomachum transmittitur, quam ob rem evenit quod (ut dicit) pituita
109 16, 6, 109, p. 421| solvit Conc., quia revera ad rem non facit: potius facit
110 18, 2, 49, p. 490 | Notandum 2. quod si vir rem habuit cum consanguinea
111 18, 2, 68, p. 502 | post matrimonium coniux rem habet cum consanguineo alterius
112 18, 2, 85, p. 512 | antequam executioni detur, rem habet cum sponsa, indiget
113 18, 2, 85, p. 512 | compositionem exigit4. Secus vero si rem habet post dispensationis
114 19, 2, 18, p. 529 | cap. Omnis de Poenit. et rem.; et hoc etiam in morte,
115 19, 2, 22, p. 533 | graviter concubina quae denuo rem habet cum illo qui fuit
116 19, 3, 102, p. 565| Quaesitum. de Poenit. et rem. ubi declarantur irregulares
117 19, 3, 104, p. 565| Quaesitum, de Poenit. et Rem. et ex c. fin. de Homic.
118 20, 4, 92, p. 613 | 92. Sed ad rem nostram, ad Regulares videlicet,
119 20, 4, 110, p. 620| cap. ult. de Poenit. et Rem. Idem vero quod pro Religiosis,
120 Ultim, Unic, 2, p. 629 | aliquam foeminam cum qua saepe rem habuit. 2. Ille qui frequenter
121 Ultim, Unic, 12, p. 635 | antequam accedat, restituerit rem, vel famam ablatam 9. Si
122 Ultim, Unic, 26, p. 644 | opera interrogentur, cum qua rem habuerint? Num alias cum
123 Ultim, Unic, 35, p. 648 | Excipitur 1. si proxeneta rem meliorem reddidit, et ideo
124 Ultim, Unic, 35, p. 648 | diligentia, ipsa sibimet emeret rem pretio ab aliis oblato,
125 Ultim, Unic, 35, p. 648 | tibi commiserit aliquam rem emendam pretio designato,
126 Ultim, Unic, 35, p. 648 | impensae parceres, aut si rem tuo nomine emisses, periculum
127 Ultim, Unic, 35, p. 648 | diligentiam, nec invenisses a quo rem minoris emere potuisses.~
|