Parte, Capitolo, Capoverso
1 1, 1, 8, p. 4 | Nerius3 asserebat, quod qui confessario obsequebatur, se certum
2 1, 1, 9, p. 5 | differre a casu, quem a confessario audivit.~
3 2, 2, 31, p. 41 | voto, aut ex poenitentia a confessario iniuncta, non satisfacit
4 2, 6, 48, p. 46 | vel a poenitente, vel a confessario, aut saltem a consanguineis
5 5, 2, 16, p. 108 | confessus sit peccatum uni confessario, interrogatus postea ab
6 5, 2, 16, p. 109 | consuetudinem, cum interrogatur a confessario, ut constat ex propos. 58.
7 6, 1, 31, p. 125 | Deus; et idem dicunt de confessario audiente confessiones. Sed
8 7, 4, 61, p. 157 | sic ait: Extraordinario confessario singulae se sistant, ad
9 9, 0, 34, p. 185 | vero dicunt de simplici confessario; hic enim tenetur eo casu
10 12, 1, 19, p. 263 | sed postea cum a quodam confessario ad sacram Poenitentiariam
11 12, 1, 19, p. 264 | huic responso, ab eodem confessario scriptum fuit ad ipsum Pontificem,
12 12, 1, 20, p. 264 | ieiunium, manifestare debet confessario quomodo violavit illud,
13 15, 3, 27, p. 342 | teneatur confiteri simplici confessario ut communicet? Respondetur:
14 15, 3, 28, p. 342 | dato quod iste simplici confessario confiteatur, an debeat explicare
15 15, 3, 28, p. 342 | totam conscientiam suam confessario patefacere, ut ille iudicaret
16 15, 3, 56, p. 352 | Communionem exigat, prout prudenti confessario videbitur, uti loquitur
17 16, 1, 5, p. 371 | litteras, seu interuntium confessario absenti sacramentaliter
18 16, 3, 35, p. 385 | tunc sufficiet ipsis, ut confessario per interpretem aliquod
19 16, 3, 36, p. 385 | testes satis sensibiliter confessario fit nota infirmi confessio;
20 16, 3, 40, p. 387 | quin complicem manifestet confessario; nami (ut dicunt) praeceptum
21 16, 3, 40, p. 388 | suum declarasset peccatum confessario, cui notus esset complex,
22 16, 3, 40, p. 388 | conscientiam suam aili quam confessario ordinario manifestare; aut
23 16, 3, 41, p. 388 | licite complicem detegere confessario, nihilominus non licet confessario
24 16, 3, 41, p. 388 | confessario, nihilominus non licet confessario a poenitente complicis nomen
25 16, 3, 41, p. 388 | mortale, et imponit huiusmodi confessario suspensionem (sed ferendae
26 16, 3, 41, p. 388 | intelligi per hoc vetitum fuisse confessario circumstantias ad confessionis
27 16, 3, 41, p. 389 | tali casu nunquam licet confessario stante praefata Pontificis
28 16, 3, 42, p. 389 | confessionem bona fide factam confessario nescienti distinguere nec
29 16, 3, 44, p. 390 | poenitente, aut iurisdictio in confessario; quia tunc cum confessio
30 16, 3, 44, p. 390 | ob simplicem narrationem confessario declarasset; sed huic confessario
31 16, 3, 44, p. 390 | confessario declarasset; sed huic confessario declarasset; sed huic acquiescere
32 16, 3, 45, p. 391 | non restaret; nam licet confessario sufficiat ad dandam absolutionem
33 16, 4, 49, p. 392 | eleemosynas, istas utique esse a confessarioiniungendas, dum quilibet
34 16, 4, 53, p. 396 | cessationem esse poenitentiam a confessario impositam2. Non potest autem
35 16, 4, 57, p. 397 | illa restat; nam quando a confessario assignatur dies, semper
36 16, 4, 61, p. 398 | potest poenitentia nisi, a confessario imponi; ita nec potest nisi
37 16, 4, 61, p. 398 | an possit mutari ab alio confessario, quia repetantur peccata?
38 16, 4, 61, p. 399 | etc. permittunt etiam confessario inferiori posse poenitentiam
39 16, 4, 61, p. 399 | c qui vix id permittunt confessario immediate post absolutionem,
40 16, 4, 61, p. 399 | absolutionem, antequam a confessario discedat poenitens4. Attamen
41 16, 4, 64, p. 400 | quolibet iubilaeo vetitum est confessario absolvere proprium complicem
42 16, 4, 64, p. 400 | possunt. 11. In iubilaeo a confessario semper debet aliqua iniungi
43 16, 4, 68, p. 402 | obliviscitur, possit a quocumque confessario absolvit? Certum est quod
44 16, 4, 68, p. 402 | deinde absolvi ab eodem confessario; et etiam a reservatis post
45 16, 5, 75, p. 404 | possunt esse causae, quae confessario ignotae sunt5. Notandum
46 16, 5, 80, p. 406 | 94. Casus excepti.~95. De confessario complice in peccato turpi.~
47 16, 5, 82, p. 407 | episcopus dat facultatem alicui confessario absolvendi ab omnibus reservatis,
48 16, 5, 86, p. 409 | intelligitur de quocumque confessario approbato; et Ioan. XXII.
49 16, 5, 87, p. 409 | posse confiteri cuicumque confessario approbato pro loco ubi illi
50 16, 5, 89, p. 410 | Monialis recusabit ordinario confessario confiteri, Episcopus pro
51 16, 5, 90, p. 410 | iurisdictionem quae deest confessario? Si error communis est adiunctus
52 16, 5, 91, p. 411 | Quaeritur 2. an liceat confessario absolvere cum iurisdictione
53 16, 5, 91, p. 411 | nocivam, si confiteretur confessario certam habenti iurisdictionem;
54 16, 5, 91, p. 411 | iam poenitens aperuisset confessario aliquod suum grave peccatum,
55 16, 5, 95, p. 414 | absolutionem impertitam a confessario complici, si poenitens non
56 16, 6 415 | De scientia necessaria confessario.~101. Quot sunt munera confesarii.~
57 16, 6, 99, p. 416 | Ex quo infert, nunquam confessario deserendum esse theologiae
58 16, 6, 100, p. 417| in eos qui docent posse a confessario exquiri nomen complicis,
59 16, 6, 107, p. 420| circumstantiae particulares quae confessario aperte innotescunt; ideoque
60 16, 6, 108, p. 421| praevideantur, dissimulandum est (a confessario) impedimentum, et coniux
61 16, 6, 111, p. 422| interpretativam, nempe si a confessario monitus esset. Itaque (concludamus)
62 16, 6, 114, p. 424| habeat in casu quo, tacente confessario, peccator in malo obfirmaretur,
63 16, 6, 115, p. 424| poenitentis. Omnino igitur a confessario admonendi sunt principes,
64 16, 6, 115, p. 425| Quid autem faciendum sit a confessario in dubio, utrum correctio
65 16, 6, 116, p. 426| proprium modum: unde sufficit confessario pro absolutione impertienda,
66 16, 6, 117, p. 426| nempe cum poenitentis opinio confessario omnino falsa videtur. Confirmat
67 16, 6, 122, p. 429| Alii affirmant de quolibet confessario, quia quilibet confessarius (
68 16, 7 432 | absolutionem a simplici confessario.~140. Qui obliviscitur de
69 16, 7, 128, p. 433| peccato penitus sublata est confessario iurisdictio3.~
70 16, 7, 132, p. 435| absolutione in casu necessitatis a confessario simplice, debet saltem se
71 16, 7, 132, p. 435| teneatur confiteri simplici confessario; et an si confiteatur, debeat
72 16, 7, 132, p. 435| cum de illo interrogatur a confessario, qui ius habet noscendi
73 16, 7, 133, p. 435| regularis negat facultatem confessario deputato, potest hic pro
74 16, 7, 134, p. 435| peregrinus absolvi a simplici confessario, etsi illud peccatum non
75 16, 7, 134, p. 436| peregrinus absolvi ab unoquoque confessario, ut recte docent s. Antonin.
76 16, 7, 137, p. 437| alios, non posse absolvi a confessario simplici poenitentem extra
77 16, 7, 137, p. 437| ibidem absolvi a simplici confessario, tum quia ibi ratione delicti
78 16, 7, 138, p. 437| fide confitetur reservatum confessario simplici, aut si obliviscitur
79 16, 7, 139, p. 438| posse absolvi a quocumque confessario. Hoc non obstante primam
80 16, 7, 141, p. 438| reservatum, an possit a simplici confessario absolvi? Respondetur: quando
81 16, 7, 141, p. 438| peccatum sit vel non resrvatum confessario; in hoc casu negant Conc.
82 16, 7, 142, p. 439| qui confessus est simplici confessario dubie reservatum, omnino
83 16, 7, 142, p. 439| integritati, et ut exponat confessario, ut revera fuit in conscientia;
84 16, 8 439 | requisitus de consilio a confessario ex poenitentis licentia.~
85 16, 8, 147, p. 441| naturalis teneri ad reticenda a confessario sibi dicta, quorum propalatio
86 16, 8, 148, p. 441| loqui de illlo casu cum confessario, et cum aliis in consilium
87 16, 8, 151, p. 442| num. 41. nunquam licere confessario interrogare poenitentem
88 16, 8, 152, p. 443| non potest manifestari a confessario, ut communiter Filliuc.
89 16, 8, 152, p. 443| virtutes, cum deteguntur confessario ad manifestandum aliquem
90 16, 8, 154, p. 444| Quaeritur quid faciendum confessario, si quis confitendo confuse
91 16, 8, 154, p. 444| gravibus, et interrogatus a confessario decircumstantiis, et de
92 16, 8, 155, p. 445| licentia, potius credendum est confessario, quam poenitenti, aut eius
93 16, 8, 155, p. 446| communiter praefati aa. licere confessario hoc facere immediate post
94 16, 8, 163, p. 449| confessione; quare non licet confessario uti aliqua opinione, quae
95 16, 9, 164, p. 450| confessionis occasionem in confessario, aut in loco quocumque ubi
96 16, 9, 168, p. 452| dicendum cum Escob. et Diana de confessario qui in confessionali, aut
97 16, 9, 172, p. 453| infamia propria manifestetur a confessario denunciato: tum quia non
98 16, 9, 176, p. 455| excommunicatione a quocumque confessario? Negant Salmant. Diana Mazzotta
99 16, 9, 179, p. 456| mulier aut eius coniuncti cum confessario aliquam habuissent contentionem,
100 19, 1, 14, p. 525 | privilegium est concessum confessario non poenitenti, cum textus
101 19, 2, 27, p. 535 | potest absolvi a quovis confessario, sed non a sacerdote simplici5.
102 19, 2 536 | Ob quam causam.~37. De confessario.~38. De medico, et aliis.~
103 19, 2, 40, p. 543 | postea tradenda monasterii confessario, qui debeat eam asservare;
104 19, 2, 53, p. 550 | absolvi haeresis a quolibet confessario3. Caeterum ad incurrendam
105 20, 1, 4, p. 579 | esset in terminis: Sacerdoti confessario6.~
106 20, 3, 39, p. 592 | peccato haeresis a quolibet confessario; ita affirmant comm. dd.4.~
107 20, 3, 45, p. 593 | possit a quocumque simplici confessario (cum obligatione tamen se
108 20, 3, 45, p. 594 | casibus papalibus a quocumque confessario; in morte enim (ut diximus)
109 20, 3, 57, p. 598 | unus ex ipsis manifestaret confessario impedimentum occultum iam
110 21, 0, 4, p. 627 | illum gravet. Sed maxime confessario intendendum est, ut opportuniora
111 Ultim, Unic, 4, p. 631 | capta absolutione ab aliquo confessario parum cauto, minime postea
112 Ultim, Unic, 5, p. 631 | si poenitens iam ab alio confessario alias admonitus fuerit de
113 Ultim, Unic, 12, p. 635 | vitaverit, media praescripta a confessario executioni mandaverit; aut
114 Ultim, Unic, 12, p. 635 | extirpandum. 4. Si ipse petit a confessario remedia, aut nova media
115 Ultim, Unic, 23, p. 643 | magna vigilantia utendum est confessario, quia in praxi, ut loco
116 Ultim, Unic, 31, p. 645 | officii, non semper sufficit confessario poenitentem interrogare
117 Ultim, Unic, 54, p. 658 | aliquando advertentes se nosci a confessario, non faciunt integram confessionem.
|