Parte, Capitolo, Capoverso
1 ---- | Homo Apostolicus~ ~ ./.
2 Intro 1 | tantum, qua simpliciter homo in statu gratiae constituitur,
3 1, 2, 13, p. 6 | non licere operari, quia homo in operando debet esse moraliter
4 1, 2, 15, p. 6 | libertatem, qua certo a Deo homo donatus est, ut quod sibi
5 1, 2, 17, p. 7 | particularis lex, quam sibi homo imponit. Quapropter, si
6 1, 2, 19, p. 8 | nimirum, ieiunii fractionis, homo est in possessione communicandi.~
7 1, 3, 21, p. 9 | ego dubito, utrum ille sit homo an fera, non licebit eum
8 1, 3, 21, p. 9 | esse: nam si revera est homo, eum vulnerando ex mea est
9 1, 3, 21, p. 9 | eum vulnerando ex mea est homo, eum vulnerando ex mea opinione
10 1, 3, 42, p. 16 | sunt ambae probabiles, tunc homo potest iudicium cohibere
11 1, 3, 42, p. 16 | affectata convincitur, quia homo practica dubium non deponeret,
12 1, 3, 44, p. 17 | scientiam habeat, alias homo liber remanet. Itaque quando
13 1, 3, 44, p. 17 | liber remanet. Itaque quando homo remanet in dubio utrum adsit
14 1, 3, 45, p. 17 | rationem voliti. Itaque homo quotiescumque vult aliquid
15 1, 3, 45, p. 18 | P. Gonet in haec verba: Homo non tenetur conformari voluntati
16 1, 3, 46, p. 18 | ergo non in omnibus tenetur homo Deo obedire. Et respondet:
17 1, 3, 46, p. 18 | etsi non semper teneatur homo velle quod Deus vult; semper
18 1, 3, 46, p. 18 | innotescit per praecepta divina. Homo itaque tenetur obedire Deo,
19 1, 3, 47, p. 18 | dixit cognoscendam; ergo homo tunc tenetur legi obedire,
20 1, 3, 47, p. 18 | mensuram, quia cum illa debet homo suas actiones mensurare)
21 1, 3, 47, p. 19 | actionum, necesse est, ut homo intueatur eam, scilicet
22 1, 3, 51, p. 20 | regula sit, qua debet se homo regulare, alio modo considerat
23 1, 3, 51, p. 20 | quod quemadmodum aliquid homo participat do lege naturali,
24 1, 3, 53, p. 20 | quod tunc obligat, cum homo ad discretionis annos pervenit,
25 1, 3, 53, p. 21 | Dominici familia. Vum venerit (homo) ad usum rationis, tenetur
26 1, 3, 53, p. 21 | promulgatio, eo enim ipso quod homo perveniat ad usum rationis,
27 1, 3, 56, p. 22 | 56. Obiicitur 2. Ergo homo nascitur liber? non subditus
28 1, 3, 56, p. 22 | dependens a Deo? Non equidem. Homo nascitur subditus et dependens,
29 1, 3, 56, p. 22 | praeceptum ei non manifestatur, homo possidet libertatem ei a
30 1, 3, 57, p. 22 | 57. Si unquam homo nasceretur legi aeternae
31 1, 3, 57, p. 22 | inficior. Dominus iubere, quod homo nil aliud facere posset,
32 1, 3, 57, p. 23 | quaedam mensura, qua se homo regulare debet, dicit s.
33 1, 3, 58, p. 23 | adsit. Quapropter si tunc homo opinionem minus tutam sequitur,
34 1, 3, 59, p. 23 | adversarii, quod quotiescumque homo potest et debet scire praeceptum,
35 1, 3, 59, p. 23 | hoc? dicunt adversarii; homo enim, quotiescumque est
36 1, 3, 61, p. 25 | est culpabilis, nempe cum homo animadvertit saltem obligationem
37 1, 3, 66, p. 27 | quod probabiliter iudicetur homo, qui illud in hoc dubio
38 1, 3, 66, p. 27 | dubio an obiectum illud sit homo, vel fera, non agitur contra
39 1, 3, 70, p. 29 | dicta Canonum regula, quando homo aliquo cum principio certo
40 2, 5, 43, p. 45 | vincibilis, nempe quando homo potest et debet scire veritatem
41 3, 1, 8, p. 57 | etiam a necessitate, uta ut homo possit non ponere actum,
42 3, 1, 10, p. 57 | hominis naturali. Et prop. 67. Homo peccat etiam damnabiliter
43 3, 1, 13, p. 58 | affectatam. Crassa est quando homo negligit scire quod potest,
44 3, 1, 21, p. 59 | negant Thomistae, quia cum homo sit rationalis, tenetur
45 3, 2, 25, p. 60 | quae in hoc consistit, quod homo teneatur, et possit malitiam
46 3, 2, 28, p. 61 | reputatur voluntaria, cum homo propter laborem addiscendi,
47 3, 2, 29, p. 62 | agnoscatur, quia ./. cum homo passionem aliquam amplexatur,
48 3, 2, 31, p. 62 | Antoine1 cum s. Antonino, si homo in agendo advertenter negligit
49 3, 2, 32, p. 62 | modis fuerit voluntaria, et homo nullam habuerit actualem
50 3, 2, 34, p. 63 | perfecta, quae adest quando homo advertit, non solum ad operationem
51 3, 2, 35, p. 64 | illa efficiet quod talis homo incidat in culpas, quas
52 3, 2, 39, p. 65 | peccato semper requiritur, ut homo advertat suam actionem rectae
53 3, 2, 47, p. 67 | tempus futurum, et est cum homo deliberate cupit opus malum
54 3, 2, 47, p. 67 | praeteritum; et est quando homo complacet sibi de malo patrato.
55 4, 1, 10, p. 77 | ut ait s. Bernardus) cum homo Deo fruitur, sui ipsius
56 5, 1, 6, p. 92 | forma coniunctum, v. g. homo pulcher, charta alba, etc.
57 5, 1 98 | maledicere homini, ex eo quod homo sit templum Spiritus Sancti;
58 5, 2, 15, p. 108 | intelligendo, quod nesciebat uti homo; aut, ut melius dicunt Gotti,
59 5, 3, 27, p. 112 | honori ablato; aut esto quod homo vellet ducere uxorem aut
60 6, 1, 27, p. 124 | voluntate, unde non potest homo ex se illam sibi imponere,
61 8, 1, 4, p. 161 | ebrietatis (iuxta s. Thomam) ut homo volens, et sciens privet
62 8, 2, 12, p. 164 | necessarium ad salutem, ut homo actum moderatae tutelae
63 8, 2, 12, p. 164 | alterius, quia plus tenetur homo vitae suae providere, quam
64 8, 2, 12, p. 164 | patet; illicitum est quod homo intendat occidere hominem,
65 8, 2, 12, p. 164 | verbis, illicitum est quod homo intendat occidere hominem,
66 8, 2, 12, p. 164 | Eraniste, s. Thomam docere quod homo ita se continere debet intra
67 8, 2, 12, p. 164 | Thomae, Illicitum est quod homo intendat occidere hominem.
68 8, 2, 12, p. 165 | Thomae: Illicitum est quod homo intendeat occidere hominem
69 8, 2, 12, p. 165 | doceet, illicitum esse quod homo intendat occidere hominem,
70 8, 2, 12, p. 166 | necessrium ad salutem, ut homo actum moderatae tutelae
71 8, 2, 12, p. 166 | occisionem alterius, plus tenetur homo vitae suae providere, quam
72 8, 2, 13, p. 168 | dominus, postulo estne ille homo ut alii? et si est homo,
73 8, 2, 13, p. 168 | homo ut alii? et si est homo, nequit ipse privari vita,
74 9, 0, 32, p. 184 | sit; tum quia non tenetur homo eam impedire cum periculo
75 9, 0, 32, p. 184 | semper expedire, ut tunc homo conetur impedire quantum
76 9, 0, 33, p. 185 | similes, sine dubio tenetur homo eas evitare; alioquin pollutio,
77 13, 3, 84, p. 310 | adeo duris nont enaetur homo suam vitam tueri, attamen
78 14, 2, 28, p. 322 | qui dicit: Ad hoc quod homo se praeparet ad gratiam
79 15, 3, 22, p. 340 | praeceptum: Probet seipsum homo. Ecclesiastica autem consuetudo
80 15, 3, 34, p. 344 | apostoli Probet autem seipsum homo, ratione cuius intelligitur
81 15, 3, 34, p. 344 | possidere, nisi postquam homo sit sui peccati conscius.
82 15, 3, 44, p. 348 | ut loquitur Angelicus) Homo fit inceptus ad sumptionem
83 15, 3, 56, p. 352 | non impeditur. Vel nisi homo conetur, quantum potest,
84 16, 2, 8, p. 372 | Exigitur ad remissionem ut homo peccatum detestetur. Ratio
85 16, 2, 10, p. 373 | periculo mortis. 2. Quando homo tenetur ad eliciendum actum
86 16, 2, 25, p. 380 | Suar. Croix, etc.) potest homo proponere evitare omnia
87 16, 2, 26, p. 380 | Debet esse efficax, nempe ut homo proponat non solum non committere
88 16, 4, 65, p. 401(4)| n.535. v. 4. qui. Homo Apostolicus ~
89 16, 6, 110, p. 422 | vincibilem, opus esse ut homo advertat praeceptum, aut
90 16, 8, 147, p. 440 | esset ad respondendum non ut homo, sed uti Dei minister: aut
91 21, 0, 3, p. 626 | nullius egens, factus est homo protper te; voluit mori
92 Ultim, Unic, 1, p. 629 | parum lucratur, sed cum homo ultro in occasionem proximam
93 Ultim, Unic, 1, p. 629 | mentem obcoecat: ita ut homo peccet, quin videat quod
94 Ultim, Unic, 1, p. 629 | Remota est illa in qua homo raro peccat, vel illa quae
95 Ultim, Unic, 1, p. 629 | proximam nisi eam, in qua homo fere semper, vel ut plurimum
96 Ultim, Unic, 51, p. 657 | quod patet ex hoc, quod homo motivo ad peccandum non
97 Ultim, Unic, 51, p. 657 | sic illigata, ut quidquid homo agat, non imputatur ei ad
|